Bir erkek okurunuz olarak, sizi severek takip ediyorum. Problemim kız arkadaşımın büyük ya da küçük ama sürekli yalan söylemesi. Kendisiyle aynı köydeniz. Ancak daha önce hiç tanışmamıştık.
Instagram’da başladı ilişkimiz.
Daha önce evlilik yapmadığını söyledi. Ama öğrendim ki daha önce evlenip ayrılmış ve bir çocuğu var.
Kendisi Almanya’da yaşıyor.
Bana “Ülkemize gelince yüz yüzeyken söyleyecektim” dedi.
Affettim. Buluşacağımız zaman sürekli ya ailesinden biri fenalaşıyor ya da başka bir şeyler çıkıyor. Böyle bir sene geçti.
Bu zaman içinde bir sürü ufak tefek yalanlarını yakaladım ama sustum. Köye gidip teyzesini buldum. Teyzesi, “Garibim boşandı. 2 çocuk da burada kaldı. Ama adam hiç bakmıyor” dedi.
Güzin Abla, 32 yaşında hiç evlenmemiş bir işkadınıyım, kendi firmam var.
Şu anda birlikte olduğum adamla 15 yıldır beraberim. Kendisi ilişkimin başlarında evliydi ve daha sonra eşi bizi öğrendi ve boşandılar.
Boşanalı 6 yıl oldu, evet soracaksınız şimdi, o halde neden hâlâ seninle evlenmedi diye... Başlarda “iki kızım var, seni istemiyorlar” dedi.
Sonra da sevdiğim bir müşterim vardı, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Sevgilimi de tanıyordu, “O seninle evlenmez, başkasıyla evlen, yaşın geçiyor. Bak ben evliyim iki çocuğum var, senin de olsun” diyordu.
Bazen sevgilimle, kavga ettiğimde ona anlatır, içimdekileri söylerdim.
Sevgilim aramızda bir şey olduğunu düşünüp bir hafta boyunca ofisteki odama dinleme cihazı koymuş. Dostum dediğim müşterim odama gelince biz yine sohbet ettik, güldük eğlendik...
Sevgilim tüm konuşmalarımızı dinlemiş. Sonunda bana dinlediklerini anlattı, ‘sana güvenmiyorum, beni bu adamla aldatacaktın, sen ona âşıksın’ gibi bir dünya şey söyledi ve benimle asla evlenmeyeceğini de ekledi.
Merhaba Güzin Abla, uzun süredir yazılarınızı takip ediyorum. Ben de size derdimi açmak istedim...
Evliyken, bir başka kadına tutuldum. Bunu eski eşime söyleyerek boşanma kararı aldım. O dönemde beni bekar bilen sevdiğim kadın da bana karşılık verdi. Gerçeği öğrenmesiyle bu süreç onun içinde hiç kolay olmadı.
Sağlam karakterli, onurlu ve olması gerektiği gibi biriydi.
Sonrasında gereken tüm açıklamaları yaptım, buna katlandı. İlişkimiz üç yıldır sürüyor.Ancak benim ilk evliliğimden iki çocuğum var...
3 ve 6 yaşlarında. Onlarla aramızda bin kilometre var ve velayetleri annelerinde.
Sevdiğim kadın, çocuklarımı kabul edemeyeceğini, evinde görmek istemediğini söylüyor.
Ben de her zaman onları görmeye gidebileceğimi, ayda 1-2 gece de olsa, çocuklarıma zaman ayırmam gerektiğini, yaz aylarında babayla ve baba tarafı akrabalarıyla olan diyaloglarının sürmesi gerektiğini savunuyorum.
Yine onun “Evime çocuklar 12 yaşına kadar gelemez” gibi ifadelerini açıkladığı sebepler yüzünden anlayışla karşıladım.
Merhaba Güzin Abla, ben 3 yıllık ilişkisi olan bir erkeğim. İlişkimin ilk zamanlarında da sıkça dile getirdiğim halde hâlâ sevgilimle konuyu açıklığa kavuşturamadık.
Bu konuyu çok düşündüm. Babalık görevini layıkıyla yapabileceğine inanmayan biri olduğumu biliyorum. Sorumluluk almaktan tutun her şeyini en ince yönlerine kadar düşündüm.
Zaten çevremdeki herkes duygusal problemlerim olduğunun farkında. Duygularını yeterince ifade edemeyen hatta çoğu zaman da hissedemeyen biriyim.
Sonuçta bu yaz evlenmeyi düşünüyoruz. Ancak ben kendimi kısırlaştırmak için vasektomi olmayı planlıyorum. Sevgilimin bundan haberi yok. Ara ara bunu dile getirdiğimde ise tartışıyor ve ayrılacak duruma geliyoruz.
Yakında ameliyat olacağım. Sormak istediğim şey bu durumu ona haber vereyim mi?
Verirsem terk edilmekten korkuyorum. Vermezsem birkaç yıl sonra ciddi olaylara sebebiyet vereceğimin de farkındayım.
Hiçbir şey yapmasam bile zamanı gelince çocuk mevzundan dolayı yeniden kavga edeceğiz.
Merhaba Güzin Abla, ben 25 yaşında bir genç kızım. Sevgilim ise 39 yaşında, başından bir evlilik geçmiş bir adam...
Onu 19 yaşından beri tanıyorum, bir ara şehir dışına çıktım, döndüğümde hayatında başka bir kadın vardı. İmam nikâhıyla evlenmişlerdi.
Daha sonra sevdiğim bir suçtan cezaevine girdi ve araya 3-5 yıl girdi.
O hapisteyken, imam nikâhıyla evlendiği kadın, onun yakın arkadaşlarından biriyle birlikte oldu. Hatta bu beraberlikten bir de çocuk dünyaya getirdi.
Derken sevdiğimin cezası bitti.
Benden af diledi, ben de affettim. İlk zamanlar her şey çok güzeldi. Çok mutluyduk... Yine de sevgilim bana hissettirmeden o kadını çok aramış.
Sorduğumda “ondan alacağım bir intikam var” diye geçiştirdi...
Daha sonra o kadının çocuğunun babasını da bırakıp başka biriyle evlendiğini duydum.
Psikolojiye ilgim var ve sağlık bölümünde okuyorum. Birine gerçekten çok değer verdim, hâlâ da veriyorum. Seviyorum onu... Yapı olarak kolay kolay kimseyi kırmam ama bu adamı aylardır çok ağır sözlerle kırıyorum.
Benimle iletişimi yok, konuşmuyor. Bir kere konuşsa her şey çözülecek ama cevap vermiyor. Yakın çevremden bir kadınla yaşadığını duydum. Ondan uzaklaşmak istiyorum çünkü beni bir şekilde yıprattı. Kontrol ediyor beni...
Dayanacak canım kalmadı. O kadar mutsuzum ki... Ailesi de zaten bana karşı. Yapı olarak hakkımı savunduğum için iyi bir imajım yok.
Bazen sırra kadem basmayı, her şeyi geride bırakıp uzaklaşmayı düşünüyorum. Ona kıyamıyorum ve seviyorum ama dengem bozuldu.
Aramızdaki güven sıfır... Her şeyi annesine anlatmış. Ben de anlattım ama ailem baskıcı değil.
“Seviyorum” desem karışmazlar, karşı taraf öyle değil. Bırakın evliliği ilişki bile zor. Ancak gizli olursa olur... Ben bunu artık kaldıramıyorum. Kalp kapakçıklarım zorlanıyor, hissediyorum.
Beni takıntı mı yaptı yoksa aşırı mı seviyor, bilemiyorum. Sevdiğini bilsem başka kadınlara gitmesine izin vermem. Aşkından da emin değilim. O yüzden sinirleniyorum. Kimseye onu sevdiğimi söylemedim. Bana bu güveni vermiyor.
Merhaba Güzin Abla, ben 12 yıllık evliyim, 11 yaşında bir oğlum var. Evliliğim çok karmaşık bir süreç sonunda kaçarak oldu ve ailem, özellikle de annem çok yıprandı benim yüzümden.
İlk 2 yıl her evlilikteki gibi bizimkinde de çalkantılar, kavgalar oldu ama sonrasında her gün yeni evli gibiydik...
Gün içinde onlarca kez telefon görüşmesi yapıyor, mesajlaşıyor, görüntülü konuşuyorduk.
Evliliğimin 8’inci yılı biterken yakından tanıdığım, evime giren çıkan biriyle eşimin bir ilişkisi olduğunu öğrendim.
Hemen boşanmayı düşündüm ama “Annem bu kez ölür” diyordum sürekli.
Çünkü annem kanserdi ve hastalığı metastaz yapmıştı...
“Evlenerek yaktım onu, bunu duyunca öldürürüm” diyordum sürekli. Eşimi de hâlâ çok seviyordum kızgınlığıma rağmen.
Merhaba Güzin Abla, ben 19 yılık evli, üç çocuk annesi bir kadınım. Yaklaşık 10 yıldır da tek başıma çalışıyor, aileme bakıyorum. Eşim yıllardır işsiz, üstelik içkisi var ve devamlı dışarıda...
Bir gün bir başkasıyla ilişkisi olduğunu öğrendim ve yıkıldım.
Kendisi de itiraf etti ve çok pişman olduğunu söyledi.
Çocuklarım için eşimi affettim, lakin ben de o sırada internetten biriyle tanıştım. Ona çok bağlandım, çünkü onunla her şeyi konuşabiliyordum.
O kişi Türkiye’deydi, ben ise yurtdışındayım. Hemen her gün mesajlaşıyorduk. Bu sırada eşime de boşanma davası açtım. Ama sonra çocukların isteği üzerine yeniden barıştık, boşanma davasını geri çektim.
Eşim bu olayların ardından benimle daha fazla ilgilenmeye başladı. Ancak ben internette tanıştığım kişiyle görüşmeyi sürdürdüm. Bir gün Türkiye’ye geleceğimi, ancak sadece 2 saat vaktim olduğunu söyledim.
O da sırf beni görebilmek için kilometrece yol geldi.