PaylaÅŸ
SAHNE 1: Rüzgar’ın odasındayız. O karyolasında, ben de koltukta uyuyorum. Sabah 06.50 Rüzgar uyanır....
Rüzgar: Anne uukun (uykun) bitti mi?
Ben: Bitmedi oÄŸlum, senin de bitmemesi gerekiyor, daha çok erken.Â
Rüzgar: Benim bitti, kalkalım. Kalk, kalk, kalk, kalkalım. Anne karrrrlllkkk!!!
Ben: Peki Rüzgar kalkalım. Hadi gel kucağıma.
Rüzgar: Tamam. Anne neden tek gözün açık deÄŸil?Â
Ben: Uyanamadığım için olabilir mi aşkım?
Rüzgar: Anne neden uyanamadın? (Bu arada iki elini gözüme sokarak açmaya çalışır)
ALLAH ÖYLE YARATMIŞ
SAHNE 2: Tuvaletteyiz. Rüzgar lazımlıkta oturuyor.Â
Rüzgar: Anne neden kaka çıkmıyor?
Ben: Biraz ıkın çıkar oğlum.
Rüzgar: Peki ıkınayım… Iıııııııınnnkkkk! Anne çıkıyor, kocaaaamaaan galiba, ayı bok! Anne bu kaka nerden çıkıyor?Â
Ben: Popodan çıkıyor.
Rüzgar: Neden?
Ben: E ordan çıkması gerekiyor.
Rüzgar: Neden?
Ben: Çünkü orası delik.
Rüzgar: Neden delik?Â
Ben: Allah öyle yaratmış.
Rüzgar: Neden yaratmış?
Ben: Rüzgar bitti mi kaka canım…..
EN AZ BEÅž TEKRAR
SAHNE 3: Evin balkonunun en kenarındayız. Atılan havai fiÅŸekleri görmeye çalıyoruz...Â
Rüzgar: Anne, havai fişekler neden patlar?
Ben: Patladığı yerde mutlu bir olay, bir kutlama vardır.
Rüzgar: Peki nasıl patlar, anlat bana.
Ben: Abiler fişekleri küçük bir tekneye yükler. Pata pata pata diye denizin ortasına doğru açılır. Sonra fişekleri yakarlar onlar da havaya fırlar ve gökyüzünde patlayıp ışık saçar.
Rüzgar: Bi daha anlat.
Ben: Abiler... (En az beÅŸ tekrar)
BANA KANAT TAKSAK
SAHNE 4 .....
Rüzgar: Anne ben neden uçamıyorum?Â
Ben: Oğlum uçamazsın çünkü kanatların yok.
Rüzgar: KuÅŸun kanatı gibi mi?Â
Ben: Evet. Kuşlar kanatları olabildiği için uçabiliyorlar.
Rüzgar: Uçakların kanatı gibi mi?Â
Ben: Evet onların da kanatları var...
Rüzgar: Bana da taksak uçak kanatı. Benim oyuncağkım da var ya, çıkıyor o!
Ben: …………………Â
PaylaÅŸ