Orkun Ün

Dile kolay tam 50 yıl! Türkiye’nin en büyük, en görkemli, en prestijli ödül töreni! Ne starlar yarattı, nice isimlerin kariyerlerinde gerçekten bir altın gibi parladı! Ve şimdi 50’nci senesiyle karşınızda. Oylama heyecanı başladı, 50’nci Pantene Altın Kelebek için artık geri sayım vakti!

50’nci Pantene Altın Kelebek Ödül Töreni’nin tarihi bu yıl 8 Aralık.
Zorlu Performans Sanatları Merkezi, 8 Aralık akşamı Türkiye’nin yarım asırlık ödül törenine tanıklık edecek.
Oylama başladı, artık top sizde. Sevdiğiniz oyunculara, sanatçılara, desteklediğiniz şarkıcılara oy vererek onları önce ikinci tura taşıyacak, ardından da Altın Kelebek’e kavuşturacaksınız.
Bugünden itibaren 13 Kasım’a kadar ilk oylama için sistem açık olacak, www.pantenealtinkelebekodulleri.com sitesinden oy verebileceksiniz.
Ardından her kategoride ilk 10’a giren adaylar için ikinci oylama başlayacak.
Her yıl olduğu gibi bu yıl da yüzde 70 halk, yüzde 30 jürinin oylarıyla en iyiler belirlenecek.

Kimleri parlattı

Altın Kelebek ilk günden bugüne kadar kendi yıldızlarını yarattı. Kısaca hatırlayalım...

Halil Ergün demiş ki, “Genç oyuncularda ne ilgi var ne tutku. Sadece para hırsı var.”

Yılların oyuncusu Ergün.
Dedikleri ciddiye alınası şeyler bence. Ki etrafta mantar gibi türeyen, Instagram profilinde meslek kısmına ‘oyuncu’ yazanların sayısındaki artışı görüyorsunuzdur.
Kendini biraz güzel, yakışıklı bulan “Oyuncu olayım bari” diyor. Amaç tabii ki meslek aşkı değil. Amaç, Halil Ergün’ün dediği gibi para kazanma hırsı.
E bunlara fırsat veren yapımcılar da olunca ortaya başarısız diziler, kandırılmış genç erkek ve kızlar çıkıyor işte.
Ben herkesin bildiği işi yapması taraftarıyım, çıraklığını yapmadığın işin ustalığını yapmayacaksın diyenlerdenim...
Ama nafile tabii.
Bunlar kulağa küpe olsun...

Bu sosyal medya çok acayip...

Birçok sitede gördüm haberi.
Haber şu: Simge Sağın, Wanda Nara’ya benzedi. Hahahah...
Sonra baktım fotoğraflara...
Değişmiş...
Saçlar sarıya dönmüş falan.
Sonra da kafamda soru işareti belirdi.
Acaba benziyor mu?

Birkaç gündür durup dururken aklıma geliyor... Diyorum ki Amerika’da neyin ödül töreni vardı?

Neden aynı menajerlik şirketinin oyuncuları oradaydı, neden ödül aldılar?
Hande Erçel niye ödül aldı?
Bu sorular kafamda dönüyor dolaşıyor...
Hayır hangi projeyle?
Son zamanlarda ne yaptı ki?
Bunların söylenmesi gerekmez mi?
“Dostlar alışverişte görsün” gecesi yapılmış sanki.

Dünyaca ünlü isim Jared Leto İstanbul turnesinden sonra şehri gezeyim demiş.

Sokakta oturmuş, belediye otobüsüne binmiş, kalabalık yerlerde tek başına yürümüş...

Jared Leto hafife alınacak bir isim değil. Tüm dünya biliyor ismini. Onu öyle görünce aklıma bizim ünlüler geldi.

O Alaçatı sokaklarında, İstanbul’daki restoranlarda koruma ordusuyla 100 metreyi yürüyenler mesela...

Yahu adam Hollywood starı ama sizin endişenizin yüzde 1’ini taşımıyor, sizin egonuzun çeyreği yok onda...

Ama işte bu yüzden belki onlar dünya starı ve bu yüzden bizimkiler sadece semtlerinin starı. Bence örnek alsın bizim bazı isimler Jared Leto’yu...

Bakın adam tek başına gezdi, etti kimse ne zarar verdi ne bir şey yaptı.

Emin olun size hiç dokunmazlar...

Derbi atışması

Lütfen izleyin tekrar. Sokak röportajında muhabir, bir amcaya ekonominin durumundan tutun da farklı konularda sorular soruyordu.

Amcamız da “Bana ne oğlum! Ben hayatımı yaşıyorum. Osmangazi Köprüsü’nden vın diye geçiyorum” diyordu.
Sonra yanına gelen gençler “Abi ben 15 yaşındayım” deyince bizim amca yine “Bana ne oğlummm, siz düşünün” diyordu.
Sıla konserinde oyuncu Gülçin Santırcıoğlu’nun röportajını izlerken o amca geldi aklıma.
Gülçin Hanım’a önce dizideki Seyran karakterinin durumunu soruyorlar.
O da “Bana ne abi Seyran’dan” diyor.
Sonra da “Dizi bitecek mi bu sezon” sorusu geliyor.

Çok genç bir belediye başkanıyla tanıştım. Daha 40 yaşında olan, çocukların “başkanım” diye sarılıp fotoğraf çektirmek istediği, semtlinin dertlerini çat diye söylediği... Ve kendini kitaplara, okumaya, öğrenmeye adamış bir belediye başkanıyla...

Üçüncüsü düzenlenen Bağcılar Kitap Fuarı’nı ziyaret ettim. O ziyaretimde yanımda Bağcılar Belediye Başkanı Abdullah Özdemir de vardı.
Başkanın Bağcılar halkıyla bu kadar içli dışlı olması, çocukların bu denli onu sevmesi, onun kimseye hayır diyememesi ve daha bir sürü şeyi şaşırttı beni...
Asında olması gereken bunlar ama yine de bir durup şaşırıyor işte insan.
Bağcılar’da düzenlenen etkinliğe kitap fuarı demek az kalır, kitap festivali demek lazım. Çünkü konserler, imza günleri, atölyeler ve etkinlikler düzenleniyor o alanda.
Bildiğiniz “sabah gir-akşam çık” konseptinde bir alan yapmışlar Bağcılar Meydan’a.
50 yayınevinin standı var fuarda. Ve her yayınevinin de ayrı ayrı indirimleri...

Sus çünkü ortamlara ‘Gülse Birsel kibri’ diye bir terim kattın.

Sus çünkü ‘bir insanın hiç mi vicdanı olmaz’ tartışmalarını körükledin.

Vural Çelik’in arkasından yazdıklarını unutamıyorum. Satır araları çok kötü. Gitmiyorsan gitmiyorsun cenazelere, bize ne kardeşim. Tamam gitme.

Ölü birinin ‘persona’sını nasıl tartışmaya açarsın?

Yemeğe, kahve içmeye gidiyorduk ama onu çağırmıyorduk diyorsun...