×
Yangınla mücadele fedakárlık ister
Paylaş
Günlerdir Ankara'da Sayıştay binasının için için yanmasını seyrediyoruz.
Geçen yıl da bu sıralar İzmit Körfezi'ndeki Tüpraş yangınını korkuyla televizyonlardan izliyorduk.
Yangın öyle bir facia ki, bir kere başladıktan ve aradan birkaç dakika geçtikten sonra artık kendine has bir güç kazanıyor, kendi bildiği yolda ilerliyor ve bazen teknoloji bile onun doğal ömrünü kısaltamıyor.
Tıpkı bir kanser gibi, hayatı erken teşhis kurtarıyor.
Sayıştay yangını bize neler öğretti?
1. Yanıcı, yakıcı maddelerin yoğun olarak bulunduğu bir binada yangınla mücadele, olaya ancak dakikalar sonra müdahale edebilecek itfaiye ekibine bırakılmamalı.
Aynı zamanda İtfaiyeciler Birliği Genel Başkanı olan İstanbul İtfaiye Daire Başkanı Sabri Yalın, çıkan yangına otomatik olarak suyla müdahale eden springler yöntemi dışında başka yöntemlerin de geliştirildiğini ve patent beklediğini söylüyor. Bunların olmadığı ya da çalışmadığı önemli bir bina (büyük işyerleri, alışveriş merkezleri, hastaneler, okullar, kamu binaları) günümüzde düşünülemez bile.
2. Tüpraş gibi patlayıcı maddelerin bulunduğu tesislerin bütün diğer önlemler dışında, kendi itfaiye ekipleri olmalı ve bunlar tıpkı belediye itfaiyesi gibi eğitimli, müdahaleye hazır beklemeli.
3. Bodrum katları yangın çıktığında müdahale edilmesi son derece güç yerler. İnsanın aklına ister istemez yerin yedi kat dibindeki sinemalar geliyor! Bodrumlar, asla kalabalıkların toplandığı herhangi bir mekan haline getirilmemeli.
4. Bir de İstanbul'un çok önemli bir sorunu var: İki kenarına otomobiller park ettiği için itfaiye araçlarının giremediği sokaklar! Otomobil sahiplerinin itirazları, baskıları kesinlikle dikkate alınmamalı ve dar sokaklar bu işgalden kurtarılmalı.
Ne yazık ki yangın çıktığında önlem alınmadığı için avaz avaz bağırırken, yangın olmadığı zamanlarda alınabilecek önlemlere de karşı çıkıyoruz.
İşyerleri bu işe para yatırmıyor, bodrum katlara insanlar tıkılmaya devam ediliyor, kimse otomobilini dar sokağa parketmekten vazgeçmiyor.
Paylaş
