×
Dün harita üzerinde fotoğrafı büyüterek bir cevap oluşturdum.
Tabii meseleye Trump’ın açısından bakınca cevap ticari eksene kayıyor.
Başkanlığı sırasında, 2017 yılında 350 milyar dolarlık silah anlaşmasını imzalayan Trump elbette yeniden gözünü Suudi Arabistan ve Körfez ülkelerine dikecektir. Yani böylesine devasa bir pastada Suriye’nin bayrağı pek gözükmüyor.
İşte bu sonuçları tartışırken Suudi Arabistan’la ilgili çok önemli bir bilgiye ulaşıyorum. Suudi Arabistan’da Türk müteahhitlerin başı çektiği müthiş bir rekabet yaşanıyor.
Niye? Çünkü 2030 yılına kadar trilyon doları aşan büyüklükte bir proje zinciri söz konusu. Bu büyük rekabeti anlatmadan önce şu bilgiyi paylaşmalıyım.
Şöyle başlamıştık: Trump’ın kazandığını duyduğumuz andan itibaren haklı olarak tartışıyoruz;
- Bize etkisi ne olacak?
- Suriye’nin kuzeyinde PKK/YPG’ye desteği kesip bölgeden askerini çekecek mi?
- İsrail saldırıları duracak mı?
Bu soruların cevabı için ben haritayı biraz büyütmek ve Trump’ın başkanlığında bölgeyle ilgili aldığı kararları hatırlatmak istedim.
Çok iyi biliyoruz ki; Trump dünyadaki Amerikan varlığına ve gücüne menfaatlerinin en keskin noktasından ticari olarak bakıyor.
Sırasıyla gidelim...
Önce şu haberi hatırlatıyorum: 20 Mayıs 2017... Başkan
Gündem yoğun.
Özellikle Trump’ın yeniden başkan seçilmesi, peş peşe sorular yaratıyor.
Daha Trump’ın kazandığını duyduğumuz andan itibaren haklı olarak tartışıyoruz:
-Bize etkisi ne olacak?
-Suriye’nin kuzeyinde PKK/YPG’ye desteği kesip bölgeden askerini çekecek mi?
-İsrail saldırıları duracak mı?
Bu soruların cevabı için ben haritayı biraz büyütmek ve Trump’ın başkanlığında bölgeyle ilgili aldığı kararları hatırlatmak istedim.
Bir dizi yazıyla peşine düşeceğim cevapların ilk bölümünde Trump’ın kararlarında etkili olan Suudi Arabistan var. Zaten pazartesi günü oradayız.
Önceki gün Rusya Dışışleri Bakanı Lavrov... Hande, Lavrov’un açıklamalarına Dışişleri Bakanı Hakan Fidan’la yaptığı söyleşiyi de ekliyor.
Ve iki söyleşiyi birleştirince özellikle Suriye ile ilişkiler ve kapımızdaki terör oluşumu için bazı tahminlere ulaşabiliyoruz.
Elbette birçok konu başlığı var. Ben daha çok Suriye üzerinde duruyorum.
Lavrov, “Ankara ile Şam arasındaki görüşmelerin kesildiğini” ancak yeniden başlaması için çaba sarf ettiklerini söylemişti.
Rus Bakan Esad’ın “Türk askerlerinin çekilme” şartı koyduğunu da açıklamıştı.
Ancak askerlerini çekmek için Türkiye’nin “terör tehdidinin kalkması” şartıyla karşılık verdiğini de biliyoruz.
İşte bu noktada Bakan Fidan’ın şu sözleri önem kazanıyor:
“Şu an itibarıyla, Esad ve ortakları belli sorunları çözmeye pek hazır görünmüyorlar.”
Dünyanın en güzel plajlarının birinde...
Dalgaların vurduğu uçsuz bucaksız sahilde...
İki çocuk öylece denize ve dalgalara bakıyor;
Sanki birazdan bir filmin ilk sahnesini başlatacaklarmış gibi...
Öylece duruyor, sessizce bakıyorlar.
O kadar bekliyorlar ki...
Gözetmen gelip soruyor:
Bizim günlerdir tartıştığımız “açılım meselesi” için çok ciddi bir kapıyı aralıyor.
Anlatayım.
MHP lideri Devlet Bahçeli’nin yaptığı çağrı, son olaylarla zora girmeye başlıyor.
Esenyurt Belediye Başkanı’nın tutuklanması ve CHP’nin dünkü tavrı giderek keskinleşen bir dönemin kapısını aralıyor.
Birkaç kez yazdım;
Devlet Bey belki de hayatının en ıstıraplı çıkışını yapmıştır.
Ama doğru yapmıştır.
Acıları içine bastırıp, bir ülkenin geleceği için “
‘İsrail, İran’a bir hasar veremedi’ yorumlarına karşı farklı bir bakış getirmek için ‘şov’ diyorum.
Dikkat edin; Türkiye’nin savunma sanayisindeki muhteşem başarıyı sürekli öven bir yazar olarak söylüyorum bunu.
İHA’larımızın, SİHA’larımızın başarısını, KAAN’ın yükselişini gönülden kutlayan, Anadolu gemimizi gururla gezen, Deniz Kuvvetlerimize katılan yerli ve milli denizaltıları, fırkateynleri tatbikatlarda göğsü kabararak izlemiş bir yazar olarak yazıyorum bunu.
Kızıl Elma’nın çevresindeki SİHA’larla neler yapabileceğini bilen,
Altay tanklarının motorunu üreten BMC’nin çabasını dikkatle izleyen,
Savunma sanayisinde gençlerimizin önünü açan bu başarı hikâyesini sürekli yazan bir gazeteci olarak söylüyorum.
Niye? Çünkü gerçeği görüp kabul etmeden yol alamazsınız.
Niye? Çünkü ABD gücüyle saldıran bir İsrail var ortada. Dahası yeni nesil bir savaş teknolojisiyle karşı karşıyayız. Bu saldırının gücünü ‘yarattığı hasarla ölçmek’ hatalıdır. Çünkü bu öyle bir saldırıdır ki;
Adı da THAAD (Terminal High Altitude Area Defense). Bu sistem hem atmosfer içinden hem de atmosfer dışından gelen balistik füzeleri engellemek için tasarlanan, orta ve yüksek irtifa hava savunma sistemi.
Soru şu: ABD bu yüksek irtifa hava savunma sistemini neden İsrail’e yerleştiriyor?
Bilinen cevap:
-İran 2000 kilometre menzilli füzeleriyle İsrail’i vurdu. Ve İsrail’in “Demir Kubbe” savunma sistemi delindi. Bu nedenle İsrail’i savunmak için THAAD getirildi. Ama bu açıklamanın derinlerinde çok farklı yorumlar da var.
Örneğin; Bir THAAD bataryası 90-100 kişi tarafından işletiliyor. İşte bu 100 kişilik birlik Amerikan askerlerinden oluşuyor. Yani...
İran’dan gelebilecek bir saldırı ABD askerlerine yönelirse bu ABD’nin doğrudan savaşa girme ihtimalini getiriyor.
Olur mu? Bana göre yalnızca bir gözdağı ama... Evet olur diyenler de çok.