Orkun Ün

Bir açıklama yaptı Ebru Gündeş. “Ödül töreni davetleri başladı. Ben 30 yıldır birçok ödüle layık görüldüm ve aldım, artık katılmayacağım. Beni çağırmayın” dedi kısaca. Evet, rüştünü ispat etmiş biri Ebru Gündeş. Evet, dev bir isim müzik dünyasında. Peki soruyorum, rüştünü ispat etmek, ödül törenlerine katılmamak, onları küçük görmek mi demek?

Öyle ödül törenleri düzenleniyor ki son birkaç yıldır, sanırsın bu işin bir üniversitesi var. Çünkü o işleri yapanlar bir cerrah edasıyla geziyorlar ortalıkta.
Ortaya öyle bir iş koyduklarını sanıyorlar ki...
Egoları tavan dolaşıyorlar bir süre. Verdikleri ödülleri biliyor musunuz?
◊ En iyi kaş uzmanı...
◊ En iyi göz kapağı alıcısı...
◊ Yılın en fazla saç teli eken uzmanı...
Maalesef bazı tanınmış isimler de o ödül törenlerine koşarak gidiyor. Günün sonunda büyük para kazanan töreni yapanlar, prestij kaybeden ise ‘ödül törenleri’ oluyor.

Venedik büyülü bir şehir. Bıkılmayan yerlerden. Evet, yine Venedik Film Festivali’ne gittim. Geçen sene bu kadar isim katılmamıştı festivale Türkiye’den. Bu sene işler değişti. Birçok oyuncu gitti Venedik’e. Tabii aralarında kendilerini marka davetlisi olarak gösterip, ceplerinden para verip gidenler de vardı, her gün kırmızı halının olduğu yere gidip üç-beş tur atıp dönen de. Fakat kırmızı halıya yakışan, gerçekten basının da oradaki izleyicilerin de ilgisini çeken iki Türk vardı benim yanımda.

Venedik Film Festivali’nin 80’incisi düzenlendi.
Ayrı bir coşku, ayrı bir özen vardı...
Geçen sene olduğu gibi bu sene de festivalin sponsoru olan Lexus’un davetlisiydik.
Ekipte Melis Sezen ile Salih Bademci vardı. Tarihçi ve seyahat yazarı Saffet Emre Tonguç ise şehir turlarında bilgilerimize bilgi kattı. Doya doya 3 gün geçirdik o ekiple Venedik’te...
İlk gün güneş doğmadan buluştuk İstanbul Havalimanı’nda.
Sonra Venedik’e iniş ve Lexus’un profesyonel ekibiyle şehir turuyla geçti günümüz.
Ama sohbet konusunun çoğunluğu, 1 gün sonraki gün yapılacak kırmızı halı merasimiydi.

Cüneyt Özdemir demiş ki; “Birinci dünya ülkelerinin hiçbirinde 21 yaşından küçüklere içki satılmıyor. Satılması özgürlük falan değil. Medeni dünyada bunun sınırı vardır.”

Sonra her şeyin muhalifleri çıkmış “Heyyyy Cüneyt, sen utanmadan medeniyet örneği mi veriyorsun! Üstelik burada alkolden alınan vergiyi biliyor musun sen” falan demişler.
Bakın biz çok komik bir ülkeyiz, bu net.
Oysa bazen sussak, bazen 24 saat beklesek, bu yazdıklarımızı yazıp rezil olmayacağız...
Cüneyt Özdemir “İçki yasaklansın” demiyor...
Diyor ki dünyanın çoğu yerinde 21 yaşından küçüklere içki satılmıyor.
Doğru...

Sosyal medyada gördüm.

Bir kadın çıkmış ve şöyle diyor:
“Bir erkek maaşla çalışmamalı. Erkek ticaret yapacak. Erkek memur olmayacak. Erkek parayı bulacak, sınırı olmayacak.”
Hahaahahaha...
Ya şu sorumluluk yüklemesi kadınlara yapılsa, yapanı taşlarlar...
Erkeklerle ilgili bu telkinlerde bulunan ablamızı görmeniz lazım.
Belli ki hayatında çalışmak nedir bilmemiş, hayatını kendi değil de başkalarının kazandığıyla idame ettirmiş.
Var böyle düşünenler biliyorum.

Bazen yıkarken düşüneceksin ileriyi. Fevri davranışlar ve kararlar ile hareket etmeyeceksin. Ben tek başıma da mutluyum ‘nara’ları atmayacaksın sağda solda. Sonra üzülüyorsun işte... Hele ki belli bir yaşı geçtiysen... Yalnızlık sonradan çok koyuyor işte...

Mehmet Aslantuğ, Arzum Onan’dan boşandıktan sonra içini dökmüş:
“Acı çektim, üzüldüm, aylarca kelimeler bulmaya çalıştım” demiş.
Ve eklemiş, “Boşanmayı ben istemedim, Arzum sebeplerinin çoğunu söylemese de ayrı bir eve çıkmak istediğini söyledi, ben de saygı duydum” diye.
Ayrı eve çıktıktan sonra tek bir hamle yapmış.
“Madem ayrı evde yaşıyoruz, o zaman hukuken de bitsin evliliğimiz” demiş.
Hiç beni ilgilendirmez kim neden boşandı, neden evlendi...
Ama burada Aslantuğ’un isyanını bir erkek olarak çok iyi anlıyorum.

Bizim ismini dünyaya duyurmuş motosiklet yarışçımız Kenan Sofuoğlu.

Şimdilerde 4 yaşındaki oğlu Zayn’ı da kendi gibi yetiştirmek istiyor.

Daha önce TIR da kullandırdı ona, yarış arabası da...

Zayn’ı 560cc’lik koca bir motosiklet üzerinde gördüğüm için eleştirmiştim.

Ya bir şey gelse çocuğun başına sorusu kafamı yemişti.

Son olarak minik bir yarış motosikleti kullandı Zayn...

Pistte hız yaparken düşüyor Zayn, kaza yapıyor aslında.

Sonra da başlıyor ağlamaya.

Aahh ah… Eskiden en şık kıyafetlerimizi giyer inerdik Beyoğlu’na. Tabir de tam buydu; ‘Beyoğlu’na inmek’. Artık ne en şık kıyafetimizi giyiyoruz ne de Beyoğlu’na iniyoruz. Çünkü bir bir kapandı mekânlarımız. Lebon Pastanesi vardı, kapandı. Markiz Pastanesi, Pandora Kitabevi kapandı. Son olarak Gezi Pastanesi kapattı kapılarını. Ama biraz sert bir şekilde. Bizi; müşterileri azarlayarak elveda dediler.

Hiç ister miyiz Taksim’in, Beyoğlu’nun sembol mekânları kapansın?
Hiç içimiz alır mı o yıllara meydan okuyan yerler zamana boyun eğsin?
Ama zaman bizleri başka yerlere sürükledi...
Zamana ayak uyduramamak çok doğal geliyor bana.
Kimseyi de suçlamıyorum.
Ben çok iyi biliyorum ki Beyoğlu Belediyesi 7/24 uğraşıyor eski Taksim’i geri getirmek, o canlı günleri yeniden hayata geçirmek için.

Işın Karaca, saçkıran hastalığıyla mücadele ediyor.

Bu yüzden zaman zaman peruk takıyor.
Geçtiğimiz günlerde sevgilisiyle öpüşürken görüntülenmiş.
Fotoğraflarının altına bazı ‘zorbalar’, mide bulandıran yorumlar yapmış.
Demişler ki ‘erkek erkeğe öpüşüyorlar’.
Amaaan yahu!
Bir bitmediniz.
Peki soruyorum;