Ünal Özüak

Fenerbahçe ve Anadolu Efes’in Euroleague’deki son maçlarını kaybetmelerinin sebebi basit.

Kaybedilen son iki maçta ‘gerçek’ ile sınandı Ergin Ataman ve Dimitris İtoudis.

1- Koçlarımızda renk körlüğü var. Sahanın iki tarafında da çember altını kullanamıyoruz. Ters veya düz eşleşmeleri değerlendirecek sırtı dönük pivot her eve lazım. Artık bu gerçeği kabul etmeli ve takım çatısını ona göre kurmalı bizimkiler. ‘Perdele devril’ler veya oyun kurucunun içeri dalması, şut bulamayınca pas vermesi pota altı hücumunun çeşitlenmesine yetmiyor. Yeterli ve kalıplı olmamalarına rağmen Zizic ve Motley fark yaratıyorlar Anadolu Efes ve Fenerbahçe’de ama koçlar bu gerçeğin farkında değil. Booker ve Pleiss’ın yay gerisinden salladıkları üçlüklerle maç kazanılmıyor. Taş yerinde ağırdır. Uzun adam pota altında gerek. Orada yoksan “Ribaund alamıyoruz” diye ağlamayacaksın.

VAKiT YOK GEMi KALKIYOR ARTIK

2- Keskin nişancıların yetersizken bu kadar dışa bağımlı oynamak anlaşılır gibi değil. Bel bağladıkları oyun kurucular Calathes ve Micic’in performansları oyunda kaldıkları süre uzayınca düşüyor. Bundan dolayı maçlar ikinci yarıda elden kaçıyor. “Çok mu aradılar” dedirten, yerlerine yapılan transferler Edwards ve Taylor ise pimi çekilmiş saatli bomba gibi tam felaketler. Bizim çocuklar Melih ve Şehmus ile Buğrahan ve Erten yerli oyuncu mecburiyetinden değil keskin nişancı zaruretinden oynamalılar. Uzaktan atıp sokamıyorsan yaklaşacaksın potaya, bu kadar basit.

Galibiyet getirecek 1 ve 5 numaralı anahtarlar Dörtlü Final kilidine uymadığından işimiz zor. Koçlar kimyadan sınıfta çakmadan ve birileri çilingir çağırmadan kıssadan hisse çıkarsalar iyi olacak.

Hataların havada uçtuğu maçta Efes istediğini aldı.

Lige çok iyi başlayan ALBA havalı geldiği İstanbul’da ilk yenilgisini alırken ev sahibi Anadolu Efes’i çok zorladı. Yıldız oyun kurucunun eline bakarak, maçı onun kurtarmasını bekleme alışkanlığı az daha bir kabus daha yaşatacaktı. Ataman’ın maç sonunda söylediği gibi çok top kaybı yaptıkları, boyalı alana hiç kullanmadıkları geceden galip çıkmalarını büyük ölçüde Larkin’in yokluğunda Clayburn ve Beaubois artan sürelerine doğru orantılı olarak büyük katkı vermelerine borçlular.

ALBA AZ DAHA KAÇIYORDU

Efes yüksek hızlı tempoyu dar rotasyonla oynadığından, oyuncularını dörder beşer değiştiren rakibine ayak uydurmak da çok zorlandı. Adam değiştirme savunmasını yapamadığımızdan prototip kolay sayı yedik. 3. çeyrekte şok ALBA isabet patlamasıyla elimizden az kalsın kaçıyordu. Maç sonu hataların havalarda uçuştuğu koş koş kaosunda; Kim daha iyi atacak düellosundan evinde olma avantajıyla başarılı çıktık.

İspanyolların İstanbul gecelerinin keyfini çıkartmasını akıllı bir ikinci yarı oynayarak engelledi Fenerbahçe.

Salı günü Anadolu Efes karşısında 33 girişimde 16 üçlük bulmuş, koştukça coşan coştukça atan Valencia, kazandıkları o maçtan sonra adeta motorları soğumamış gibi yüksek isabetle girdi oyuna. Üçlük olup yağmaları panik yarattı. Oyun temposunu yüksek tutmalarının yanı sıra, adam değiştirmeli savunma yapıyor oluşumuzdan yararlanarak ters eşleşmeleri değerlendirip, Victor Clever ile Bojan Dubljevic’i karşılıklı yerleştirerek, perdele devril ikili oyunlarıyla pota altımızda cirit attılar.

MAÇ, BİTİRMESİNİ BİLENİN OLUR

Büyük telaş içinde sürekli Valencia’nın hızlı pas trafiğiyle yarattığı 15 farklık kargaşayı çözecek rotasyonu bulmaya çalıştı koçumuz. Çember de bizi sevmezken Wilbekin’in mükemmel üstü sayılarıyla oyunda kaldık. Ama hızlarını keserek tempolarını düşürüp yarı saha kontrollü sete set oynamaya mahkûm edemedik İspanyolları ilk yarı boyu. Hücum savunma sorumluluğunu bütün takıma bölüştürmesini bildi İtoudis. Skorda takip mesafesinde kalarak girdiğimiz ikinci yarıda savunmayı sertleştirerek rakibi örseleyerek gereken reaksiyonu verip Nigel Hayes’in el yakan sayılarıyla maçı yakaladık. İspanyollar için şut şemsiyesi tersine döndü ve demlenmiş akıllı hücumlarla maç sonunu Ataşehir şölenine dönüştürdük.

Fenerbahçe koçunun “kimyayı yakaladık” sözü gerçekleşiyor.

Sezon başında birbirlerinden çok uzakta görünüm veren, yeni koç Dimitris Itoudis’le baştan yapılanmış takımın arasındaki makas kapanıyor. ‘Kimyayı yakaladık’ diyen koç haklı çıkıyor. Yeni sezonun ilk iç saha maçında salonu dolduran taraftarın coşkulu tezahüratı da takım ruhunun yapıştırıcısı oldu. Maçta değişik beşlerle, koşarak açık alan basketbolu oynayan atletizmi yüksek Maccabi’nin hızını kesmek, temposunu düşürmek adına Itoudis akıllı seçimle yarı saha kontrol basketboluna maç boyu ağırlık verdi.

KEYiF ALIP, KEYiF VERDiLER

Savunmada rakibin dış atışlarını risk ederek, gömük adam adama savunma yaparak boyalı alanı güvenlik altına aldı. Uzundan kısaya ikilileriyle sayı bularak F.Bahçe hücumunu çeşitlendirdi. Adam paylaşmalı alan savunması yaparak yarı saha hücum etkinliğimizi sınırladılar. Ama bu hücum ribauntlarıyla 2.şans topları bulmamıza yaradı.

Uzuna kısa ters eşleşmelerini iyi değerlendirdik. Savunmamız göbekten aksayınca üç uzunla hücum eden Maccabi oradan yararak kısır skorla oyunda kaldılarsa da 14 farkla devre arasına gitmemize mani olamadılar. İlk yarıda kırılan maçın geri kalanında skor rahatlığımız hücum akışkanlığımızı arttırdı. Eller ısındı. Oyuncular bireysel kapasite farklarını şık basketbollarıyla yansıttılar. Hücum ribauntlarında voleybol oynamamız ve bloklar keyifli görüntüler oluşturdu. Son çeyrekteki rakibin geri gelme çabalarına deneyimli aslarının dingin oyunuyla karşılık verip gecenin keyfini kaçırtmadı Fenerbahçe.

Ergin Ataman maçtan önce, “Monaco’nun Mike James, Elie Okobo, Jordan Loyd ve Alpha Diallo gibi hücum gücü çok yüksek dış oyuncuları var.

Tempolu oynuyorlar. Kazanmak için kontrollü hücum etmemiz ve pota altını iyi kullanmamız gerekiyor” dedi... Dedi ama kendi uyarısına kendisi kulak asmadı ve pota altı kullanımını ihmal ederek takımını çeper gerisinden ‘sallabol’ oynamakta ısrar ederek yanlış taktik seçimiyle Monaco engelini aşamadı.

İYİ BAŞLADIK AMA...

Oysa ki; yavaş başlama kötü alışkanlığını kırarak, hızlı tempoyla, sonu isabetle üçlüklerle biten geçiş hücumlarıyla canlı başladık maça. Pivotları Motiejunas’la içerden yüklenerek maçta kaldılar. Pleiss’la pota altı boyalı alan ataklarına reaksiyon verdik. Savunmada onları yarı sahaya kitledik. Keskin atıcıları boş alan bulup şut olanağı bulamadı. Set hücumunda çok zorlandılar. Ta ki koşunca coşan, coştukça koşan Monaco, tempoyu kenardan gelen atletik beşiyle, bizimkisi seviyesine çıkartana kadar. Kontra baskıyla oyun hakimiyetini geri aldılar. Biz dışarıdan zorla yaratılan pozisyonlarda boş şut sıkarak ısırmakta ısrar ettikçe, bütün atıcılarını seferber ederek, maça kafa attı Monaco.

ELİMİZE FAZLA GÜVENDİK

Onlar ikinci yarıda Zizic in faullerinin artmasından yararlanarak pota altımıza Motiejunas ve Moerman’la yüklenirken biz ilk çeyrekteki gibi elimize güvenip şut sıktık durduk. Kafa kafaya giden maçın son dakikalarında Ataman’ın, gecenin suskun adamı Mike James’in üzerine 4 faullü Zizic’i çıkarması hataları katmerledi ve maçı kaybettik.

Efes’in hatası uzun süre rakibin istediğini oynamak oldu.

Kötü başlamak Anadolu Efes klasiği oldu artık. Allah fukarayı sevindirmek isterse önce eşeğini yitirtir, sonra buldurur. Ergin Ataman fdeerasyona seslenerek “Bizim maçımızın gündüz erken saatte konması Anadolu Efes seyircisine saygısızlıktır” diyor ama kendisi kapalı gişe salonu dolduran taraftarına maça solgun başlayarak ızdırap çektiriyor. Oyunu bitişe yakın toparlayarak kurtarmaktan mazoşist bir tat aldığı da söylenebilir koçun. Ataman önce maçın hakimiyetini Kızılyıldız’a bıraktı ancak sakatlanıp çıkana kadar Beaubois ve emniyet supabı Micic kalitelerini konuşturarak, ıkına sıkına kurtardılar maçı.

EFES’iN YANLIŞI

Kızılyıldız’ın planı doğal olarak Efes’in hızını keserek durdurduktan sonra yarı sahada uzun süreli hücumda az ama öz top kullanmaktı. Skoru kısırlaştırarak İstanbul’da mucize aradılar. Efes uzun süre onların istediği basketbolu oynayarak, isabetine güvenerek dışardan şut sıkarak skor kovalayarak oyunda kaldı. Düşük tempolu oyun ağır takım Kızılyıldız’a yaradı. Pota altımıza yıktılar oyunu ama 2. devre keskin nişancılarımızla vites arttırıp, savunmada vidaları sıkarak, geleneksel altın vuruş için tempolu oynayarak fırının altını maç sonunda yaktık. Will Clyburn oyunun bütününde içeride dışarda takım sırtlayarak gereksiz yaşadığımız gerilim gecemizin son dakikalarında şok gidericimiz oldu.

İki karşıt anlayışın takımı vardı kapalı gişe salonda dün akşam... Misafir ‘a la turca’ usulle hemen hemen her yıl koç ve oyuncularını sil baştan değiştiren yıldızı yoğun Fenerbahçe...

Öte yanda İtalyan koç Andrea Trinchieri etrafında bir iki takviye yaparak başlıca oyuncuların aşağı yukarı aynı öneme sahip olduğu ansambl (isimsiz) oyunculardan oluşan kadrosunun istikrarını yıllardır koruyan, tipik Alman anlayışının takımı Bayern... Tüm maça yaydığı kararlı enerjisi ve sert savunmasıyla kazandı Fenerbahçe. Eşit hesap paylaşım Alman usulünü kenara koyup a la turca, ‘kaybeden masanın hesabını öder’ yaptık Bayern’e...

Scottie Wilbekin ve Nick Calathes’i birlikte oynatan saldırgan beşle başladı Fenerbahçe. EuroLeague’de ilk kez forma giyen Johnathan Motley ters eşleşmelerde aksamasa ve hücum potası altında acemilikler yapmasa onların çaylağı Freddie Gillespie devreye hiç giremeyecekti.

ATAŞEHİR'DE GİBİYDİK

Savunmayla yıldırarak direksiyona geçti Fenerbahçe. Ancak Dimitris İtoudis’in CSKA’dan beri bozmadığı ezberince adam değiştirmeli savunma yapması nedeniyle değişim sonrası uzunlar potadan uzak kaldığı için ribauntlarda rakibe avantaj verdi. Guduric ve Jekiri’nin girmesiyle ribaunt dengesini ve hücumda geniş alan kullanımını sağladık. Açık alanda ‘koş koş at’ kaos basketboluna dönen oyunun sonlarında deneyimli oyuncuları Hunter ve Lucic’le onlar sahada kalmaya çabalarken, biz akıllı ve sabırlı koç kontrollü cool hücum ve savunma çözümleri üreterek akşamın bir maçtan fazlasını kazananı olduk.

F.Bahçe'nin her sezon koç dahil çok oyuncu değiştirmesine alışığız ama Anadolu Efes’in de başarıyı getiren çekirdeğe beş yeni oyuncu eklemesi, peş peşe üç kere Avrupa’nın en iyisi olma fantezilerinin ligimize izdüşümü.

Ülkelerinin en iyi basketbol milli takımlarıyla Eurobasket’te hüsran yaşayan iki koçtan Itoudis’in eksikler nedeniyle eli çok zayıftı dün akşam.

Alameti farikası ‘Lider oyun kurucusu kadar başarılı olma’ tarzına ve şarap gibi yıllar içinde olgunlaştırdığı kadrosuna kavuşan Ataman muhatabına ayak bastı yenilgisini tattırıp sezonun ilk kupasını aldı. Akıllı transfer, geçen haftanın MVP’si Ante Zizic’in Anadolu Efes’in pota altı sıkıntısına derman olduğunu gözlemlediğimiz ilk dakikalardan itibaren Efes direksiyona geçti. Nick Calathes girerek Fenerbahçe adına rüzgârı dindirmeye çalıştı ama yanarak oyuna başlayan rakibinin gazını alamadılar ilk çeyrekte.

EFES YİNE EFES

F.Bahçe yayın gerisinden kullandığı atışlarda 17’de 2 (%11) ile başarılı olamayınca skor debisini yakalayamadı düşük skorda seyreden maç boyu. Bir ara adam değiştirmeli sert savunma yapıp 6 dakika sayı bulma komasına sokarak Anadolu Efes’in kopup kaçmasını engellediler. Ama oyuna yön veren Micic ve Beaubois mükemmel performanslarıyla devreye girip 19 farkla araya taşıdılar takımlarını.

Fenerbahçe’nin savunma dozajını arttırarak Hayes özel çabasıyla maçı yakalayıp geri gelme çabası da maç sonunun efendisi deneyimli Efes karşısında sonuçsuz kaldı. Maç boyu dingin, enerjik ne yaptığını bilen bir takım görünümü sergileyen Anadolu Efes Clyburn ve M’Baye gibi cuk oturmuş transferleriyle, lig ve Avrupa macerasına hazır gözüktü. Fenerbahçe taraftarlarına, tarifsiz kederlere bürünmemeleri için, bu pilavın daha çok su kaldıracağını, eksiklerini giderince daha iyi olacaklarını hatırlatayım...