×
Ben 22 yaşındayım. Eskiden neşeli bir kızdım. Ama şimdi o kadar mutsuzum ki... 3 senedir bir ilişkim var. Birbirimizi aslında çok seviyoruz ve okulum bittiğinde evlenmek istiyoruz.
Erkek arkadaşımın eski sevgilisi kuzeniydi, kız bize ilk 1.5 senemizde hiç rahat vermedi. Bana durmadan sevgiliyken çektirdikleri fotoğrafları yolluyordu. Engelliyordum ama sahte profil açıp yeniden yazıyordu.
Sevgilimle çok kavga ettik o kız yüzünden.
İlişkimizin 7’nci ayından sonra ise sevgilimin Instagram’da sahte profil kullandığını öğrendim. Orada bir sürü kızı takip ediyor ve onlarla yazışıyordu. Hatta birkaç sefer cinsellikle ilgili de yazışmış.
Sevgilimin annesine anlattım bunları, o beni çok sever. Benim yanımda durdu, oğluna yüz çevirdi. Yeminler ettirdi “Bu kızı bir daha üzmeyeceksin” diye.
Sevgilim şeytana uyduğunu ve sırf vakit geçirmek için yazıştığını söyledi. Onu affettim.
Daha sonra askere gitti. Askerdeyken bile eski sevgilisi hâlâ yazıyordu. Onun yüzünden yine kavga ediyorduk. Kavgalarımız hep başka kızlar yüzündendi açıkçası. Askerde sevgilim kendisini öldürmeye kalktı!
Ben Gözde D. Ö. 1970, İzmir doğumluyum. Ailemin 4’üncü çocuğuyum. Ailem bizlere bakamayınca beni ve küçük ablamı evlatlık vermiş. 6 aylıkken verildiğim ailemde mutlu bir çocukluk yaşadım.
5.5 yaşında kendi kendime okumayı ve yazmayı öğrendiğim için ilkokula başladım. Lise 1. sınıfa başladığım yıl komşunun oğluyla evlendirildim ve okulu bıraktım.
17 yaşında anne oldum. Hayatımın geri kalanında kimsenin söz sahibi olmasına izin vermek istemiyordum.
Bu nedenle 1997’de açıköğretim lisesine başladım. 2000’de üniversite sınavına girdim. Sınıf öğretmenliği bölümünü kazansam da gidemedim. Hem evli oluşum hem de maddi gücüm buna yetmedi.
Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi Kamu Yönetimi bölümüne girdim ve 4 yılda bitirdim. Herkes “Bu yaştan sonra üniversite okuyamazsın, bitirsen de meslek sahibi olamazsın” diyordu. Ben kimseyi dinlemedim.
Mali müşavirlik sınavlarına girdim, “Çok zor, asla kazanamazsın, kazansan da kimse sana iş vermez” dediler.
Sınavı kazandım. Artık meslek sahibi olmuştum. Evliliğim kötü gidiyordu, fakat üvey annem ve babam ağır hastaydı. Onlara bakabilmek için çalışamadım. 2008’de babamı, 2009’da annemi kaybettim.
Merhaba Güzin Abla, ben 23 yaşındayım. Uzun bir süredir okuluma ve aileme odaklandığım için karşı cinsle bir ilişki için iletişime geçmedim.
Yalnız uzun süredir çarşıda dolanırken karşılaştığım göz göze geldiğim bir hanım vardı, bir süre sonra tanıştık, konuşmaya başladık.
İlk başta ilişkimiz çok güzeldi, her gün buluşuyor, her buluştuğumuzda çok mutlu olduğumuzu hissediyorduk.
Zaman geçtikten sonra onun kuzeni benim yakın arkadaşımla sevgili oldu. Çift buluşmaları yapmaya başladık, birlikte eğleniyorduk...
Sonrasında arkadaşımla kuzeni ayrıldı.
Bu ayrılık sonrası beni suçladı.
Sonra da özür diledi, sevdiğim için affettim. Ona hiç kötü davranmadım, hiç kötü söz söylemedim...
Lütfen kusura bakmayın. Yazacaklarım belki sizi öfkelendirecektir. Ama fikrinizi almak zorundayım. Çünkü çok zor durumdayım.
Karşılıksız bir sevgi yaşıyorum ve işin içinden çıkamayacak vaziyetteyim. Baldızıma karşı beklenmedik duygular besliyorum.
Baldızım da evli ama ona öyle bir bağlanmışım ki gece gündüz aklımdan çıkmıyor. Bu duygudan ne yapsam kurtulamıyorum, bir çözüm bulamıyorum. Vazgeçmek istiyorum ama yapamıyorum. Ama bu aşk yüzünden ne yapacağımı da bilmiyorum.
Psikolojik sorunlar yaşıyorum. Lütfen bana bir yol gösterin, açıklayıcı satırlarınıza çok ihtiyacım var.
Çok korkuyorum, kimseye yaşadıklarımı anlatamıyorum. Çok da utanıyorum.
Baldızın da bana karşı boş olmadığını biliyorum ama tabii ki böyle bir şeyi kabul etmesi mümkün değil.
Ben bu duyguları kendi içimde yaşıyorum. Bu derdi kendi kendime alt etmeye çalışıyorum. Gece gündüz hep hayalimde, düşlerimde...
Merhaba Güzin Abla, sevgilimle 1 senelik bir ilişkim var. Kendisi 30 yaşında, daha önce evlenip ayrılmış. Ona çok âşığım ama bazı hareketleri aklımı karıştırıyor.
Birincisi, kendisiyle uzun zamandır arkadaş olmak için ısrar eden liseden bir arkadaşı var, bu genci sosyal medya hesaplarından engellemiyor. Sorduğumda “benim engelleme özelliğim yok” diyor.
İkincisi, eski sevgilisi sürekli arıyor, soruyor, mesaj atıyor. Instagram’da onu takip ediyor. “Ben onunla konuşmuyorum ki” diyor, onu da engellemiyor.
Üçüncüsü, kız arkadaşım ‘mahalledekiler duyar’ diye beni herkesten gizliyor. Hiçbir sosyal medyasında benimle fotoğrafı ya da benim varlığıma dair bir ibare yok.
Buna karşılık Instagram’dan yeni kişiler ekleyip takip ediyor.
Dördüncüsü, biz 10 gün ayrı kaldık. Bu arada mahallesinde bulunan kuaförde çalışan bir kadın; ”benim görümcemin bir oğlu var, siz birbirinize çok yakışırsınız” demiş. Kız arkadaşım da onu Instagram’dan kendi hesabına eklemiş. Sonra barışınca bunu sorduğumda, “ben onu kafamı dağıtmak için yaptım, aslında konuşmayacaktım, ama zaten seninle ayrıydık” diyor.
Beşincisi, “engelleme özelliğim yok” demesine rağmen telefonunda engelli 16 kişi var. Sorduğumda ismi, resmi gözükmeyenleri tanımadığını söylüyor. İsmi resmi gözükenleri de, “bana teklifte bulundu, ondan engelledim” diyor. Ama bunlardan birini daha önce Instagram’ında görüp sorduğumda, “o arkadaşımdı” demişti.
Pek çok hayvan hakları platformlarında karşılaşmıştık daha sonra. Çok erken terk etti bizi. Ama onu unutmayacağız elbette, o yüreğimizde her zaman baki kalacak çok özel kadın...
Billur Kalkavan kendi yaşadıklarını, hastalığının nedenlerini aşağıdaki kendi satırlarıyla bakın nasıl anlatmıştı.
Bu yazıdan çok fazla ders alınabileceğini düşünüyorum.
Özellikle de her şeyi kendilerine dert eden sevgili okurlarıma bu sözler...
Hiçbir şeyi içinize atmayın
Benim gibi sağlıklı birine nasıl uğradı bu hastalık? Doktor, ‘Kent yaşamı, hava kirliliği, baz istasyonları gibi çevresel faktörler’ diyor. Bence asıl neden ‘duygusal.’ İçime gömdüğüm öfke, üzüntü, kırgınlıklar...
30 yaşında işinde gücünde biriyim. Bundan yaklaşık 4 yıl önce biriyle tanıştım. Aramızda 2 yaş var. Kusursuz bir ilişki yaşadığımı düşünürken kız arkadaşımın ondan yaklaşık 5-6 yaş büyük biriyle mesajlaştığını gördüm. Yaptığının yanlış olduğunu söyledim. Özür diledi ve bu olayı kapattık. 1 yıl sonra da ailelerimiz tanıştı.
Mesleğim gereği onların tadilattaki evlerine karşılıksız işler yaptım. Doğum günlerinde de, normal hayatta da onu asla mutsuz etmedim.
Başka bir işe girdi. Orada kız arkadaşımdan yaklaşık 20 yaş büyük bir adamın hareketleri bende şüphe uyandırdı. Yine de doğum gününde evlenme teklifi etme kararı aldım.
Teklifimi kabul etti. Sonuçta sevdiğim insanla bir ömür geçirecektim.
Tekliften 2 hafta sonra aslında beni küçük düşürmemek için kabul ettiğini söyledi. Ben de ona “Eğer evlenmek için erken olduğunu düşünüyorsan, bu teklifi rafa kaldıralım. Bu konuda bencilce düşünmüş olabilirim. Zamanı geldiğinde yine aynı şekilde teklifte bulunurum” dedim. Benden zaman istedi. Sevgisinden emin değilmiş.
Çalıştığı iş yerindeki o kişi ile sürekli beraberdi. İkisinin sürekli sosyal medyada konuştuğunu öğrendim. Ve bunu kız arkadaşıma söyledim.
O ise sadece iş arkadaşı olduğunu, ona neden güvenmediğimi sordu. Yaptığım her ne kadar yanlış olsa da onu takip ettim. Adamın, kız arkadaşımın evine girdiğini gördüm.
Merhaba Güzin Abla, ben 29 yaşındayım ve evlenmek istiyorum, fakat ailem evlenmek istediğim adama karşı çıkıyor. Nedeni de ailesinin aşırı muhafazakâr olması. Bir de evlenince onun ailesiyle aynı binada yaşamak zorunda olmam. Ailem ‘onlarla yapamazsın sen’ diyor.
İlk başta sadece annem karşıydı, şimdi annem babamı da vazgeçirdi.
Sevdiğim genç sırf annemi ikna edebilmek için bizim eve geldi, “ailemi yollarım bir tanıyın” dedi.
Annem “İstemem gelmesinler, kızım kalabalık aile yanında yapamaz” dedi. Karşı taraftaki insanları tanımadan yargıladı.
Annem, “Benim korkularım var, ben seni kaynana yanına vermem” deyip duruyor.
Sevdiğim bu genç olmayıp bir başkası da olsa yine aynı şeyi yapacak, eminim. Annem benim hayatımdaki insanları hep sorguladı.
Kız kardeşimin hayatına ise hiçbir şekilde karışmadılar, onun sevgilisini araştırmadılar, soruşturmadılar...
Kız kardeşimle telefonla konuştuk, “bana destek çık” diyorum...