Altın Portakal’ın dikkat çekenleri

Antalya’daki festival havası, hepimize iyi geldi. Çünkü sinema, bütün sanat dallarını içinde barındıran bir sanat.
İşte Antalya Altın Portakal Film Festivali’nde gösterilen ve çoğunu izlediğim filmlerle ilgili notlarım...
Belmin Söylemez’in “Ayna Ayna” filmi oldukça dikkatimi çekti, çünkü oyuncu olma hayalleri kuran Aylin’in Frida Kahlo saplantısı çok sahiciydi. “Başıma gelen en iyi şey, acı çekmeye alışmaya başlamam” diyerek hayata meydan okuyan Frida Kahlo’ya selam olsun!

Emin Alper’in yönettiği “Kurak Günler” ‘en iyi yönetmen de dahil toplam 9 ödül aldı.

İstanbul’u tarihi semtlerini filmde görmek de ilginçti.
Ümit Köreken’in “Bir Umut” adlı filmi, tiyatrodan besleniyor. Devlet Tiyatroları’ndan tanıdığımız Eylem Yıldız’ı bir filmde izlemeyi özlemişiz.
“Bir Umut”, bize yaşama inanan bir Çehov’u gösterdi. Ve bizi Çehov’un “Martı”sına daha bir yakınlaştırdı.
Onur Ünlü’nün “Bomboş”unu çok sevemedim, çünkü senaryosu yaratıcılıktan uzaktı. Ortada yenilikçi denebilecek bir film de yoktu doğrusu.
Burak Çevik, Sofia Bohdanowicz ve Blake Williams’ın “Gidiş O Gidiş” filmini izlerken, ‘Ulusal Yarışma’ bölümüne nasıl kabul edildiği sorusuna yanıt aradım açıkçası.

‘En iyi erkek oyuncu’ ödülü Selahattin Paşalı ile Cem Yiğit Üzümoğlu’nun oldu.

Deneysel yapımları sevenler bunu da sevebilir. Yarı kurmaca, yarı gerçek bir film izledik.
Atalay Taşdiken’in “Hara”sı, festival filmi duygusundan uzaktı, daha çok bir dizi mantığıyla çekilmiş gibiydi. Filmde en çok hoşuma giden şey, karakterlerin zaman zaman kitap okumasıydı. Atalay Taşdiken’in “Kız Kardeşim Mommo” filmini çok sevmiştik, keşke bu duyguda filmler çekmeye devam etse.
Kaan Müjdeci’nin “Iguana Tokyo”su seyircide biraz hayal kırıklığı yarattı, çünkü senaryoya gereken özen gösterilmemişti. Farklı denemeler vardı ama işte hepsi o kadar.

FESTİVALİN EN ANLAMLI FİLMİ: KURAK GÜNLER

Selcen Ergun’un “Kar ve Ayı” filmini çok sevdim, Merve Dizdar’ın oyunculuğunun doğallığını da.
Film beklediğimden çok daha iyi, görüntülerse etkileyiciydi.

Merve Dizdar’a ‘en iyi kadın oyuncu’ ödülünü Salih Güney verdi.

Özcan Alper’in “Karanlık Gece”si festivalin en ilgi çeken yapımlarındandı.
Emin Alper’in “Kurak Günleri”yle olan benzerlikleri dikkat çekti.
Doğa ile içe içe olması ve derinleşen taraflarıyla bizi kalbimizden vurdu.
Emin Alper’in “Kurak Günler”i ise festivalin en anlamlı filmiydi.
Sinematografisi ve görüntüleriyle aklımızdan çıkmayacak bir film izledik. Cesur filmler yapmak, usta yönetmenlerin işi.
Emin Alper’in oyuncu seçimi de şahaneydi. Selahattin Paşalı seni de asla unutmayacağız.
Böyle filmlere daha çok ihtiyacımız var. İsmet Kurtuluş ile Kaan Arıcı’nın “LCV (Lütfen Cevap Veriniz)” filmi, festivalin en eğlenceli yapımıydı.
Eğlence derken iyi vakit geçirmekten bahsediyorum.
Tek mekân ve üç oyuncuyla sanki bir tiyatro oyunu izler gibiydik.
Senaryosu, oyunculukları da güçlüydü.

Uluslararası yarışmada sevdiklerim

◊ Léopold Legrand’ın geçim sıkıntısı çeken ve altıncı bebeklerini bekleyen bir aile ile bebek sahibi olamayan bir aile arasındaki anlaşmayı konu alan filmi “Altıncı Çocuk” (The Sixth Child)...
◊ Doğayla iç içe yaşamak için kırsal bir bölgeye göç eden bir çiftin köylülerle yaşadığı çatışmaları konu alan Rodrigo Sorogoyen imzalı “Canavarlar” (The Beasts)...