Anneler de eğlenir

Yer; gitmekten hoşlandığım mahalle barlarından biri. Saat gece yarısını çoktan geçmiş. Klasik bir bar taburesinin üstünde sevdiğim bir arkadaşımla sohbet ediyorum. Mekan çok dolu değil. Yan taburemde birbirinden güzel iki genç hanım oturuyor. Yaşları taş çatlasa 22-23.
Derken hemen dibindeki değil de onun yanındaki cep telefonunu çıkardı, bana doğru çevirdi, bir fotoğraf göstererek “O ne yapıyor?” dedi. Gözlerim uzağı görme konusunda pek yetenekli değil, hem miyobum hem astigmatım var; hem de inatçıyım: Ne gözlük ne de lens. Haliyle telefona uzandım ve elime aldım. Bir de ne göreyim, güzel oğlumun fotoğrafı... Ateşli olduğu bir gün alnında ateş düşürücü bantla yatarken çektiğim, sonra Instagram’a yüklediğim kare.
Belli ki genç kız beni tanıdı, takip ediyordu zaten... Şaşkınlığım geçince telefonu tekrar sahibine uzatırken “Rüzgar çok iyi, ateşi düştü, teşekkürler” gibi bir şeyler geveledim.
Bir şey soracağım diyerek devam etti genç kız: “Çok merak ediyorum:  Bir çocuğunuz varken nasıl burada eğlenebiliyorsunuz?”

ÇOCUĞUN OLSUN ONDAN SONRA KONUŞ

“Nasıl yani?” olunur ya; oldum. Üç-beş saniye yanlış duyduğuma inanmak istedim, beceremedim. Bir mucize eseri sakin kalarak: “Oğlum bu saatte uyuyor” dedim.
Devam etti: “Uyusun. Benim bir çocuğum olsa uyuduğu saatlerde de dışarı çıkmam. 24 saat yanında kalırım, hiç ayrılmam” dedi.
Hayır ters bir söz söylemedim. Efsunlaşmış bir şekilde hatta fısıldayarak: “Çocuğun olsun ondan sonra konuş” dedim.
Arkadaşımla sohbetime geri döndüğümde o hâlâ aynı minvalde bir şeyler geveliyordu.
Ne yani bazıları anneliği kölelik mi zannediyor? 7-24 kendini çocuğuna adayan annenin sağlıklı çocuk yetiştiremeyeceğini kimse hissedemiyor mu? Eğlenen, gezen, kendine bakan, bir birey olarak kendine yatırım yapan anneden daha şahane ne olabilir? Evet, oğlum uyuduktan sonra çıkıyorum, sinemaya, yemeğe, konsere, tiyatroya, davetlere gidiyorum, dans ediyorum, gülüyorum, dedikodu yapıyorum, bazen ağlıyorum, arkadaşlarıma vakit ayırıyorum, seviyorum, sevildiğimi hissediyorum. Ve ertesi sabah oğlumla birlikte uyandığımda onun gözlerinin içine de dünyaya da daha bir mutlu bakıyorum. Yani değmeyin keyfimize. Annelikte ne yapacağınıza da lütfen anne olduktan sonra karar verin.