Deniz Gürel

Ankara Hürriyet olarak ‘kent ucubesi’ne dönüşen yapılar konusundaki hassasiyetimizi okuyucularımız iyi bilir.

Yakın zamanda kurtulduğumuz Demir Kafes’i, bir türlü kurtulamadığımız Cumhuriyet Kulesi’ni, vincinden kurtulup kendisinden kurtulamadığımız Köroğlu’ndaki Büyük Çankaya Oteli’ni ve daha nicelerini defalarca gündeme getirdik.
Kent ucubesine dönüşen yapılardan birisi de kentin hızla gelişen ilçelerinden olan Etimesgut’un göbeğindeki Etipark.

BÜROKRATİK ENGEL ÇIKTI

2009 yılında seçilmesinin ardından hukuk mücadelesi sonucu yapıyı yeniden belediyeye kazandıran Etimesgut Belediye Başkanı Enver Demirel son altı yıldır iş merkezi düşüncesiyle inşa edilen Etipark’ın hastane yapılabilmesi için uğraştı.
Hastane yapılması karşılığında Sağlık Bakanlığı’na Etipark’ı devretmeye hazır olan Demirel her ‘oldu bu iş’ dediğinde önünde siyasetle karışık bürokratik engeller çıkarıldı.

ALLAH’A HAVALE ETTİM

Ve Demirel sonunda pes etti, hastane yapılamayacağına kanaat getirdi. Hayalet binaya dönüşen yapıyla ilgili Demirel yol haritasını anlattı:

Ankara’nın en önemli su kaynağı kuşkusuz Mogan Gölü...

Ankara Hürriyet, yayına başladığı günden bu yana Mogan’daki yok oluşla ilgili kamuoyu oluşturmaya çalışıyor.
Geçtiğimiz yıl bu sıralar kent gazetelerinde boy boy haberler çıkmıştı:
“Büyükşehir Belediyesi, Bakanlıklar ve Gölbaşı Belediyesi, Mogan Gölü’nün kurtarılması ve bölgenin daha yaşanabilir bir haline gelebilmesi için ortak protokol imzaladı.”
Neredeyse bir yıl geçti, protokol sözde kaldı. Üç bakanlık ile iki belediyenin iş birliği içinde başlatacağı proje ‘sözde’ 2015’te start alacaktı.
Sözde yapılacakları hatırlatayım:
* Rüsubat kontrolü, dere ve kanal temizliği
* Göl içi mekanik temizleme ve rehabilitasyon işlemleri

Ankara’da en çok eleştirilen kentsel sorunların başında ‘meydansızlık’ geliyor.

Madrid, Roma ya da Paris’teki gibi meydanlarla dolu bir kent özlemimiz fantezi olsa da en azından kent merkezinde bir meydanı hak ediyor Başkent.
Bunun için elimizdeki tek alan Güvenpark. Orası da yıllardır otobüs ve dolmuş işgalinde.
Toplu taşıma araçlarının Güvenpark’tan taşındığını bir düşünün. Kızılay’ın havası değişir, eski günlerine dönme yönünde önemli bir adım atılmış olur.
Buna en büyük engel otobüs ve dolmuşlar için depolama alanı yaratılamaması.

* * *

Yerinde bir çözüm için ise eldeki tek alternatif yeraltı otoparkı yapılması ve
Güvenpark’ın yayalaştırılması. Bunun güzel örneklerinden bir tanesi New York’taki Port Authority. Merak edenlerin internetten arama yaparak rahatlıkla inceleyebileceği New York’un otobüs terminali.

Eskişehir Yolu üzerinde, ODTÜ’nün hemen karşısındaki tarihi Şap Enstitüsü’nün plan değişikliğini bir süredir işliyoruz.

Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın yaptığı plan değişikliğiyle alanın emsali 0.25’ten 2.5’a çıkarıldı.
Orman ve Su İşleri Bakanlığı’na devredilen ormanlık alanda ne yapılacağı ise net olarak bilinmiyor.
Lojman yapılma iddialarına önceki gün köşemde yer vermemin ardından Bakanlık’tan şöyle bir açıklama geldi:

DEVREDİLMESİ KARŞILIĞINDA

“Orman Genel Müdürlüğü’ne ait (OGM) eski kampüsün Başbakanlığa devredilmesi karşılığında, Hazineye ait Şap Enstitüsü’nün bulunduğu Çukurambar Mah. 27035 ada, 7 parseldeki 104.249,04 m2 taşınmaz Orman Genel Müdürlüğümüzün mülkiyetine geçmiştir.
Söz konusu yerin, emsalinin 0,25 ten 2,5’a çıkarılması için imar planı çalışması yapılmış olup, 09.02.2015 tarihinde Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Mekansal Planlama Genel Müdürlüğü’ne sunulmuştur.

Araştırma yapılsa -muhtemelen- trafikte en gergin millet olarak açık ara önde çıkarız.

İstisnaları bir kenara bırakırsak, en sakinimiz bile sürücü koltuğuna oturunca bir garipleşiyoruz.
Trafikte sözlü sataşmaya girmeyen, haklı haksız kornayı kırarcasına basmayanımız var mıdır? Merak ediyorum...
Binlerce örnek sayabileceğimiz trafik kavgalarında İstanbul Emniyet Müdür Yardımcısının bir genci tabancayla vurarak öldürdüğüne bile şahit olduk.
Bir imkan olsa ve polis trafikteki tüm araçları inceleyebilse çoğunda kesici, delici ya da ateşli bir silaha rastlanır.
Kimisi kendini korumak için kimisi olası kavgada kullanmak için bu aletleri taşıyor.

Eeskişehir Yolu üzerindeki tarihi Şap Enstitüsü’nün imar planı değişikliği hafta başında Hürriyet gazetesinin ulusal sayfalarına konu oldu.

Haberi görmeyenler için yeniden hatırlatıp akabindeki gelişmeleri değerlendirelim.
“Ankara’da Orman ve Su İşleri Bakanlığı’na ait tarihi Şap Enstitüsü’nün de bulunduğu 120 bin metrekarelik alanda 10 kat yoğunluk artışına gidildi. İmar değişikliğine gidilen araziye artık 30 bin metrekare yerine 300 bin metrekare inşaat yapılabilecek.”
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından yapılan bu değişiklik sonucunda Orman ve Su İşleri Bakanlığı’na bina yapılacağı ifade edilirken, pek çok yetişkin ağacın inşaata kurban gidebileceği iddia edilmişti.

* * *

Haberin ardından pek çok telefon aldım. Bir tanesi de Bakanlık yetkililerindendi: “Haberin ardından emsalin 2.5’tan 2’ye inmesi gerektiğini ilgili birime belirttik. Bakanlık değerlendiriyor muhtemelen inecek.”
Yani 300 bin yerine 240 bin metrekare inşaat yapılacak. Kamu binası yapılmasına elbette karşı değilim ancak konunun uzmanlarıyla konuştuğumda o bölgeye bir kamu binası için en fazla 1 emsal verilmesi gerektiğini, 120 bin metrekarelik inşaatın fazlasıyla yeteceği tespitini yaptılar.

* * *

“Peki Ankara’da onca boş alan dururken, hatta o alanın karşısında uygun yapılaşma alanları varken kentin ortasındaki ormanlık alan neden Orman ve Su İşleri Bakanlığı’na bina yapılması için planlanır?” soruna gelince...

Bir aydır memleketin dört bir yanından kötü haber alıyoruz.

Patlayan bombalar, karakollara düzenlenen saldırılar, yüreğimizi burkan şehit haberleri...
Yeni doğan her güne, ‘bari bugün kötü bir haber almayalım’ temennisiyle başlayan milyonlar var.
Bu can sıkıcı dönemde ülkenin koalisyon ihtimalleriyle oyalanması da ‘zor günde birlik oluyoruz’ tezini çürütüyor.
Dünya kadar sıkıntının ortasında Başkent olarak Türkiye gündemini meşgul ederek önemli bir başarıya imza attık:
Ankara’nın ana arterlerinden biri olan Ankara Bulvarı ve tüm bağlantı yolları 17 Ağustos’ta kapatılıyor.

* * *

Yol kapatma olayını nereden tutarsak elimizde kalıyor. Mahkeme kararıyla başlayalım. Bu kararın şehircilik ilkeleri açısından doğru olduğunu kabul edelim. Dava süreci 5 yıl önce başlıyor, yol yapılıyor ve 1 yılı aşkın süre kullanılıyor. Ardından iptal kararı geliyor ve belediye ‘mahkeme kararına uyma’ gerekçesiyle yolu kapatıyor. Bu durum akla Tolstoy’un ‘Geç kalan adalet zulümdür’ sözünü akla getiriyor. Zulmü Ankaralı çekiyor.

* * *

Başkent’te uzunca bir süredir gündem yeni stat ihtiyacı.

Kentin tartışmasız tek istikrarlı kulübü olan Gençlerbirliği’nin Başkanı İlhan Cavcav, harabeye dönen 19 Mayıs Stadyumu’nun yenilenmesi gerektiğini yıllardır söylüyor. 20 bin kapasitesi, eskiyen duvarları, çökme tehlikesi olduğu iddia edilen tribünleri... Ne Gençlerbirliği’ne ne de Başkent’e yakışıyor.
Galatasaray ile Bursaspor arasındaki Süper Kupa Finali’nin Başkent’te oynanacak olmasının ardından maçın Osmanlıspor Stadı’nda yapılacağı açıklandı.
Haber toplantısında Yazıişleri Müdürümüz Eray Görgülü ve Editörümüz Fatih Tekeci’yle maçın neden 19 Mayıs Stadı’nda oynanmadığını tartıştık. ‘Kentin göbeğindeki 19 Mayıs Stadı’nın yetersizliği yüzünden belki resmi milli maç alamıyor ama kendi liginin Süper Kupa müsabakasında da ev sahipliği yapamıyorsa ortada içler acısı bir hal var demektir’ düşüncesi’ ortak fikrimizdi.
Olayın başka bir vahim tarafı da Gençlerbirliği Başkanı İlhan Cavcav’ın geçtiğimiz günlerde yaptığı, “Ankara’da 1936’da faaliyete geçen 19 Mayıs Stadı var. Bugün 20 bin seyirci stada gelse alamayız. İki aydır statta maç yapabilmek için 3-4 kez Vali Bey’i aramak suretiyle izin almak zorunda kaldık. Valilik bize ‘İzin veremeyiz, stadın çökme ihtimali var’ diyor. Bu stada 20 bin kişi gelirse çöker diyor” açıklaması.

* * *