Dünyayı tek başına gezen akademisyen: 4 kıta 40 ülke

Nurgül Büyükkalay (36) Akdeniz Üniversitesi’nde akademisyen. Yorucu iş temposunda mola verdiği anlarda hep seyahat var. Bazen hafta sonları, bazen yıllık izinleri bazen de işi gereği sürekli yollarda… Üniversitedeyken eğitmen olarak gittiği Amerika’dan sonra hayatı değişti. Seyahat kendi deyimiyle ‘özgürlüğü’ oldu. Sonrası ise dört kıtada 40 ülke… Hemen hemen tüm Avrupa’yı gezdi. Şimdi ise daha uzak rotaların izini sürüyor. Beyrut’un tezatlığında kayboluyor, Sahra Çölü’nü deveyle geziyor.

Kendi seyahat tanımınızı yapın desem neler söylersiniz?
- Seyahat, özgürlüğüm ve en iyi terapistim. Kendime yaptığım en büyük yatırım. Seyahat geni diye bir şey olduğuna inanıyorum. Bazı insanlar gezmek için yaratılmış. İşte ben de gezmek için doğanlardan biriyim.

Ömür boyu seyahat edebilir misiniz?
- Aynen öyle çünkü seyahat benim için yaşamın kendisi. Ailem de gezmeyi çok sever, yurtdışına birkaç defa çıktılar ancak yaşadıkları çevrede de sürekli gezme halindedirler. Sanırım seyahati sevmem de onların etkisi büyük.

Kendi paranızı kazanmaya başlayınca mı seyahatlerinizin arkası gelmeye başladı?
- İş hayatımdan önce üniversiteden mezun olduktan sonra başladım. Öğrenciyken Türkiye’de görmediğim şehirleri geziyordum. İlk gittiğim ülke Amerika’ydı. Yaz kampında eğitmen olarak çalışmak için bir programa başvurdum ve kabul edildim.

Nasıl geçti?
- Öncelikle birçok farklı kültür ve milletten gelen insanlarla bir arada nasıl yaşanır bunu öğrendim. Birçok yeri de keşfettim. New York’u her yönüyle gezdim. Manhattan’da sokaklarda gökdelenlerin arasında kayboldum, iyi kahve içebileceğim kafeleri keşfettim, Rockefeller’ın tepesine çıkıp filmlerde gördüğüm manzarayı izledim hayranlıkla.

Sonra 40 ülkenin izini sürdünüz. Bu sayı içinde daha çok Avrupa gezileri mi var?
- Avrupa’yı hemen hemen bitirdim ama Amerika, Asya ve Afrika’ya da uğradım. Örneğin listede Hindistan, Kazakistan, Fas, Lübnan, Ürdün, Tayland, Hong Kong gibi ülkeler de var. Zaten uzak ülkelere gitmek bana daha çok heyecan veriyor.

Bilinmezlik mi sizi çekiyor?
- Evet… Ne kadar uzağa gidersem kendime o kadar çok yakınlaştığımı gördüm. Bilinmezlik ve uzaklar beni cezbediyor. Daha çok doğu kültürünü keşfetmek, öğrenmek ve yaşamak istiyorum.

Peki bu doğrultuda en unutamadığınız anlar nelerdi?
- Çok var aslında… Beyrut’u, Trablusşam’ı ve Biblos’u gezdim. Lübnan tam bir tezatlıklar ülkesi. Lübnanlılar “Biz yarın ölecek gibi eğleniriz” diyorlar. Kazakistan’ı çok sevdim. Almatı’da bulunan Çimbulak ve Akbulak’ta kayak yaptım, dağlarına gittim, at çiftliklerini gezdim. Fas’ta iki kadın gezdik ve özellikle Marakeş’te laf atmayan kalmadı, rahatsızlık vericiydi.

Genelde tek mi geziyorsunuz?
- Öyle oluyor çünkü yol arkadaşlığı kolay iş değil. Tek başınayken kendi kararlarınızı kendiniz alırsınız ve bedelini kendiniz ödersiniz. Zaman size ait ve memnun etmeniz gereken tek kişi kendinizsinizdir.

İnsanlar tek gezince bir de dil bilmiyorsa cesaret edemiyorlar. Siz de buna katılır mısınız?
- Dil bilmiyorsanız tek başınıza seyahat etme güveniniz çok az olur. İlk defa bir ülkeye gidecekseniz bilinmezlikten dolayı bir korku oluşur. Bu düşünceniz doğru ama insanların çoğu genelde daha önceden yapılmış bir programa dahil olmayı seviyorlar. Çünkü en kolay gezme yolu bu. Başınızda bir rehber, sizin nereyi gezip göreceğiz diye düşünmenize gerek yok.

Peki bu gezginlik mi?
- Asla… Bu turistlik… Turist tek başına seyahat etmez ancak gezgin tek başına seyahat etmekten korkmaz. Bu ince çizgiyi şöyle açıklayayım. Turist gezerken yağmura yakalanırsa gününün mahvolduğunu ve gezilecek yerler listesini tamamlayamayacağından korkar; gezgin ise yakalandığı yağmurda damlaların yüzünü ıslatmasına izin vererek sokaklarında keyifle dolaşmaya devam eder.

En etkilendiğiniz ülke neresiydi?
- Hindistan. Tam bir renk cümbüşü. Renklerin bu kadar çok çeşidi olduğunu Hindistan’da öğrendim.

Hindistan’da yemek yerken zorlandınız mı?
- Neredeyse hiçbir şey yemedim. Bir hafta boyunca Türkiye’den götürdüğüm krakerleri ve hazır çorbaları yedim. Normalde gittiğim ülkelerde farklı lezzetleri hep denerim ve yemek konusunda hiç sıkıntı çekmem ama Hindistan’da en iyi restoranlarda bile yiyemedim, o kadar pis sokaklardan geçip yemeğe oturduğumuzda iştahım kaçıyordu.

Bugüne kadar seyahatlerinizde ne kadar harcadınız?
- Buna net bir rakam vermek zor. Örneğin en pahalı seyahatim Singapur’du. Kaldığım otelin geceliği 300 dolardı (1100 TL). Akşam yemeği için de 80 dolar (290 TL) ödedim. En ucuz ülkeyse Tayland’dı. Lüks bir zincir otelde geceliği 90 dolara kaldım. Yeme-içme de çok ekonomikti. Örneğin öğle yemeği için ortalama 20 lira akşam yemeği için 40 lira harcadım.

“Sıradaki rotam Endonezya-Bali. Bütün günümü parmak arası terliklerimle, tek derdimin ananas ve Hindistan cevizi suyu içmek olduğu bir tatil yaşamak istiyorum.”

Nurgül Büyükkalay, seyahat fotoğraflarını ‘@nurgulbuyukkalay’ adlı Instagram hesabından paylaşıyor.