Uzman gözüyle Türkiye

Hâlâ yürümesini öğrenemeyip emekleyen çocuklar gibiyiz. Düşüyor, her yanımızı yara bere içinde bırakıyoruz. Aç kalıyor, ağlıyoruz. Toplum olarak ağzımıza bir emzik veriliyor, susuyoruz. Bazen de elimize tutuşturulan oyuncaklarla oyalanıyoruz.

Ülkeyi yönetmekte değil ama gündem değiştirmekte başarılı bu iktidar!

Şimdi de Anayasa Değişikliği Paketi’ni fırına sürdüler... Birkaç ay da bunu tartışıp ülkeye zaman kaybettireceğiz. Hani Başbakan “Hap gibi Anayasa değişikliği” dedi ya...

Yutturulan hapın etkisi geçince, sancılar daha ağır başlayacak!

¡  �¡  �¡

Devlet Planlama Teşkilatı eski müsteşarlarından CHP İstanbul Milletvekili İlhan Kesici, içinde bulunduğumuz sıkıntılara doğru teşhisler koyan bir parlamenter. Onun, Uğur Dündar ve Nedim Şener’le birlikte sundukları Arena Programı’nda anlattıkları hâlâ konuşuluyor.

İlhan Kesici’ye, içinde bulunduğumuz durumu, bir uzman gözü ile bir de bana anlatmasını rica ettim. Bakınız neler dedi?

¡  �¡  �¡

“Önce, Meclis’e verilen Anayasa Değişikliği Paketi’nden başlayayım. Tam bir komedi. Sanki yangından mal kaçırıyorlar. Aceleleri ne? Ülke yanıyor, onlar yangını söndürecekleri yerde nelerle uğraşıyor?

Şu anda Türkiye’de kayıtlı işsiz 3.5 milyon kişi ama gerçekte 7 milyon işsiz var. Bütün bunlar, işsizlerin dramı konuşulmasın diye yapılan işlerdir.

Şu anda Türkiye’nin toplam 500 milyar doların üstünde bir borcu var. Müthiş bir borç!

Cumhuriyet’in 80 yılda yaptığı bütün kamu ve özel sektör borcunun 1.5 katı borcu sadece geçtiğimiz 7 yıl içinde yaptılar.

Türkiye’nin bunları konuşması lazımdır. Ama bunları konuşmak yerine, bir ‘Balyoz harekâtı’ getiriyorlar gitti bir-iki ay. Bir ‘İmza’ getiriliyor, kuruydu, ıslaktı, gitti altı ay. Şimdi, bu Anayasa değişikliği de öyle! Milleti oyalıyorlar! Ben komedi olarak görüyorum.”

¡  �¡  �¡

“Türkiye’de adalet var mı? Adalet iyi tecelli ediyor mu? Bunu nasıl bileceğiz?

2002’nin sonunda iktidar oldular. O tarihte mahkemelerde kaç tane dava dosyası vardı, 2009’un sonunda, dava dosyaları azalmış ise iyi demektir, değil mi?

2002’nin sonunda, toplam 5 milyon 388 bin dava vardı. Şimdi bu sayı 6 milyon 100 bin oldu. Azalmadı, arttı. İyi bir şey değil!

Avrupa’da her 100 sanıktan beşi beraat ediyor. Bu adalet iyi bir adalet... Türkiye’de ise bu oran yüzde 54... Yani 100 kişiyi mahkemeye veriyorsunuz 54’ü temiz çıkıyor. Suçsuz yere yatmış oluyorlar. Bu çok vahim!

Türkiye hapishanelerinin kapasitesi 75 bin... Şu anda yatan insan sayısı 118 bin. Üst üste yatıyorlar. 42 bin tutuklu hâlâ, suçlu mu, suçsuz mu oldukları belli olmadan yatıyor.”

¡  �¡  �¡

“Türkiye bir korku devleti haline getirildi. Başbakan’ın, bitmeyen öfkesi herkesi korkutuyor. Bu korku, ülkede dağları taşları sarmış bir korkudur. Yani Başbakan ve hükümet tarafından cezalandırılma korkusudur.

Başbakan, kabinede beraber çalıştığı koca koca Bakanlar için bile ‘Bir dakikada kapının önüne koyarım’ demedi mi? Bakanını bir dakikada kapının önüne koyan biri, başkasına ne yapmaz!”

İlhan Kesici, daha çok şeyler söyledi ama yerim bitti. Gerisini bir başka yazıda anlatırım.