Günde 70 TL’ye dünyayı gezen çılgın doktor

Alican Çekiç (26) bu yıl Cerrahpaşa Tıp Fakültesinden mezun oldu. Hayatı biraz monoton buluyordu ve renklendirmeye karar verdi. Mesleğe adım atmadan önce dünyayı gezmek için yola koyuldu. Hatta mezuniyet işlemlerini bile arkadaşı halletti. Fas’tan yola çıktı. Macerası Güney Amerika’ya kadar uzadı. 10 kiloluk sırt çantasıyla yeri geldi otostop çekti, yeri geldi sokaklarda konaklayarak hayatında hiç unutamayacağı anılar biriktirdi. Öyle yüksek bir bütçeyle de gezmiyor. Cebinde 6 bin 800 TL var ve günlük 70 TL harcıyor.

Alican Çekiç (26) bu yıl Cerrahpaşa Tıp Fakültesinden mezun oldu. Hayatı biraz monoton buluyordu ve renklendirmeye karar verdi. Mesleğe adım atmadan önce dünyayı gezmek için yola koyuldu. Hatta mezuniyet işlemlerini bile arkadaşı halletti. Fas’tan yola çıktı. Macerası Güney Amerika’ya kadar uzadı. 10 kiloluk sırt çantasıyla yeri geldi otostop çekti, yeri geldi sokaklarda konaklayarak hayatında hiç unutamayacağı anılar biriktirdi. Öyle yüksek bir bütçeyle de gezmiyor. Cebinde 6 bin 800 TL var ve günlük 70 TL harcıyor.

Sizce gezgin olabilmenin temel unsuru dünya turu yapmak mıdır?
- Dünya turu şart değil ama gezgin gittiği ülkeyi hissetmelidir. İki tane fotoğraf çekip geri dönmekle gezgin olunmaz. Maalesef insanlara bakıyorum fotoğraf çekip sonra yoluna devam ediyorlar.

Bak bakalım bu ülkede yaşayan insanlar nasıl güler, alış veriş yaparlar mı? Bunları hissetmeden sadece kendini kandırırsın.

Böyle bir maceraya sizi iten duygu neydi?
- Tıp fakültesinden yeni mezun oldum ve hayatı biraz monoton buluyordum.

Dünyadaki çok farklı coğrafyaları hissetmek istedim. İnsanlar nasıl yaşıyor, ne durumda, en çok da bir ülkenin çocukları nasıl güler? Bunları merak ediyordum ve yola çıkmam gerekiyordu.

Dünya turundan önce sık gezer miydiniz?
- İmkanlar el verdikçe gezmeye çalışıyordum. 10 ülke görmüştüm. Yalnız yurt içinde neredeyse her yeri karış karış gezdim.

Bence insan kendi ülkesini de iyi tanımalı. Benim için seyahat kendini değiştirmek ve kabuğunu atmak için büyük fırsat.

Rotanızı nasıl belirlediniz, biraz hazırlık aşamasından bahsedebilir misiniz?
- Aslında pek hazırlık yapmadım sadece zihnimi sakinleştirmeye çalıştım. Rotayı Latin Amerika'ya olan tutkumdan ve inanılmaz coğrafyası, fakir ama mutlu insanlarından dolayı seçtim.

Tabi blog siteleri okudum ama çok fazla araştırmadım. Kendim keşfetmeyi daha fazla seviyorum. Bir de iki ayda İspanyolcayı elimden geldiğince tek başıma öğrenmeye çalıştım.

Yanınıza neler aldınız, kaç kiloluk sırt çantanız var?
- İki-üç pantolon, iki uzun kollu tişört, birer polar, ayakkabı, mont ve kameramı aldım. Yalnız böyle bir maceraya atılmak isteyenlere önerim, maksimum 10 kiloyla yola çıkmaları.

Çünkü eşyalarınızı değiştirmek yerine fikirlerinizi değiştirin. 20 gün aynı pantolonu giydiğimde oldu ama gocunmadım.

Şu ana kadar gezdiğiniz yerlerde ne gibi deneyimler elde ettiniz?
- Peru’da bol bol annelerinin sırtındaki o tatlı yanağını ısırmak isteyeceğiniz masum çocukları izledim. Sonra o akıl almaz yeşil coğrafyasının keyfini çıkardım. Kolombiya’da Pablo Escobar'ın öz kardeşi ve yeğeniyle tanışıp hatıra fotoğrafı çektirdim.

Fotoğraf: Pablo Escobar'ın öz kardeşiyle birlikte...

Kardeşi nereli olduğumu sordu “Türkiye” deyince fazlasıyla şaşırdı. Arjantin’de bolca tango gösterisi izledim. Fas’taki en özel anım Sahra’da sabahladıktan sonra yıldızlarla dolu bir sabaha uyanmamdı. Bir özel anımda Şili’de ülkemizden 13 bin km ötede kurucumuz adına yapılmış Mustafa Kemal Atatürk’ün anıtına iki saat yürüyerek gitmiş olmamdı. Çok duygulandım gerçekten insan bir farklı hissediyor.

Şu an neredesiniz, neler yapıyorsunuz?
- Kolombiya'nın kuzeybatı kesiminde 1980 ve 90’ların en tehlikeli şehri olan Pablo Escobar’ın memleketi Medellin’deyim… Burada insanlarla sohbet ede ede doğanın keyfini çıkarıyorum. O tehlikesi devam ediyor mu onu gözlemliyorum.

Peki yemek konusunda sıkıntı çekiyor musunuz?
- Henüz zorlanmadım. Sadece kahvaltıları bana göre değil. Peru ve Kolombiya yemekleri muazzam. Ceviche ve Mondonco özellikle çok farklıydı. Bir de Arjantin’in empanadalarını inanılmaz beğendim. Keza Arjantin şarapı ve steaki çok lezzetliydi.

Sıradaki rotanız neresi, ne yapmayı planlıyorsunuz?
- Şimdiye kadar Fas, Brezilya, Arjantin, Uruguay, Şili, Peru ve Kolombiya’yı gezdim. Kolombiya'dan sonra ülkemde azıcık dinlendikten sonra haritaya bakacağım ve neresi ilgimi çekerse oraya gideceğim.

İki aydır yoldayım ve biraz yoruldum. Yalnız Japonya ve Yeni Zelanda’yı çok merak ediyorum. Sonrasında ise Afrika’nın derinlikleri…

Yüksek bir bütçeyle mi geziyorsunuz, günlük ne kadar harcıyorsunuz?
- Ben çok büyük bir bütçeyle gezmiyorum. Yola çıktığım cebimde 2 bin dolar (6.800 TL) vardı. Hatta bu paradan 200 dolar (700 TL) arttı.

Ortalama giderim günlük 20 dolar (70 TL). Asya’ya gidecek olanlar bunu çok daha fazla düşürebilir. İşin ana prensibi rahatlıktan ödün vereceksin. Bazen aç kalmayı göze alacaksın. Azla yetinmeyi öğrenmek lazım.

Şu ana kadar yaşadıklarınız siz neler öğretti?
- Bundan sonra hayatımda ilk önceliğim huzur olacak ve biraz daha hissede hissede anlamlı yaşayacağım.

Çok fakir insan tanıdım ama gülüşleri hâlâ var. Anladım ki, çok para aslında insanın mutluluğundan çalıyor.

Sizden ilham alıp, böyle bir gezi planlamak isteyenlere ne gibi tavsiyeleriniz olur?
- Bu işin en önemli püf noktası kesinlikle vazgeçmemek. Kötü anılar herkesin başına gelebiliyor ama gülüp geçmeyi öğrenmelisiniz. Çünkü o kadar güzel yerler göreceksiniz ki, azıcık sabredin...