150 TL’ye üç ülke, 3.500 kilometre

Ücretsiz seyahat etmek kimin fikriydi?
Aslında şartlar bunu gerektirdi. Önce Gürcistan’a gittik. Tiflis’te otururken Veysel’in “Gelmişken dönmeyelim, İran’ın aşağılarına kadar inelim” demesi seyahatimizin otostopla olan kısmının başlangıcı oldu.

Buna nasıl cesaret ettiniz?
Bugüne kadar çıktığımız seyahatlerde başımıza bir şey gelmemiş olması cesaretimizdeki temel faktör. İnsanlara güveniyoruz. Beden diliyle de olsa sıkıntıların çözülebileceğine inanıyoruz. (Ömer lafı alıyor) Otostop yapan birkaç arkadaşım vardı, hikâyelerini dinlemek eğlenceliydi. Elime böyle bir fırsat geçtiğinde kaçırmak istemediğim için anlık bir kararla sürüven başladı.

Sonra...
Bakü’deyken, İstanbul’dan birlikte yola çıktığımız ekibimiz (Ali ve Ebubekir) farklı rotalar izlemeye karar vermişti. Biz de Veysel’in Tiflis’te söylediğini düşündük. Otostopla devam etme isteğimizi söyleyip, Bakü’dekilerle vedalaştık.

Nasıl bir seyahat oldu, kaç para harcadınız?
Bakü’den başlayarak Masallı, Astara, Masuleh, Kazvin, Karaj, Tahran şeklinde bir rota izledik. Tahran’dan eve kadar da otostopla döndük. Yaklaşık 3.500 kilometrelik bir yolculuktu, 10 gün sürdü. Kişi başı 150 TL para harcadık. O da yemek paramızdı. Günde iki öğün kebap yedik. Azerbaycan’da yemek fiyatları yüksek olunca acısını İran’da çıkardık. Yaklaşık yedi liraya gelen mönüde iki şişkebap, tepelemesine dolu pilav, kızarmış domates ve kola oluyordu. Şehirlerde en popüler iki üç yer belirleyip oraları gittik. Kalan vaktimizi kafelerde, sokaklarda geçirdik. Acele etmedik. İnsanları gözledik, doğal hayatın içinde kaybolduk. Bu bizim için daha ilgi çekiciydi...

PUL CEHENNEM OLSUN

Nerede kaldınız peki?
Bakü’den ayrıldıktan sonra, tanıştığımız bir ağabey (Miraç) bizi misafir etti. Seyahat süresince, onun sundukları dışında başka yatak görmedik. İlk gün güzel uyuduktan sonra, çadırda kaldık. İran’da çadır kültürünün çok yaygın olduğunu ve büyük şehirlerdeki parklarda insanların çadırda aileleriyle kaldığını gördük. Ama Tahran’da çadır kuracak yer bulamayınca dört yolun ağzına çadır kurduk. Kimse karışmadı. Karaj’da çadır için yer bulamadık. Bu yüzden insanlardan yardım istedik. Polis yardım etti. Büyük bir caminin avlusunda kaldık.

Yolda başınıza neler geldi?
Otostopla taksici Yakup Abi’yi durdurduk, para istemeden 250 km götürdü. Bizim yüzümüzden müşteri alamadı. Akşam da bizi sınıra götürdü. Çok iyi bir adamdı. Onun söylediği şu sözü de kendimize ilke edindik: “Pul cehennem olsun!” İran’a geçerken Hong Konglu Belinda ile tanıştık. Kendisi yaklaşık bir yıldır tek başına dünyayı geziyordu. İran’da zorluk çekebilir diye, isterse bize katılabileceğini söyledik. O da aramıza katıldı. Ömer’in Belinda’ya hediye ettiği çadırı sonra Hong Kong’daki protestolarda görünce gururlandık. Belinda’yla
hâlâ görüşüyoruz.

İran beklediğiniz gibi miydi?
- Yolda Nadir Abi’yle tanıştık. Bizim durumumuz çok hoşuna gidince, dükkânına uğrayıp çadırını aldı ve o da bize katıldı. Sonra da bize bir sofra kurdurdu. Gizli odasından şarap da çıkardı. En son sarhoş bir şekilde, bize sarılıp “Ben yarın sabah para kazanmaya gideceğim, o parayı da gelip sizin için harcayacağım, arabam da param da sizindir” diyordu.

Dört kişiyle otostop nasıl oldu?
- İkiye ayrıldık. Ben (Ömer) ve Veysel, Ali ile Ebubekir’in aksine daha fazla araç değiştirmek zorunda kaldık. Ömer’le bindiğimiz bir takside şoför para istedi. Ama ön koltukta, bizi taksiye davet eden kadın “Onlardan bir şey alamazsın, ben hallederim” diyerek olayı geçiştirdi. Türkiye’ye girdiğimizde, bizi alan bir kamyoncu ağabey, bize para vermek istedi. Kabul etmedik. Yemek yiyebilecek kadar paramızın olduğuna onu ikna ettik.

Bundan sonraki planlarınız neler?
- Bu kış vizede bir sorun çıkmazsa, otostopla Norveç’in kuzeyine, Tromsö’ye gitmek istiyoruz. Kuzeye çıktıkça hava sıcaklıklarında ciddi düşmeler yaşanacak, buna hazırlanıyoruz. Soğuktan koruyacak donanımın pahalı olması önümüzde büyük bir engel. Ama üstesinden geleceğiz. Yazın da Latin Amerika’yı veya Güney Asya’yı otostopla
gezmeyi planlıyoruz.

En sevdikleri beş şehir

Kudüs, Paris, Amristar, Venedik, Kashmir

Seyahatten ne alırlar?

Anahtarlık

Nerede kalırlar?

Hostel veya çadır

Kiminle seyahat ederler?

Anın tadını çıkaran cesur insanlarla

Seyahatte ne okurlar?

Jules Verne, Paulo Coelho

Seyahat çantalarının vazgeçilmezleri neler?

Garip bir şapka, konserve tonbalığı, İsviçre rakısı