Elle gider Mersin'e

TFF, finali İstanbul Olimpiyat Stadı’nda oynatma kararı alınca şaşkına döndüm.
Öyle ya, Alanya 998, Hatay ise 1141 km uzaklıkta bu şehre... Takımları geçtim, hadi onlar uçakla İstanbul’a gider de taraftarlar nasıl gidecek. Binlerce insan takımlarının bu önemli maçını seyretmek mi istemeyecek!..
Final yerinin analizini yaptım. Federasyon herhalde ‘yayıncı kuruluş masraf yapmasın, yönetim kurulumuz, federasyon çalışanlarımız il değiştirip yorulmasınlar’ diye düşündü... İlla bir sebep bulacağız ya, TFF adına buldum işte.
Hadi ilk tercihiniz Konya, sahası bakımda diye kabul edilmemiş, onu mazeret gösterebilirsiniz. O zaman Kayseri veyahut başka bir ili neden tercih etmediniz?
Her iki takım taraftarı da elbette ki finale gitmek, takımlarının bu kadar önemli maçında destek olmak isteyecekler. Herkes uçağa binemeyeceğine göre, herkes şehirlerarası otobüs terminaline gidip takribi 14-18 saat otobüs yolculuğunu çekmeyeceğine göre, ya final seyircisiz bir maça dönecek ya da taraftarlar kulüplerin tahsis edeceği otobüslere binecek veya özel araçlarını tercih edecek.

O KADAR ÇOK SORU VAR Kİ...

OLİMPİYAT Stadı’nda maçın final ortamından uzak oynanmasını mı? Zaten sıkışık olan İstanbul trafiğine yüzlerce dışarıdan gelecek aracın eklenmesini mi? Tam da Gezi olaylarının yıldönümünde fazlasıyla yoğun olan polisin bir de bu maçta görevlendirilecek olmasını mı?
Hepsini geçtim. Hadi onlara da bir bahane bulalım. Ya binlerce insanımızın hayatını kaybedip, sakat kalmasına sebep olan ülkemizin baş belası trafik canavarını hesaba katmamalarına ne demeli?
Düşünün taraftarlar maça bir gün evvelinden gelmeyeceğine göre, maçtan sonra da genelinin İstanbul’da kalacak parası veya imkanı bulunmadığına göre sabah yola çıkıp maça gelecekler. Saat 19.00’da başlayan maç en iyi ihtimalle uzatmalara kalmaz ise 21.00 civarı bitecek. Kimisi zafer sarhoşu, kimisi üzgün olacak. Bu saatten sonra uykusuz vaziyette belki de mecburiyetten yola çıkacak taraftarın kaza yapma, can kaybı yaşama ihtimali beni o kadar ürkütüyor ki, kaza veya kazalar yaşanırsa bu vebalin altından kim nasıl kalkacak? Gerçi ikinci lig maçları pek kimseyi ilgilendirmez ama ben yine de yazayım dedim...

AVCI’YA BİRİLERİ ANLATMALI

TÜRK teknik adamlara her zaman için bir sempatim var. Çünkü Türkiye Ligi’nde Türk hocaların yabancılara kıyasla daha başarılı olduklarına inanıyorum. Abdullah Avcı benim için bunlardan bir tanesi. Gerçi, A Milli Takımımızda kendisinin de kabul ettiği şekilde başarılı olamamış ve yolları ayrılmış olsa da yine de Avcı’ya inancım tam ve başarılı olacağını düşünüyorum. Şimdi boşta. Devre arası Kayserispor’un çok ciddi teklifini takımın puan durumunu da gözetip ‘Hayır’ diyerek geri çevirdi.
Bursaspor, Daum ile yollarını ayırdıktan sonra kendisi ile ilgilendi, olmadı. Yeni seçilen Başkan Recep Bölükbaşı bir kez daha Bursaspor’a ‘Hoca ol’ dedi, reddetti. Hem de birçok teknik adamın çalıştırmak istediği, tesisiyle seyircisiyle şampiyonluk yaşamış bir takımı. Mazereti ise teklifin 1 yıllık olması ve kendisinin cevabı (‘Uzun yıllara dayanan projelerle bir takımın başına gelmek istiyorum’) oldu. İyi de Abdullah Hoca herhalde Türkiye’de olduğunu ve Türkiye’de çalıştığını unutmuş olsa gerek.
İstisnalar kaideyi bozmasa da Türkiye’de kaç tane teknik adam uzun süreli olarak bir takımı çalıştırmış, projelerini uygulamış! Derse ki ben İBB’de uzun yıllar çalıştım. Orası kolay kulüp, taraftar baskısı yok, medya baskısı yok. Şampiyonluk bekleyen yönetimi yok. Tüm bu “yok”ların arasında yönetimle de ilişkilerin iyiyse çalıştırırsın. Ama yukarıda anlattığım baskıların olduğu bir takımda çalışırsan ancak başarılı olup beklentileri karşıladığın taktirde varsın. Tıpkı 1 yıllık sözleşme ile gelen Ersun Yanal gibi.
Yanal da diretip uzun süreli sözleşme isteseydi, ne Fenerbahçe’yi çalıştırabilir, ne şampiyonluk apoletini takabilir, ne de bugün takımın hocası olarak devam edebilirdi.
Birisi bunu lütfen Abdullah Hoca’ya anlatsın!