İçimden çıktı, dışıma yapıştı

Yataktan yeni kalkmışım, suratım sirke, saçlar tel tel, gözler, dudaklar şiş... Yatak kıyafetimin sağı solu kaymış, üstüme acele geçirdiğim sabahlık en sıcak tutanından.... Ayaklarımda topuklu değil, tabii ki pofuduk terlikler var. Ama Rüzgar beni görünce, kucağıma öyle bir atlıyor ki sanırsınız Angelina Jolie uyandı.
O minik ellerini doluyor, küçük kafasını boynuma gömüyor, ısırıyor gibi yapıyor. Dişlerini batırıyor ama ısırmıyor. Son numarası bu!
Annelik gerçekten yarı delilik. Çünkü o böyle yaptıkça ben kendimi şahane hissediyorum. Beni biraz da annem gaza getiriyor: “Bu çocuk sana bakarken gözlerinin içi bir başka parlıyor” diyor. Egom tavan! Başka hiçkimsenin bana iltifat etmesine gerek yok. Rüzgar için güzel ve vazgeçilmezim ya, yeter!
Eskiden kucağımda iki saniye oturmayan çocuk artık daha çok oturuyor. ‘Annenin gözü nerde, Rüzgar’ın burnu nerde, aaaa buradaymış oyunu’nu on dakika oynayabiliyoruz mesela. Ben aferin dedikçe, cilveli cilveli gülüyor. Vallahi bu çocuk benimle flört ediyor.

ÇOCUK BU SEVER DE DÖVER DE

Ama diğer yandan büyük heyecanlar yaşıyor, büyük tepkiler veriyor. Geçen gün kucağımda oynarken dudağıma sağlam bir kafa attı mesela...
Anında ağzımdan kanlar boşandı ve inanmayacaksınız üst dudağımdan minik bir et parçası koptu. Hemen yere indirdim, kanları görmesin diye ağzımı kapatmaya çalıştım ama gördü, ağlamaya başladı. Bu yaşta bir çocuğunuz varsa refleksleriniz sağlam olmalı, kafanın geleceğini önceden hesaplamalısınız. Ben bu konuda amatörüm. İnşallah gelişeceğim. Annesinin gözüne oyuncak dinozorun kuyruğunu sokan çocuklar var mesela, her türlü tehlikeye hazırlıklı olmalıyız. Çocuk böyle bir şey. Bir saniye önce sana şehvetle sarılırken bir saniye sonra dudağına kafayı atıverir! Şaşırmayın.
NOT: Çok şükür Rüzgar iyi. Doktorumuzun tahmini tuttu, minik kırmızı döküntüler döktü... Altıncı hastalığı geçirdi, bitti. Sırada kabakulak, su çiçeği falan filan var. Çok korkuyorum, mesaj atan, merak eden herkese çok çok teşekkür ediyorum.