Merhaba Güzin Abla, ben 17 yaşındayım ve sürekli baskı altındayım. İstediğim saatte dışarı çıkıp istediğim saatte eve geri dönemiyorum. Okuyorum, lise son senem ve okul çıkışı doğru eve gidiyorum. Annem her şeyime karışıyor.
Bırakın sevgiliyi, yakın bir erkek arkadaşım olmasına bile izin vermiyorlar. Aslında dışarı çıkmam da sınırlı. Bir süre sonra sıkıldım ve kimseye sormadan dışarı çıkmaya başladım. Ama yine de geceleri dışarı çıkmama izin yok.
Anneme zaten hiçbir zaman yaşadıklarımı ya da sevgili yapınca neler hissettiğimi anlatamadım.
Ben telefonda konuşurken, kızar telefonu elimden alır korkusuyla, ona bir şey söyleyemem. Birçok arkadaşım annesine sevgilisi olduğunu anlatabiliyor ve benim kadar baskı görmüyor.
Okula da gitmek istemiyorum ama zorla gönderiliyorum. Açık liseye geçmek istediğimi söyleyince, “bu son senen, saçmalama” diyor ama okulda kendimi kötü hissediyorum.
Annem üniversiteye gitmek istesem sınava da bir kez girebileceğimi söylüyor. Aksi halde çalışmalıymışım...
◊ Rumuz: Yardıma
Merhaba Güzin Abla, ben 10 yıllık evli, 2 çocuk annesi, çalışan bir kadınım. Eşim çok iyi biri. Hiçbir kötü huyunu görmedim, en ufak incitici sözünü duymadım. “Dualarım kabul olmuş” derim kendi kendime bazen.
Onu çok seviyorum, sevildiğimi de düşünüyorum. Mutlu bir evlilik diyeyim kısaca. Siz de zaman zaman mutlu beraberliklerin özlemini çektiğinizi söylemez misiniz?
İşte bizimki böyle bir evlilik...
Ancak yine de bizi huzursuz eden bir sorunumuz var. Sorunumuz, ayrı memleketlerde doğmamız.
İkimiz de kendi memleketimizde yaşamıyoruz ama ikimiz de artık gurbetten çıkıp kendi memleketimizde yaşamak istiyoruz.
Bu konuda da bir türlü anlaşamıyoruz.
Ben annemden, ailemden bir ömür uzakta yaşamak istemiyorum, bunu evlenmeden önce de ona söylemiştim.
21 yaşındayım ve 2 yıl önce uzak mesafeli bir ilişkim oldu.
Sevgilimle liseyi aynı sınıfta okuduk. Sonrasında İstanbul’a taşındı ve bana yazdı.
Daha sonra sevgili olduk.
O üniversiteye başladı, ben mezuna kaldım. O polislik okudu.
2 yıl her şey çok güzel gidiyordu, ara ara kavgalarımız oluyordu tabii ama büyük bir sorunumuz yoktu. İzinlerde hep yanıma gelmeye çalıştı.
Sonrasında ne olduysa oldu, uzaklaşmaya başladı.
Birkaç kez ayrılmak istedi, aramızdaki mesafeyi bahane etti ama yine barıştık.
Sevgili Güzin Abla, yardımına ihtiyacım var. Ben, psikolojiyle çok ilgiliyim ve sağlık bölümünde okuyorum...
Benim sorunum şu... Birine gerçekten çok değer verdim, hâlâ da değer veriyorum. Çok da seviyorum onu...
Yapı olarak kolay kolay kimseyi kırmam ama ben bu adama aylardır çok kötü davranıyorum. Ona kötü davrandıktan sonra sürekli ağlıyorum...
O benim için özel bir adam...
Şimdi yakın çevremden bir kadınla yaşadığını duydum. Ondan uzaklaşmak istiyorum çünkü çok yıprandım.
O kadar mutsuzum ki...
Zaten ailesi de bana karşı. Yapı olarak hakkımı savunduğum için insanlar üzerinde iyi bir imajım yok...
Merhaba Güzin Abla, sorunum çok ciddi bu yüzden biraz uzun yazacağım. Eşimle evlendikten sonra biz nişanlıyken tesadüfen Facebook’unda başkalarıyla da konuştuğunu gördüm ve o gün bugündür eşimle aramızda güven problemi var.
Eşim bir şey yapmıyorsa bile, ben onu sürekli bir şeyler bulup suçluyorum. Mesela geçen gün yabancı bir numara aradı.
Ben de o numarayı kaydettim. Araştırınca bir kadına ait olduğunu gördüm.
Eşime sorunca “bizimle çalışan bir kuryenin ablası” dedi.
Aynı kadın biz kahvaltı yaparken yine aradı, eşim telefonu açmadı. Normalde asla böyle bir şey yapmaz.
Aynı gün işten erken ayrılmış. Abisiyle beraber çalışıyorlar... Abisi onu postaneye göndermiş, kargo yollamak için. Tam 4 saat işe geri dönmeyince de beni arayıp “kocan evde mi” diye sordu.
Ben arayınca “dükkâna geçiyorum” dedi. Bir insan postanede 4 saat ne yapabilir ki?
Daha sonra eve geldi, ‘o numara kimin, niye açmadın’ diye sordum.
Merhaba Güzin Abla, biz eşimle 8 senelik beraberlikten sonra evlendik. 8 aydır evliyiz...
Ben 26 yaşında genç bir kadınım.
Kocamla birbirimizi çok seviyoruz, bundan hiç şüphem yok. Ama cinsel anlamda bana aşırı uzak. Ona ne zaman yaklaşsam beni nazikçe reddediyor. Bu evlendiğimiz ilk günlerden beri böyle devam ediyor.
Benim ısrarlarım sonucu, ayda belki bir defa ilişki yaşıyoruz. Bu yüzden kendimi çok çirkin ve yetersiz hissediyorum. Beğenilmediğimi, istenmediğimi düşünerek çok üzülüyorum.
Bazen de gereksiz yere kafaya taktığımı düşünüyorum.
İnsan bu tür şeyleri kardeşi ve annesi dahil kimseye soramıyor.
Ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Bu nedenle size yazıyorum.
Merhaba Güzin Abla, üç yıllık evliliğimi birkaç ay önce sonlandırdım, şiddet gördüğüm için eşimi terk ettim. Aile terapistine gitsek de toparlayamadık.
Boşandıktan sonra ben Almanya’ya yerleştim fakat onu unutamıyorum. Zaman zaman aklıma geliyor kendimi kapatıyorum dünyaya. Evliliğe, aşka olan bütün inancımı kaybettim, başka bir tene dokunmak istemiyorum.
Başka birine nasıl alışırım bilmiyorum. Onunla yaşadıklarımı başkasıyla yaşamayı midem kaldırmıyor. Ne yaptımsa kafamı dağıtamadım, cenazeden çıkmış gibiyim ne olur bana yardımcı olun. Rumuz: Unutamıyorum
YANIT
Sevgili kızım, bana ‘şiddet görüyordum’ dedin ya...
Benim için senin evliliğin bitmiştir. Sana ‘iyi ki ayrılmışsın, bu adamı çekmemişsin’ demekten başka bir şey söyleyemeyeceğim maalesef. Şiddet kırmızı çizgimdir.
Ne olursa olsun, artık geriye dönüp bakmamalısın. Sana el kaldırabilen bu adamı hep o sana acı verdiği anlarla anımsa. İnsan elinde olmadan, zaman zaman ayrıldığı kişinin güzel anılarını düşünmekten kendini alamaz. Asla bunu yapma...
Merhaba Güzin Abla, ben 19 yaşındayım. 1 yılı aşkın süredir birlikteliğim var birlikte olduğum kişi evlenmiş ve boşanmış ve bu evliliğinden şu anda 6 yaşında olan bir kız evladı var...
Bana bu gerçeği yaklaşık 2 ay önce söyleyebildi. Söyleyebildi diyorum çünkü daha önce defalarca bu tarz imalarda bulunup hayatımdan çıktı, ama daha sonra gerek o, gerek ben ayrılığa dayanamayıp, birbirimizin hayatına tekrar dahil olduk.
Şimdi de bana gerçeği açıkladı...
Böyle bir yükün altına girmek için daha çok genç olduğumun farkındayım, fakat onu çok seviyorum.
Eski eşiyle 2 yıllık bir sevgililik dönemleri olmuş ve kız hamile kalmış.
5 aylık hamileyken evlenmişler.
2 yıl evli kalmışlar, karşı tarafın ailesi etkin olmuş ve kız da ailesini dinlemiş. Bu konu tartışmaya açıldıkça saygı yok olmuş, sevgi zarar görmüş ve boşanma kararı almışlar. Şu anda boşanalı 4 yıl olmuş...