×
1- Dünya Şampiyonası’na zaten gidemiyoruz.
2- Burada elenerek 2024 Paris Olimpiyatları elemesine de katılma hakkını kaybettik.
3- Böyle muhteşem bir takım sadece Avrupa Şampiyonası elemelerinde oynayabilecek, üst düzey 2 turnuvada olmayacak.
Bir maçtan çok fazlasını kaybettik ama yiğidi öldürmeden yaşattığı olumsuzlukların çaresini konuşalım.. Onunla da onsuz da olmuyor!... Neden diyecek olursanız? 1-) Çünkü daha iyisi yok. Elimiz açmaz sizin anlayacağınız. Kariyeri boyunca Ergin Ataman’ın bütün takımlarında 3 çeyrek ortaya karışık oynanan basketbol sonrası oyun kurucunun işi sokak basketboluna dökerek toparlamasına alıştık... Petar Naumoski, Vrbica Stefanov, Carlos Arroyo, Vasilije Micic gibi.
Bu kez kurtaran olmadı
Bu kez Shane Larkin sakat sakat oynatmaya kalktı ama İspanya maçını verdikten sonra o da havlu attı. Madalya sözleri verdi ancak takım kimyası dersine çalışmadığından böyle bir turnuvayı hazırlayamadığı millileri iyi de yönetemedi. Maç gidişatı okumak dersen sıfır. Tüm rotasyonlarını ya yersiz ya da çok geç yaptı... Gibi gibi, ama şu an itibariyle elimiz ona mahkûm.
Çok konuşmayı bıraksa...
2-) Veteran (eski anlamında) yiğit çünkü yakın geçmişinde Avrupa’nın en büyük kupasını üst üste iki kere almışlığı var. Siena ile kazandığı Saporta Kupası da cabası. Seyh uçmaz müritleri onu uçurur... Çok konuşmayı bırakıp değerlendirmesini başkaları yapsa sorun olmayacak... Ayrıca mazeretlerini sıralarken eleştirmen gibi balkona çıkıp ertesi maç beraber maça çıkacağı takımı, uzununu kısasını “elimdeki malzeme bu” diyerek ateşe atması profesyonellikle hiç bağdaşmadı.
Beceremedi maalesef!.. Hayır yanlış okumadınız. “Ucundan kaybettik” ya da “Ah vah” edebiyatı yapamayacağım. Son yılların en iyi Basketbol Milli Takımı’nın çeyrek finale kalamamasının sebebi bir kişi, başka kimsenin yanlışı yok. Kazanmamız için gerekenleri dünkü yazımda “Çeyrek finalin yolu sert ve hızlı oynamaktan geçer” diye belirtmiştim Ama turnuva boyu mazeret üretmekten ileri geçmeyen Ergin Ataman tam tersini yaptı.
Savunmamız baştan kevgir gibiydi. Fransızlar, 33 savunma ve 18 hücum olmak üzere 45 ribaund topladılar. Alperen Şengün yay dışı arka bahçede kalınca oyundan düştü, yok gibiydi. Hücum anlayışı da her zamanki gibi yayın gerisinden arka bahçeden şut sıkarak seyretmekten ileriye geçemedi.
KOŞUNCA AÇILIYORUZ NEDEN FRENLiYORSUN?
Maça oyunu yarı sahada kabul ederek, yay gerisinden topu hiç paylaşmadan şut sıkarak başladığımızdan Fransızlar özel bir gayret göstermeden, baştan araya 15 sayı fark koyarak, momentumu ele aldılar.
Daha sonra Ergin Ataman uyandı ama iş işten geçti. Ne yapsak geri alamadık maçı. Üçüncü çeyrekte oyunun içine koşar adım girdik. Son çeyrekte savunmadan beslenen hücum ellerimizi ısıttı, attığımızı soktuk. Koşarak coşan takımı Ataman kasıp yarı sahaya mahkûm etmese çeyrek final işten değildi. Biz hız kesince Fransızlar üstümüze geldiler ve kritik anlarda yaptığımız hataları da değerlendirerek maçı uzatmaya götürdüler.
Son uzatmada bu sefer de ‘Korkmaz’ adamımız Furkan ekstra gayret gösterdiği anda son topu kaybederek, züccaciye dükkanına giren fil misali her iki pota altında bize üstünlük kuran Fransızlar’a çeyrek finalimizi elden verdi.
Fransızlara karşı ne kadar sert olabileceğimiz maçın kazananını belirleyecek. Birinci önceliğimiz savunma olmalı. İspanya maçındaki gibi rakibe 19 hücum ribaundu verip rakibe pota altımızda voleybol oynatırsak hiç şansımız olmaz. Pota altını mutlaka dolu tutalım ve yayın dışına dizilip şut sıkma huyumuzdan da vazgeçelim.
A Milli Basketbol Takımımız, 2022 Avrupa Şampiyonası (EuroBasket 2022) son 16 turunda bugün Fransa ile karşılaşacak. Almanya’nın başkenti Berlin’deki Mercedes-Benz Arena’da oynanacak maç, TSi 13.00’te başlayacak. NTV’den naklen yayınlanacak mücadeleyi kazanan takım, çeyrek finalde Sırbistan-İtalya maçının galibiyle karşılaşacak. Fransa Milli Takımı, tarihi boyunca atletik uzunlar ve çok iyi kısaların takımı olmuştur. Geçmişin Tony Parker’ı, bugünün Nando De Colo’su bu savımın kanıtlarıdır. Şükür ikisi de bugün oynayacağımız takımda yoklar. Ama yılların eskitemediği Thomas Heurtel, Elie Okobo, Evan Fournier gibi bir sürü pırpır adamları var. Peki biz Fransa’yı yenebilir miyiz? Elbette devirebiliriz, yeter ki şu 5 maddede özetleyeceğim ‘olmazsa olmaz’ları yerine getirelim...
1- Öncelikle savunmaya odaklanmalıyız
Sert rakiplere karşı sıkıntı yaşayan, kırılgan ve çabuk dağılan bir takım olan Fransızlara karşı bizim ne kadar sert olabileceğimiz maçın kazananını belirleyecek. Takım halinde sadece yüzde 30 ile üçlük atıp, yüzde 70 ile serbest atış atıyor olmamız savunmaya odaklanmanın başka bir gereği.
2- Rakibe pota altında voleybol oynatmayalım
İspanya ile oynadığımız maçta rakibe 19 hücum ribaundu vermemiz, kaybetmemizdeki en önemli faktördü. İkinci şans topları maçın kaderini belirledi. Bugün de Fransızlara pota altımızda voleybol oynatırsak işimiz çok zor olur.
3- Furkan ve Cedi daha fazla inisiyatif almalı
Onların NBA oyuncuları; Rudy Gobert (Minnesota Timberwolves), Theo Maledon (Oklahoma City Thunder), Evan Fournier (New York Knicks) ve Timothe Luwawu-Cabarrot (Atlanta Hawks) ile bizimkileri teraziye koyduğun zaman verimlilik olarak maalesef ağır basan taraf onlarınki. Sinirlerini daha iyi kontrol eden Furkan Korkmaz ve Cedi Osman’ın fazlasıyla inisiyatif aldıkları bir maç olmalı bugün.
Son 15 yılın en güçsüz kadrosuyla gelmişler. Çaresizlikten 32 yaşındaki Lorenzo Brown’ı devşirmişlerdi ve bizim canımızı da en fazla o yaktı. Savunma sertliğini maçın gerektirdiği kadar yapamayan, hatayı rakipten bekleyen pasif bir görüntüde cansız başladık maça. 19 hücum ribaundu vermemiz rakibe ikinci şanslar yaratınca bir türlü skor liderliğini ele alamadık. İspanyollar tempoyu artırarak hücum tıkanıklarını aştılar. Melih odaya takipte gidebilmemizi sağladı.
POTA ALTINI İHMAL ETTİK
Renk körlüğünde pota altını ihmal ederek sadece yayın gerisinden hücum ediyor oluşumuz etkimizi çok azalttı. Furkan ve Cedi’nin üçlükleriyle ivme alan şok atağımızla ikinci yarı başında kafa attık maça. Karşılığında savunmada yumuşak kalıp rahat atış imkanı vermesek kıracaktık maçı. Düşen enerjimizle birlikte adam değiştirmeli savunmayla iyice dışarı ittiler bizi son çeyrekte.
ALPEREN CANLANDIRDI AMA...
Alperen her iki pota altında ekmeğini taştan çıkararak 9-0’lık seriyle tekrar canlandırdı takımı. Baskı altındaki çekişmeli son 5 dakikada yanlış rotasyon, gömük savunma, şut seçimi ve alınan gereksiz teknik fauller yenilgimizi hazırlayan faktörler oldu. Bitime 22.6 saniye kala çok basit bir hatayla maçı ve liderliği İspanya’ya verdik. 22 saniye eksik oynatılan Gürcistan maçına yaptığımız itirazı, “O sürede sonucun değişeceğine ilişkin kesin kanıt yok” diye reddeden FIBA umarım, o sürede neler olabileceğini görmüştür.
Son maçta Gürcülerin bize yaşattığı çirkinlik çocuklara motivasyon olarak geri dönünce bambaşka hırslı bir milli takımı seyrettik dün. Kırmızı pelerin görmüş gibi başlar başlamaz asıldık maça. Adeta Kuzey İspanya’daki Pamplona kentinde her yıl yapılan ünlü San Fermin Festivalinde dar sokağa serbest bırakılan dev boğalar gibiydi çocuklar.
Belçikalılar nereye kaçacaklarını şaşırdılar. Ataman maç için elindeki aplikasyona altın şifre ‘koş at, sert savun, kazan’ı girdi. Belçika’nın sert bir takım olduğunu ve kazanma reçetesinin Tabu, Maxime De Zeeuw, Gillet ve Tumba gibi çok tecrübeli oyuncuların atletizmlerine cevap verip, Obasahon’a ritm kazandırmamak olduğunu bildiğimizden savunma kabuğunu sert tutup, rakibin hızını keserek yarı saha sete set oynamaya mahkum ettik.
DÖRTNALA VURDUK GİTTİK
Boyalı alan savunması yaptıkları için Alperen’i içeri yerleştirip ya sayı bulduk ya da çizgiye gittik. Üçlüklerimiz de girince bizim keyfimiz yerindeydi ama Belçika ilk yarı bitmeden dışarıdan ekstra adamlarıyla ısırarak 19 sayıdan oyuna geri geldi. Coşkulu hücumumuzu ikinci yarıya da skorun efendisi Alperen’le taşıdık. Sertaç ve milli takımda ki en iyi oyununu sergileyen Ercan da potanın iki tarafında boylarının hakkını verince tereyağından kıl çekmek kadar kolay oldu maçı kazanmak.
Shengeila ve Bitadze’nin yokluğunda yarı yarıya eksilmiş olmalarına rağmen, NBA’li Mamukelashvili’nin yanı sıra Shermadini, Sanadze, Burjanadze ve McFadden gibi iyi rotasyon oyuncularıyla dolu hayli uzun kadrolu ev sahibi Gürcistan’la Belçika’da İspanya’yı yendiği için olası namağlup liderliği yakalamak adına çıktığımız maçta rakibin basketbolunu oynayarak rahat olması gereken maçı verdik. Kazanırsa turnuvada kalacağını bilen rakip kuru gürültüyle giriş yaptı maça. İlk çeyrekte yüksek ritmimizi sahaya yansıtıp rakip tribün baskısı oyuna girmeden yangına köpük sıktık. Sağlam gedik vermeyen alan savunması ve sıcak elli atış ve ikili oyunlarla içeri dalışlarla doğru hücumlar yaparak momentumu ele aldık. Boş atışlarının ribaundlarını da toplayıp açık alan basketbol ritmimizi sürdürmeyip yarı alana mahkum olarak demiri tavında döverek vurup geçemeyince kaosla bir yangın daha yaparak devre bitmeden oyunu yakaladı ev sahibi.
KRiZi BÜKEMEDiK
Skor tıkanıklığını bir türlü aşamadığımız ikinci yarıda aranan şutör katkısını Melih’ten aldık. Maç boyu süre vermediğimiz Alperen ve Osmani’yi pota altında faul sayısı artan ağır adam Shermadini üstünde kullanmayı geç akıl ettik. Geri gelme çabamız cılız ve hatalarla dolu olunca Gürcüler salonla da bütünleşerek oyunda kalma direncimizi kırdı. Son çeyrek Gürcüler sertliğin dozunu çirkinliğe dönüştürdü. Sanadze, yaptığı provakasyon sonucu Furkan’la birlikte diskalifiye oldu. Çift uzatmaya giden çekişmede ev sahibi sazı sahra üçlükleri atan McFadden’e bıraktı. Maalesef fırsat teptiğimiz maçın sonunu getiremedik.
Fikstür avantajıyla zayıftan kuvvetliye doğru teker teker kazanarak, maçtan maça oyunumuzu geliştirip büyük hedefe kitlenerek istediğimizi aldık dün akşam. Nasıl başlarsa öyle gideri unutmadan, maça mahcup, yavaş ve savunmada yumuşak başlamamak bizim galibiyet kartının başarıya geçiş kodu.
“Maç başında vites yükselterek yolun hakkını verelim” dedim ama kabahat bende; şifreyi verirken “Koşmak yetmez, savunma da gereklidir” diye eklemeyi unutmuşum! Sanki “Savunmayı kafaya takmayın” talimatı almış gibi ilk yarıda savunmada yoktu çocuklar. Kas spazmı yüzünden kenarda bekleyen ilk maçın kahramanı Furkan Korkmaz’ın yokluğunda Dee Bost ve Vezenkov’un üçlüklerle sürüklediği Bulgaristan’la kafa kafaya başladık maça.
USTABAŞI ŞANZIMANI TOPLADI
Hücumumuz akışkan ve tempoluyken savunmamız aksadığından ellerine geleni savuran Bulgarlar 2. şanslar için sokamadıklarını toplayıp pota altımızda voleybol oynadılar. Dee Bost bile ribaund yaptı. O kadar yani.
Savunmada vidaları sıkınca elimiz de ısındı ikinci yarıda. Ekstra paslarla hücumumuz da renklendi. Ustabaşı Larkin bermutat kendi atmasa da şanzımanı toparlamaya başlayınca taşlar yerine oturdu. Ritmimiz maç kazanma dozunu yakalayınca dar rotasyonlu rakibin isabeti düştü. Ribaund dengesini de lehimize çevirerek oynadığımız oyundan keyif alıp, gelecek günler için güven verdi çocuklar.
Sabah seansında Karadağ Belçika’yı yenince, seyirciye karşı Gürcistan’la bu akşam oynayacağımız maç sıralamayı etkileyecek.
Vucevic’in eksikliğinde iyice kolay lokma haline gelen Karadağ’dan başlayarak final yoluna güller serpmek için, sırasıyla gruptaki herkesi yenerek lider bitirecektik...
Reklamcıların bile fark edip ‘enerjisi güzel takım’ dediği ekibin ‘koş koş 80+at sürümden kazan’ oynaması gerektiğinin sadece koçumuz farkında değil. Öyle kastı ki 72 sayı zor ürettik
LARKIN MÜDAHALE ETTİ
Dubljevic ve Simonovic gibi NBA adamlarını pota altına yerleştirip yüklendi Karadağ. Basketbol aklımızı başımıza toplayıp oyunu bir türlü açık alana taşıyamadık ama Melih ve tatsız kaotik gidişe kafası bozulan Larkin’in sıcak elleri sayesinde devre bitmeden oyunu yakaladık. İkinci yarı başında potaya uzak kaldığımız için 10 sayılık farkımızı rakibe kaptırınca enerji kısıtlamamıza Larkin müdahalesi gerekti. Dubljevic attığını sokunca Karadağ skorda burnumuzun dibine girdi.
Son çeyrek ‘sokan kazanır’ şeklini alınca içerden dışarıdan ne yaptığını bilen rakip bizim çocuklara göre veteran sayılabilecek oyuncularının kaos deneyimiyle neredeyse maçımızı elimizden alacaklardı ama iğneyle oynayan Korkmaz adamımız Furkan maç sonu can alıcı üçlükleriyle geceyi kurtardı.