Sahrap Soysal

Kendimi her ne kadar “yemek yazarı”, “yemek araştırmacısı” ya da “yemek yapıcı” olarak tanımlasam da bütün bu eylemlerin temelinde “birilerinin karnını doyurma” isteği olduğunu artık çok iyi anlamış bulunuyorum.

Çocukluğumda sokakta gördüğüm yoksul insanları evin kapısına getirdiğimi, onlara gizli gizli yemek ikram ettiğimi hatırlıyorum. Annem o günleri “Ah ben bu kızdan neler çektim” diyerek hâlâ anlatır. ODTÜ’de okurken de Anadolu’nun çeşitli yerlerinden gelip yurtta
kalan ve ay sonuna doğru harçlıklarını tüketmiş olan arkadaşlarıma annemden gizli kek, poğaça yapardım. 1970’lerde Ankara’da uzun ince balkonlu, meşhur apartmanlar vardı. Memleketimiz Kelkit’ten gelen kavurma, kuru yufka, peynir, pestil ve köme; ne varsa, annem müthiş bir beceriyle balkona yerleştirir, evimizin kilerini bu şekilde oluştururdu. Hele babamın şantiyeden getirdiği gri, çelik bir dolap vardı ki, adeta devasa bir buzdolabı ya da derin dondurucu gibiydi. Çelik dolabımız kış sonunda paslanır, ilkbahar temizliğinde tekrar yepyeni hale getirilirdi. Annem, içinin dantel görünümlü naylon örtülerini de her yıl yenilemeyi ihmal etmez, raflara biraz sarkıtarak yerleştirirdi ki şık dursun. İşte benim işim de o dolabı didik didik etmek, içinde ne bulursam ODTÜ’de, ailelerinden uzakta yaşayan arkadaşlarıma taşımaktı. Annem beni yakalayınca “Bu kız ocağımıza incir ağacı dikecek, bütün peyniri bitirmiş!” diye bağırır, bense hemen olay yerinden sıvışır ve göz açıp kapayıncaya kadar yok olurdum. Annem bir gün Anadolu’da uzak bir şantiyeden dönen mühendis babama kahvaltı hazırlıyordu. Bütün balkonu, gri çelik dolabı aradı ama parmesan peynirine çok benzeyen karın kaymağını bulamadı. Galiba ben onu çoktan Tülin’lere ikram etmiştim. Sonrasında evin ince uzun koridorunun diğer ucundan fırlatılan bir terlik görüp yere yattığımı, evden kaçarak Telli Teyze’ye sığındığımı bugün gibi hatırlıyorum. Annemin terliği bana fırlatırken söylediği o çok zengin ve sansürsüz cümleleri burada tekrarlamam ise hiç yakışık almaz!

 

Sahrap Soysal'ın nefis yemek tarifleri için bizi takip etmeye devam edin.

 

 

Dana eti kuzu etine göre çok daha geç pişer.

8 KİŞİLİK
HAZIRLAMA SÜRESİ 15 DAKİKA
PİŞME SÜRESİ 60 DAKİKA
MALZEME LİSTESİ
* 500 gr kuşbaşı dana ya da kuzu eti
* 5-6 adet orta boy patlıcan (kemer patlıcan)
* 1 adet dolmalık kırmızı biber (çuşka da denir)

Yıkayıp süzdüğünüz eti tencereye koyup orta ısılı ateşte, karıştırarak 5-6 dakika kendi suyu ve yağıyla kavurun.

SEKİZ KİŞİLİK
HAZIRLAMA SÜRESİ: 20 DAKİKA
PİŞİRME SÜRESİ: 30 DAKİKA

MALZEME LİSTESİ
* 250 gram kuşbaşı kuzu eti
* 1 yemek kaşığı tereyağı

Dövmeyi iyice yıkayıp üzerine sıcak su ekleyin.

6 KİŞİLİK HAZIRLAMA SÜRESİ: 10 DAKİKAPİŞİRME SÜRESİ: 60 DAKİKAMALZEMELER
* 1 su bardağı yeşil mercimek
* 1 su bardağı dövme (Aşurelik buğday)
* 10 su bardağı su
* 4 su bardağı süzme yoğurt
* 2 su bardağı buz
* 2 yemek kaşığı zeytinyağı

Pirinci bol miktardaki sıcak tuzlu suda en az 40 dakika bekletin.

MALZEMELER
* 2 su bardağı lüks baldo pirinç
* 5 yemek kaşığı zeytinyağı
* 2 diş sarmısak
* 1 adet büyük boy kuru soğan
* 1 adet ince uzun havuç
* 3 su bardağı sıcak et ya da tavuk suyu

Bırakın Türkiye’yi, dünyanın neresine gidersem gideyim tarif aramaktan hiç vazgeçmem. Bazen bu arayışlar maceraya da dönüşebilir.

En son, tanıştığım bir Fransız kadın, “ben kuzu fırını şöyle yaparım ama annem adaçayı ve tarhun da eklerdi” diye anlatmaya başladığında gözlerim ışıl ışıl parladı.
Son maceram da Bodrum’da Emniyet’in yanındaki yoldan aşağı inerken cezaevinin karşı köşesindeki Akça Büfe’de gerçekleşti.
Bodrum’un yerlisi olan iki kız kardeşten biri ev yemekleri yapıyor, diğeri de büfeden 10 metre ileride tuhafiye dükkanı işletiyor. Akça Büfe’den içeri girip “merhaba” der demez bir yemek muhabbetine başladık ki gerçekten duyulmaya değerdi.
Lokum pilavından peynirli kabak çiçeği kızartmasına, semizotlu börekten kenker dolmasına kadar birçok yöresel yemekle ilgili konuştuk.
TARİF ALIRKEN SAATLER SU GİBİ AKIP GEÇTİErtesi günse erkenden kalkıp Bodrum’a indim. Çünkü o gün esas yemekçi olan anneleriyle, Yegan Hanım Teyze’yle tanışacaktım. Yanında bir de şahane domates reçelinin tarifini aldığım Belgin Hanım vardı. Belgin Hanım kaymaklı ekmek kadayıfı gibi tatlı bir kadındı. Tarifleri, yüzünde sürekli bir tebessümle, hikaye anlatır gibi peş peşe sıralıyordu.
Yeni pişen zeytinyağlı börülce, peynirle doldurulmuş kabak çiçekleri, domatesli semizotu ve daha nice nefis yemek resmi geçit töreni gibi önümüzden geçiyordu. Saatler su gibi akıp geçmişti ama Yegan Teyze o eski unlu köftesinin tarifini anlatırken aklım fikrim Bodrum halkasının tarifini almaktaydı.
Arkadaşlarım çok haklıydı. Ne kadar da sıkıcı biri olmuştum. Kafayı tarif aramak, yemek araştırmak ve yazmakla bozmuştum. Neyse ki biraz tatlı dilli güler yüzlü oluşum ve dans etme merakım yüzünden çekilir bir insana dönüşüyorum.

Tozşeker ve sıvıyağı derin bir kaba koyup çatal yardımıyla iyice çırpın.

MALZEME LİSTESİ
* 1 su bardağı tozşeker
* 1 su bardağı sıvıyağ
* 2 adet yumurta
(oda sıcaklığında beklemiş olmalı)
* 1 su bardağı kuru çekirdeksiz üzüm
* 1 paket kabartma tozu

Yumurta ve toz şekeri derin bir kaba koyup mikserin yüksek devriyle 2-3 dakika çırpın.

MALZEMELER
* 2 su bardağı un
* 1 paket kabartma tozu
* 1 paket vanilya
* 2 adet yumurta
* 1 su bardağı toz şeker
* 100 gr eritilip ılıtılmış bitkisel margarin