Deniz Sipahi

KURDA ani sıçramaların bittiği, Türk Lirası’nın değerinin göreceli olarak sabitlendiği ve en önemlisi net karın yeniden hatırlandığı bir dönemdeyiz.

Yani ihracatçı için döviz kuru en önemli belirleyici değil artık…

Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası yeni bir makro ihtiyati düzenleme paketi açıkladı.

Zorunlu karşılıklar arttı, TL mevduat hedefleri sıkılaştı.

Ama işin ihracatçıyı ilgilendiren kısmı çok daha kritik…

İhracat gelirinin artık yüzde 35’i doğrudan Merkez Bankası’na satılacak.

Dövizini TL’ye çeviren firmaya verilen destek yüzde 2’den 3’e çıkarıldı ama sadece 31 Temmuz 2025’e kadar geçerli.

Yani kısa vadeli adımlar, uzun vadeli belirsizlik…

Ege İhracatçı Birlikleri Koordinatör Başkanı Jak Eskinazi önemli bir uyarı yapıyor:

İEÜ Medical Point İzmir Hastanesi’ndeki Sağlıklı Yaşam ve Fonksiyonel Tıp Ünitesi’nin başındaki Dr. Kerem Korkut’la konuştuk.

Kerem Hoca, sadece bir doktor değil; dünyayı takip eden, literatüre hakim, insanın biyolojisine bugünden değil, geleceğin penceresinden bakan biri.

Dedi ki…

“Beynimizde bir kaşık plastikle dolaşıyoruz…”

Evet, yanlış duymadınız.

Bugün ortalama bir insanın beyninde bir plastik kaşık dolusu mikroplastik var.

Daha da kötüsü; bu rakam sadece sekiz yılda yüzde 50 arttı.

İzmir’de, İstanbul’da, Tokyo’da, Paris’te; dünyanın her yerinde böyle bir tehlikeyle karşı karşıyayız.

Bu bir çevre krizi değil artık; bu bir beyin krizi.

İnciraltı sadece İzmir’in değil; Türkiye’nin en değerli yerlerinden biri. Kentin içinde bir vaha gibi kalmış ender coğrafyalardan...

 

Bu yazıyı yazarken düşündüm.

Bir zamanlar İnciraltı, İzmirli için basit bir gezi yeriydi.

Ailece çıkılan pazar yürüyüşleri, bisiklet turları, denizin hemen kıyısında geçirilen güzel saatlerdi.

Yani “kentli” olmanın bir lüks değil, sade bir keyif olduğu günlerin mekanıydı.

Bugün ise o toprak, üzerinde milyonluk senaryoların yazıldığı bir dosya.

Kabul edelim...

Türkiye’de şehircilik bir planlama işi olmaktan çoktan çıktı.

LUCİEN Arkas’ı sadece iş dünyasının önemli bir ismi olarak tanımlamak eksik kalır.

O, toplumu ilgilendiren her alanda kalıcı ve vizyoner işler yapan bir lider.

Özellikle eğitime verdiği önemle, adını sadece ekonomiyle değil, gelecekle de ilişkilendirmeyi başardı.

Türkiye, dört artı dört sistemine geçince bizim ortaokul yıllarında eğitim gördüğümüz İzmir Saint Joseph bir anda sadece lise düzeyinde öğrenci alan bir okul haline geldi.

Lucien Arkas iş hayatındaki liderliği eğitimde de gösterdi ve Orion Vakfı bünyesinde Piri Reis okulları kurulmasına öncülük etti.

İlki Karşıyaka’da, ikincisi Güzelbahçe’de açıldı.

Kısa sürede güçlü bir eğitim geleneği oluşturdular. Eğitimde 26 yılı geride bıraktılar.

Mezunların önemli bir kısmı yine Saint Joseph gibi seçkin okullara devam etti.

İzmir’in eğitim kalitesine olan ilgi artınca, bu kez lise kurma arayışları başladı.

GEÇEN hafta İzmir’de, bir lansman toplantısındaydım.

 

İDO, Ege Adaları’na başlattığı yeni deniz seferlerini tanıttı.

16 Mayıs'ta Dikili-Midilli ve 30 Mayıs'ta Fethiye-Rodos arasında ilk seferlerini gerçekleştirecek. Sürpriz seferler de var.

İDO, adalardan gelen talepler doğrultusunda Ege Adası Kuşadası-Samos, Seferihisar Samos, Turgutreis-Leros-Kalimnos seferlerinin yanı sıra Dikili-Midilli ve Fethiye-Rodos’u da ekliyor.

Bu gemiler sadece yolcu taşımıyor.

İki ülke arasında yeni bir hikâyeyi, sessiz bir değişimi taşıyor.

Türkiye ve Yunanistan; Ege’nin iki yakasında birbirine bakan iki ülke.

Çoğu zaman tarihin gölgesiyle bakmışız birbirimize.

İstanbul sallanmasaydı belki depremi yine bu kadar konuşmayacaktık. Oysa Anadolu’nun tamamı büyük bir fayın üstünde oturuyor.

 

Türkiye gibi büyük bir ülkenin problemleri de büyük olur.

Ama bazı problemler vardır ki onları seçimden seçime, felaketten felakete konuşamazsınız.

Çünkü onlar her gün altınızda yaşayan bir gerçektir.

Deprem, o problemlerden biri.

Türkiye’de kentsel dönüşüm denince hâlâ çoğumuzun aklına şu geliyor.

Yıkalım, yeniden yapalım.

Ve sonra ne oluyor?

GEÇEN gün Aziz Kocaoğlu’yla sohbet ediyorduk.

 

Konu geldi, İzmir’in giderek ağırlaşan trafiğine dayandı.

Bana dedi ki:

“Evden işe giderken arabamı Üçkuyular’da park ederim, tramvaya binip Alsancak’a geçerim.

Eğer başka bir yere gideceksem, o zaman metroyu kullanırım.

Dönüşte arabamı alıp Urla’ya geçmek kolay olur.

İzmir artık büyüyor.

Büyük şehirlerde trafikle başa çıkmanın ilk adımı toplu taşımayı tercih etmek.”

Urla’da festival zamanı geldi.

 

Ve konu Urla olunca, sadece bir festivalden söz etmiyoruz.

Bir kültürden, bir topraktan, bir direnişten söz ediyoruz.

25-27 Nisan’da Urla Enginar Festivali’nin 11’incisi düzenlenecek.

Ama bu yıl bir farkla; atık sadece bir festival değil, bir “kültür aktarımı” organizasyonu felsefesiyle yapılacak.

Üstelik bu sene çatının adı da konmuş. GastroFarmUrla.

Belediye Başkanı Selçuk Balkan’ın söylediği bir cümle beni etkiledi.

“Bugün burada olan gastronomi zenginliğinin sebebi, bu topraklara göç eden insanların getirdiği kültürdür.”