×
Ekosistemdeki tahribata ve iklim krizine dikkat çekmek için “Bana Bırakacağınız Gelecek–Kız Çocukları ve İklim Krizi” başlıklı fiziki ve sanal sergilerle 9 Ekim’de Schneidertempel Sanat Galerisi’nde değişim umutlarını dile getirmeye hazırlanıyorlar.
Gençlerin manifesto niteliğindeki mesajları, eserleri ve çizimleri iklim krizi ve adaleti konularında sanatsal bir tartışma alanı yaratacağa benziyor.
Birçok iyi ailenin çocuklarının da eserlerinin olacağı bu sergiyi 25 Ekim’e kadar hem sanal hem de fiziksel ortamda gezebileceksiniz.
Böylesine zorlu bir yolu seçen sanatçı adayı tüm gençleri desteklemek gerek.
Serginin mesajını 11 Ekim Dünya Kız Çocukları Günü’nde İstanbul’un birçok semtindeki billboard’larda görebileceksiniz.
Yoldan geçerken bu billbord’lara dikkat etmenizde fayda var.
Hiç duydunuz mu bilmiyorum ama Yves Rocher Vakfı dünyayı değiştirmek için harekete geçen kadınların çevre mücadelesine ışık tutarak, Birleşmiş Milletlerin kalkınma hedeflerinden biri olan kadın özgürlüğü ve eşitliğini desteklemek amacıyla her sene ‘Toprağın Kadınları’nı ödüllendiriyor.
2001 yılından bugüne kadar 50’den fazla ülkede 450’den fazla kadın ödüllendirildi.
Toplamda 2 milyon Euro ödül verildi. Toplum veya çevre yararına ticari faaliyetler yürüten, kâr amacı gütmeyen bir kuruluş bünyesinde yer alan ve çevre yararına bireysel projeler yürüten her yetişkin kadın bu ödüle layık gösteriliyor.
Gezegene pozitif bir iz bırakmak isteyen Türk kadınları size sesleniyorum.
Çevre için mücadeleye destek olmak istiyorsanız, 15 Ekim’e kadar 100 bin TL ödüllü Yves Rocher Vakfı Toprağın Kadınları Ödülü’ne www.yvesrocher.com.tr adresinden başvurabilirsiniz.
Doğa ile bağını güçlendirmek isteyen, cinsiyet eşitliğine katkıda bulunmak isteyen, güçlü ve toprağına sahip çıkmak isteyen tüm kadınlar, bence bu fırsatı kaçırmayın.
Artık Yeniköy’de
Kumaşlarla farklı hikayeler yaratan, Paris, Brüksel ve İstanbul arasında mekik dokuyan Mirela Cerica, uzun zamandır beklediğim showroom’unu Yeniköy’de açtı.
İşlerimle mi ilgileneyim, evde çocuğumla mı ilgileneyim, okulların bitmek tükenmek bilmeyen istekleriyle mi ilgileneyim bilemiyorum.
“Şu saatler aralığında çocuğunuzun başında durabilecek misiniz” diye gelen maillerden fenalık geçirmek üzereyim.
“Durabileceğim” desem, işlerimi yetiştirememiş oluyorum, “duramayacağım” desem okula karşı kendimi suçlu hissediyorum. Çok ciddi duygu karmaşası içindeyim.
Sabah erken kalkıp, 13.00-13.30 arası yemek saatini yakalayabilmesi için yemek yapmaktan, o sırada evi toparlayıp, maillerimi cevaplayıp, öğleden sonra işlerimi yetiştirmeye çalışmaktan çok yoruldum.
Ne içeride verimli olabiliyorum, ne dışarıda. Kiminle konuşsam aynı dertten mustarip. Konun özü bilgisayarda sürekli sistemsel problem yaşadıkları için IT’ci olmaktan, ders saatlerinde ses çıkarmama zorunluluğundan bir an önce istifa etmek istiyorum...
Geçenlerde bir telefon şirketinin lansmanı vardı. Teknolojinin üst düzey mühendislikle birleşerek geldiği nokta gerçekten insanı büyülüyor. Instagram ve telefon bağımlılığından kurtulmaya çalıştıkça karşımıza çıkan bu cezbedici model, ekran kalitesi, ekranın katlanması ve fotoğraf kalitesiyle çok iyi. Tanıtım sırasında Ipad ve PlayStation’ın başından kavga gürültü kaldırdığımız, ne olacak bu çocukların hali diye söylenip durduğumuz gamer neslinden ne farkımız vardı acaba?
O gün telefonu keşfetmek, güzel fotoğraf çekmek uğruna çocuklar gibi gülüp eğlenerek saatlerimizi geçirdik.
Çevreye duyarlı, sorumluluk sahibi marka olmak tüketici için artık yeterli değil. Bunun arkasında duran, üretimden yapım aşamasına kadar adil ve etik tutum sergileyen markaları daha çok tercih etmeye başladılar.
Geçen gün Nuxe Organic ve Ecording’den bir paket geldi.
İçinde ürünlerin yanı sıra doğaya olan minnettarlıklarını göstermek için drone’lar ile tohum topu atışı gerçekleştirdiklerinden bahsettikleri bir kit vardı.
İlk defa duyduğum Ecording nedir diye araştırdım.
Ağaçlandırma çalışmalarına yeni bir bakış açısı getirip, ecoDrone’larla erişimi zor alanlarda kalkış sağlayarak sadece 10 dakikada 2 bin 500 tohum atışı gerçekleştiriyorlarmış.
Ecording’in geliştirdiği “Ağacım Nerede” uygulamasıyla atışı gerçekleşen tohumlarınızın doğa ile nasıl buluştuğunu görebiliyor ve fidanınızın durumunu takip edebiliyormuşsunuz.
Ben bana gelen karttaki QR kodundan sedir ağacı tohumları seçtim, şimdi drone ile fırlatılmalarını bekliyorum.
Ne kadar hasret kalmışız böyle ses getiren işlere...Son 1 haftadır Gülşen ve Edis’in “Nirvana”sı ile çalkalanıyor ortalık. Ne kadar hasret kalmışız böyle ses getiren işlere...Şarkıya çekilen klibin senaryosu aslında yeni bir fikir değil. 90’larda konteyner içinde çekilen çok klip oldu ama “Nirvana” neden ilk defa yapılmış gibi hepimizi cezbetti biliyor musunuz? Çünkü buram buram ekip işi ve profesyonellik kokuyor. “Türk müzik sektöründe kendini en çok kim geliştirdi” diye sorsanız, kesinlikle “Gülşen” derim.Yıllar içinde evrildiği kadını hayranlıkla izliyorum.Ne istediğini bilen, en iyi ekiplerle çalışan bir kadın var karşımızda.Her klibinde, her şarkısında ayrı bir güç görüyorum. Her adımında daha da devleşiyor sanki.Çünkü yıldığımız “En iyisi olsun ama bütçemiz bu” zihniyetinden tamamen uzakta. Her şeyin en iyisinin olması için, sektörün en iyileriyle çalışan, yani şu an bulunduğu konuma gelmek için çok para harcayan bir Gülşen’den bahsediyoruz.Bu bir ekip işidir.Madonna sadece kendisi olduğu için değil, arkasında en iyilerden oluşan dev gibi bir ekibi olduğu için “Madonna” haline geldi. Mesela Gülşen styling’i için birkaç yıldır Mahizer Aytaş’la çalışıyor. Bence Mahizer, ‘stylist’ olmama rağmen benim bu sektörün en iyisi diyebileceğim isimlerin başında gelir.Birlikte muazzam bir sinerji yarattılar.Gülşen, Mahizer’den sonra daha da kendini buldu. Ama kendini bulmak para harcamadan olmuyor maalesef.“Ben Gülşen’im, bunları bana ücretsiz yollasınlar” demeden, müthiş bir vizyonla bu stile kavuştu.Çünkü profesyonellik bunu gerektiriyor.Benim “Nirvana”m da böyle kaliteli işleri ve işbirliklerini izlediğimde ortaya çıkıyor. Diğer taraftan oyunculara bakalım. Bence herkes Gülşen’den ders almalı.Bir yere gelmek için kendilerine asla yatırım yapmayan, ajanslarının buldukları stylist’le galalara katılan ünlüleri anlamakta gerçekten güçlük çekiyorum.Ünlülerden daha ünlü olmaya çalışan ajans çalışanları ve sahipleri başlı başına kanayan yara zaten.Bu, filmin senaryosuna bakıp “ben asla öpüşmem” denilmesiyle aynı mantık benim için.İşte bu yüzden yabancı oyuncular dünya starı oluyorken bizimkiler yerinde sayıyor.Oscar ödüllü oyuncular yeri geliyor tüm film boyunca sevişiyor, yeri geliyor çırılçıplak dolaşıyor, yeri geliyor 20 kilo alıyor. Çünkü oyunculuk mesleği bunu gerektiriyor.Basında stilleriyle, güzellikleriyle kendilerinden söz ettirmek isteyen oyuncuların bunu stylist’e, tasarımcıya, markaya para harcamadan, kendilerini komple o kişiye teslim etmeden gerçekleştirmeleri çok zor.Bu işi bilenlerle çalışmanın ve çalıştıkları kişiye teslim olmanın nasıl sonuçlar doğurduğunu görmek için Gülşen ve Edis’in “Nirvana” şarkısını dinleyip, klibini izleyebilirler.Tüm ekibin ellerine sağlık. Sözünden aranjesine, styling’inden çekimine kadar ortaya hayranlık uyandıran, iyi bir iş çıkmış.
H&M marka iş birliklerine bir yenisini ekledi... Kusursuz terziliğiyle tanınan, kaliteli kumaşlarla uzun ömürlü moda yaratma konusunda tutkulu, lüks İtalyan giyim markası Giuliva Heritage’le sürdürülebilir odaklı, zamansız parçalardan oluşan yeni bir koleksiyona imza attılar.
H&M X Giuliva Heritage koleksiyonunda klasik erkek giyim silüetlerini, kadın giyim dünyasına taşıyarak maskülen ve elegan kesimler güzel harmanlanmış.
Her üründe, geri dönüştürülmüş kaynaklı malzemeler kullanılarak İtalyan mirasına modern bir bakış yaratılmış ve benim için her kadının gardırobunda olması gereken parçalar ortaya çıkmış.
Geri dönüştürülmüş yünlerden tasarlanmış krem rengi takım ve organik pamuklardan tasarlanmış dik yakalı kazakları muhakkak gardırobunuza ekleyin derim. Koleksiyon, 3 Eylül’den itibaren satışta olacak, bu tarihi şimdiden not etmenizde fayda var.
Yeni sezondan bahsetmişken ve sezona adım atmadan önce gardırobunuzu da yeniden düzenlemenin tam zamanı.
Bunca senelik hizmet hayatımda giyim odasına sığan ve yeteri kadar kıyafeti olduğunu savunan bir kadınla hiç karşılaşmadım.
O gardıroplar hep ağzına kadar doludur hatta evde sürekli tekrar eden, “giyecek hiçbir şeyim yok, alışverişe çıkmam lazım” kavgası da bitmez.
Hem çalışıp, hem evi çekip çevirip, hem de online eğitim alan çocuklara göre her şeyi organize etmeye çalışmak...
Ne güzel geçen sene bu zamanlarda “Ay çok şükür okullar açılıyor” diye kendi aramızda gülme krizine girerdik.
Hele okulun ilk açıldığı gün yok mu?
Off şölen olurdu biz annelere, şölen.
Şimdi biz dışarıda çalışırken, çocukların evde online eğitim alması nasıl olacak bilemedim?
Kabus dolu günler geliyor yani.
“Kate Moss’un göbeğini gördün mü?”, “Kadın neydi ne olmuş”tan tutun da “Madonna ne hale gelmiş peki”, “Ahh yazık, mahvetmiş kendini” gibi devam eden bir sürü cümle duydum...
Bahsettiğimiz isimler, 17 yaşlarından itibaren bildiğimiz, dünyaya mal edilmiş güzelliğe ve başarıya sahip en önemlisi de artık 45 olmuş kadınlar.
Hâlâ aynı kalmasını nasıl bekleyebiliriz ki? Ben küçüktüm Kate Moss vardı, 40 yaşıma geldim hâlâ var. Nasıl putlaştırmışsak artık onları, göbekli, sarkık yüzlü görmek bizler için kabul edilemez bir fikre dönüşmüş.
Hayat, kadınlara çok acımasız bu bir gerçek ama kadınların kadınlara yaptığını da anlamak mümkün değil.
Diğer taraftan erkekleri ele alalım, sakallarının altına gizledikleri sarkıklıkları, çizgileri, yaşlanma ibareleri bizimle hiç adil savaşmıyor. Halı altına süpürülen tozlar gibi tüm yaşı sakallarının altına süpürüp hiçbir şey yokmuş gibi devam ediyorlar.
Hele bir de kır saçlarının hepsine yakışması durumu yok mu? İşte o daha da sinir bozucu. Sadece yaşlanma konusunda bizden şanslı oldukları kesin.
Moda Operandi’deki Türk markası
Geçen yazılarımda Türk tasarımcılarının dünyada rüştünü ispatladıklarını yazmıştım.