Yasemin'ce

Yasemin BORAN

Kitlesel taşımacılık

Yollarda olmaktan ötesi var mı? Zaten hayatımız da bir yol değil mi? Ama gittiğiniz yol yine de çok önemli. Rahatlığı çok önemli!

Seçtiğiniz bir yol vardır. Bilirsiniz. Engebelidir. Geçit vermez. Çok zorlanacağınızı ve de bütün yeteneklerinizi ortaya koyacağınızı bilirsiniz. Yine de heyecan verir. Öyle bir yolu aşmak, kendinizi aşmak demektir. Ve de yola çıkarsınız. Kendinizle yarışırsınız.

Bir de rahat yollar vardır. Hem de çeşitli araçlarla aşılabilir... Aracınızı seçersiniz ve de keyif almak için çıkarsınız. İşte Eskişehir yolu, bu tür yollardan. Hem arabayla, hem de trenle gidilebilecek keyifli bir yol. Ama bu noktada seçtiğiniz araç size keyif verebileceği gibi hayatınızı karartabiliyor. Ve ‘‘keşke’’lerle dolu düşüncelere sokabiliyor.

Ben de kızım Efsun'un üniversite sınavları nedeniyle Eskişehir yollarını arşınlamaya başladım. Doğruyu söylemek gerekirse, bu yol üzerinde hem karayolu, hem de tren yolunu kullandım.

Tren, ne muhteşem bir kitle taşıma aracı. Niye sanki, tren taşımacılığına önem verilmez? Hem kaç kere gittiysem, yer bulmakta güçlük çektim. Daha çok vagon olsa, onlar da dolacak. Peki, niye bu kadar kötü koşullarda yolculuk ediyoruz? Trenlerde bir teknisyen bile yok. Acil bir durum olduğu zaman, ne yapacağımızı şaşırıyoruz. Aslında bir yıl kadar önce varmış ama sonra kaldırmışlar. Hem de en önemli servisi.

Aslında hepimiz, kent içinden şehirler arası yolculuk dahil, kitle taşımacılığına önem vermeli ve teşvik etmeliyiz, diye düşünüyorum. Acaba hata mı, ediyorum, Yasemin'ce...