×
Bu basit denklemin elbette yeşil sahalardaki karşılığı göründüğü kadar kolay olmasa da, Bursaspor için işler daha da karmaşık bir hal almış durumda.
Travmatik geçen 2 sezonun ardından yeni bir oluşum ve ilk haftaların umut veren futbolu pek çok insanın sonuçları göz ardı etmesini sağladı.
Şansızlık, VAR sistemi, bitirici eksikliği gibi bir çok nedeni sıralayabileceğimiz bu durum içerisinde detaylara aslında öylesine takılı kaldık ki, büyük resmi göremedik.
Hal böyleyken, o resim kendisini Sivas’ta gösterdi.
İlk etapta dikkat çeken nokta iletişimsizlik oldu.
Yeşil beyazlılar topa en fazla hükmettiği maçı Sivas’ta oynamasına karşın en az şut attığı maçı da geride bıraktı.
Hücumda organize olamaması ve topu üçüncü bölgede tutmakta zorlanması daha önceki maçlardan sinyallerini verirken, bu durum Sivas’ta net bir şekilde ortaya çıktı.
Önümüzdeki aydan itibaren takımlar, yeni sezon öncesindeki son hazırlıklarını tamamlayacak.
Yalnızca Bursa değil, yurt çapında gözler TOFAŞ’ın üzerinde.
Zira geçtiğimiz sezon hem Tahincioğlu Basketbol Süper Ligi’nde hem de Türkiye Kupası’nda son ana dek mücadelesini sürdüren bir kulüp vardı sahada...
‘Kulüp’ diyoruz çünkü elde edilen başarının kaynağı Başantrenör Orhun Ene’nin birikimi ve oyuncuların performansları olduğu kadar aynı zamanda saha kenarında da Genel Menajer Tolga Öngören önderliğinde geniş bir yelpazede gerçekleşen birliktelik vardı.
Bir takımın yalnızca 12 oyuncu ve teknik ekipten oluşmadığını gösterdi bu ‘aile tablosu’ bizlere...
DAHA TECRÜBELİ VE KENDİNDEN EMİN OLACAK
Şimdi yeni bir macera başlıyor.
Yıllardan beridir süregelen ‘yetiştirici’ olma geleneğine sahip ligin iki değerinin temsilcilerine şu sıralarda ay-yıldızlı formada rastlıyoruz.
Önce Ümit Milli Takımı, akabinde şu an Avrupa’da boy göstermeye devam eden 18 Yaş Altı Milli Takımı’nda genç oyuncular kendilerini geleceğe hazırlarken, aynı zamanda iki kulübün altyapıya dair verdiği çabanın bir yansımasını görüyoruz.
Zira...
Çok yakın geçmişte Ümit Milli Takımı’nda yer alan Banvit’ten Şehmus Hazer, Berke Atar ve Erkin Şenel, TOFAŞ’tan ise Emre Tanışan performanslarıyla umut vaad etmişti.
Bu kez gözler 18 Yaş Altı Milli Takımı’na çevrilirken, yine iki kulübün temsilcileri karşımıza çıkıyor.
Banvit’ten Eray Akyüz, Alperen Demir, Hakan Sayılı, Sadık Kabaca; TOFAŞ’tan da Mert Konuk.
Doğru bir organizasyonun yıllar süren plan ve programlanmasının ardından yeşeren tohumlar, bugün neticesini verdiğinden Milli takımlarda özellikle Banvit’in adını sıklıkla görüyoruz.
Takımın kimyası, deneme tahtasına dönen oyun şablonu, transferde atılan yanlış adımlar vs.
Ancak net bir şekilde görülen vardı ki, o da oyuncuların kendilerine olan inancını yitirmesiydi.
Bunu skor dezavantajına düştüğü pek çok maçta şahit olduk.
Kırılgan bir takım haline gelen Bursaspor, direnç göstermekte zorlanıyor hatta teslimiyetçi bir görüntü çiziyordu.
İtirazdan görülen kartları bile özler hale gelmiştik ki; sahada ne skora, ne de oyuna itiraz edecek pek fazla isme de rastlamıyorduk.
Ancak, bıçak kemiğe dayandığında işlerin değiştiğini gördük.
Günlük hayatta pek çok tecrübe ettiğimiz bu konuyu, takım sporlarında da görmemiz mümkün.
‘Aidiyetlik’ hissinden muzdarip, camiası ile ilişkileri sekteye uğrayan bir teknik adamın geleceği mümkün olamazdı, olmadı da…
Geç olan ve görüşüne göre de tazminat meselesinden ötürü güç de olacak olan Paul Le Guen ile ayrılıkta, ne yazık ki ipler haftalar öncesinden koptu.
Fransız çalıştırıcının, bizlerin dışında sahadaki oyuncuları ‘pembe’ pencereden izleyerek, hayalindeki Bursaspor’u gerçekmiş gibi resmetmesi, yanlış yönlendirmeleri, camianın büyüklüğünün henüz farkına varamaması gibi pek çok detay bu kopukluğa olarak gösterilebilir.
Şimdi ise geçmişe sünger çekildi.
Mustafa Er’in yönetiminde Bursaspor’un kalan 6 haftada nasıl bir grafik sergileyeceğini ve bu kan değişiminin ne derece katkıları olacağını hep birlikte göreceğiz.
Bundan sonra çizilecek rotada ise dikkat edilecek en temel husus, bu sezon geminin limana sağ salim yanaşması…
Panik, tedirginlik ve özgüvensizliğin hakim olduğu bu kavramda Timsah da, istikrarsız görüntüsüyle güven vermiyor, bilakis hevesi kursakta bırakan bir görüntü sergiliyor.
Paul Le Guen’e yöneldiğimizde, artık kendisinden duymaya alıştığımız sözcüklerini her maç sonu bir kez daha tekrar ediyor;
“İlk yarıdaki performansımıza geri dönmeliyiz.”
Bir bakalım...
İlk yarıdaki Bursaspor’un bir sistemi vardı. 3’lü savunma sistemi Osmanlıspor maçıyla birlikte tutmuş ve 7 maçlık bir namağlubiyet serisini yakalamasını sağlamıştı.
Sadece sistem değildi değişen...
Savunma bazlı Aziz Behich ile Barış Yardımcı’nın daha fazla hücuma destek verdiğini, orta alandan Mikel Agu’nun mesafeler kat ederek hücumu zenginleştirdiğine şahitlik etmiştik.
Ama nasıl?
Bu soru mutlak ki Paul Le Guen’in uzun süreden beridir aklını meşgul ediyordur, etmeli de...
Ancak cevabını halen daha bulamamış olacaktır ki; Bursaspor, sürüklendiği karanlıkta git gide kimliğinden uzaklaşıyor.
Alt sıralarda yer alan ekiplere karşı nispeten daha kaliteli ayaklara, taraftar gücüne ve daha etkili camiaya sahip olmasına karşın, bir kimlik problemi yaşanıyor.
‘Takım’ demeye dilimizin varmayacağı, birbirinden bağımsız oyuncu topluluğu saha içerisinde mücadeleden yoksun yürüyüşlere geçerken, alınan olumsuz sonuçların da ardı arkası kesilmiyor.
Bu gidişatta da kesilecek gibi görünmüyor...
Zira, yeşil beyazlı ekip ironik bir şekilde özgüvenini rakiplerinden ‘korkarak’ kazanmak istiyor.