Kitabın adı:
‘Kadîm ile Cedît Arasında’
III. Selim Döneminde Bir Mevlevi Şeyhi: Abdülbâki Nasır Dede’nin Musıki Yazmaları
Cem Behar
İçindekiler:
Birinci Bölüm: Abdülbâkî Nâsır Dede
Giriş:
Müzik düşüncesi ve müzik icrası
Caddede yürürken bir han aralığından sesler gelirdi, ayakta duran bir satıcı çocuk özellikle Türk müziğinden parçalar çalardı, ben dahil birçok kimse oraya uğrar, alışveriş yapardı.
O ses sizi Tünel’e kadar takip ederdi, orada da Hakan Atala’nın ‘Lâle Plak’çısına uğrar, yeni LP’leri, CD’leri alırdık.
Daha aşağılara indiğinizde Faruk Erengül’ün mağazasına gelirdiniz.
Kentin bazı özellikleri kaybolunca kişiliksiz bir ortam çıkıyor ortaya.
Müziğin yanı sıra Kitap Sarayı, Necdet Sander Kitabevi de ses dünyasını edebiyatla bütünleştirirdi.
Sirkeci’ye de insek Sahibinin Sesi’nin, Columbia’nın, Odeon’un klasik müzik ürünlerini bulurduk. Unutmayalım ki onları satanlar da sattıklarının ne olduğu, niteliği konusunda bilgi verecek kadar kitap ve müzik bilgisine sahiptiler; bir tıkla bütün bilgilere ulaştığını sananların devri daha başlamamıştı.
Nişantaşı’na geldiğimde Karum adlı kırtasiyecinin de kapandığına tanık oldum.
Teknolojinin egemenliğini elbette biliyoruz ama her alanı da yok etmesi, tarihi yok etmek anlamına geliyor benim için.
Vehbi Koç’un kızı Semahat Arsel’in ailenin tarihini yazıya geçiren ‘Kuşaktan Kuşağa’ kitabı, belgesel bir anlayışı yansıtıyor. Hazırlayan, Ayşe N. Sümer.
Ankara’dan başlayarak İstanbul’da devam eden kitabın içeriğinde, Koç ailesinin yanı sıra yakın akrabaları ve dostlarını da öğreniyoruz. Ticaretten sanayiye, Türkiye’nin gelişme sürecinin her aşaması bu kitapta yer alıyor.
Önsözden bir bölüm:
“Aile büyüklerimiz hayattayken, geçmişle ve eskilerle, ailemizin kökleriyle, atalarımızla ilgili aklımıza gelen soruları onlara sorar, bilgi alırdık.
Önce annem, sonra babam ve etrafımızdaki yaşlı akraba ve tanıdıklar teker teker vefat edip aramızdan ayrılınca, geçmişle ilişkilerimizin bazı yerlerde tamamen koptuğunu, bazı yerlerde de unutulduğunu daha fazla hissetmeye başladım. Artık soracak insan pek azaldı. Yok gibi... Sadece bir iki kişi kaldı. Hayretle fark ettim ki ailenin en büyüğü ve geçmişle bağlantısını kuran ben oluvermişim. Akraba ve tanıdıklar, kardeşlerim, yeğenlerim eskiyle ilgili bilgileri bana sormaya başladılar. Kitabımın amacı, dinlediklerimi, yaşadıklarımı ve gördüklerimi anlatırken, zamanla ‘yaşam tarzının’ örf ve âdetlerin nasıl değiştiğini, ülkenin, sosyal, ekonomik ve politik açılardan nelere tanıklık ettiğini bizden sonraki kuşaklara aktarmaktır.”
Kuşaktan Kuşağa
Bener Ailesi’nin bireyleri Türk edebiyatının köşe taşları olma özelliğini kazanmışlardır.
Baba Bener hariç, Bener Ailesi’nin bireylerinin tümünü tanıdım.
Yiğit Bener’le de yıllardır Talât Sait Halman Şiir Çeviri Ödülü jürisinde birlikte çalışıyoruz.
Edebiyat dünyasında çocukların bence edebi bir sorumlulukları vardır.
Yiğit Bener, takdir ettiğim, övgüye lâyık gördüğüm bir işi başardı. Bener Ailesi’nin bütün kitaplarını yayıma hazırladı.
Ekler yaptı, notlar düştü.
Çalışmanın genel başlığı şu:
Çocukluğumda Nuri Demirağ’ın kurduğu bir fabrika vardı. Yanlış anımsamıyorsam bir zamanlar siyasi parti çalışmalarına da girdi.
Mehmet Ali Kurçer
Atatürk Havalimanı çalışmalarının gündemde olduğu bugünlerde bu kitabı okumanızı tavsiye ederim.
Birçok sorunun yanıtını bu kitapta bulacaksınız. Olayların, anıların içindeki önemli kahramanları da tanıyacaksınız.
Kitabın adı:
‘Kanatlarımdaki Cesaret - Havacılık Tarihinden Notlar’
Kitabın sunumunu Küçükçekmece Belediye Başkanı
Müzenin durumunu Gönül Paçacı’dan takip ediyorum.
Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın acil işler listesine koymasını bekliyorum.
Birçok kütüphane yapılıyor, bunların yanında bir müzik müzesi de açılsa hem dinleme, öğrenme hem de okuma işlevleri bir araya getirilir.
Etem Ruhi Üngör’ün aletler koleksiyonu korunuyor, zaman zaman gösteriliyor ama sürekli sergilenemiyor.
Kitabı da olan Üngör’ü yakından tanıdım, nasıl emek vererek bunları topladığını bilenlerdenim. Çünkü müziğe meraklı, kemençe çalan rahmetli babam Sadullah Hızlan’ın arkadaşıydı. Ayrıca rebap çalan Sabahattin Volkan’ın da evine gittim, aletleri gördüm. Hatta Hürriyet, bir müze kurulduğunda onları satın alacak, müzeye armağan edecekti.
Kalıcı işlere genç kuşağın ihtiyacı var.
TRT Arşivi’nden yapılan CD’ler hâlâ aranıyor, dinleniyor.
Devlet Opera ve Balesi’nin de temsillerinden yapılan kayıtları satışa sunulmalı.
Düşünmeyi sevenler, düşünce tarihinin ana evrilmelerini öğrenmek isteyenler mutlaka felsefe tarihi okumalı. Sadık Usta’nın ‘Şüphenin Tarihi - Felsefeye Giriş’ kitabını tavsiye ederim.
İlk sayfada kitabın yazılış nedenini okuyoruz:
“Bana sürekli ‘Felsefeye giriş kitabı önerir misiniz?’ sorusunu yönelterek bu kitabı yazmama vesile olan felsefe severlere...”
Usta, Sunuş’ta kitabın özelliği üzerine açıklama yapıyor:
“Ülkemizde son yıllarda çok sevindirici bir gelişme yaşanmakta, özellikle gençler arasında felsefeye olan ilgi günden güne artmakta. Felsefe alanında yapılan özgün yayınlarda da gözle görülen bir artış söz konusudur. Bu durum, ülke ve toplum adına çok sevindiricidir.
Bu kitap, felsefe hakkında genel bilgi sahibi olmak ya da felsefeye girmek isteyen veya filozof Althusser’in ifadesiyle kendilerini ‘felsefeciden’ saymayan ama filozofça düşünmek ve özellikle de yaşamında düşünmenin araçlarıyla yöntemlerini etkin bir şekilde kullanmak isteyen her yaşta insana hitaben yazılmıştır.
Bu kitabı yazmaktaki amacım, hayatta karşılaşılan bilimsel, teorik, dinî, siyasi, sanatsal ve ahlâki sorunlara, zihinleri meşgul eden binbir türlü konuya ilişkin argümanlar geliştirmek, çareler düşünmek, felsefi düşünce ve yaşamın bir alışkanlık haline getirilmesine katkıda bulunmaktır.”
Ana bölüm başlıklarından seçmeler:
Yazımın başlığı da Hacı Arif Bey’in bir şarkısı.
Bu yıl baharın bir başka anlamı var. Uzun süre evlere kapananlar, sokağa çıktılar.
Sık sık yinelediğim bir düşüncem vardır. Sanatın, kitabın yurdun her yerine yayılmasının gereğini savunurum.
Kültür Bakanlığı’nın İstanbul’da, Ankara’da hayata geçirdiği kültür yolları projeleri, bu kentlerde yaşayanları sanata, kitaba çağırıyor.
Elbet sanatın soluğu yazlık yerlerde de hissedilmeli. Müzik alanındaki festivaller salonlarda yapıldığı gibi tarihi yerlerde de yapılıyor.
Devletin ve belediyelerin tarihi yerleri değerlendirmesi birkaç açıdan önem taşıyor. Tarihi yer onarılıyor, sürekli bakım altında tutuluyor.