Hande, Barış ve Hakan

Hande Erçel’in Barış Arduç’la çevirdiği seksi filmin Hakan Sabancı’yla ilişkisinde kriz çıkardığı düşünülüyordu, öyle değilmiş.
Önce Hakan Sabancı ilişkide bir sorun olmadığını açıkladı, sonra ikili İspanya seyahatinde ortaya çıktı birlikte. Belli ki bir sıkıntı olduysa da aşılmış.

Halbuki uğraşan çok oldu. Başta da Hakan’ın eski yanığı Aygün Aydın. Çok tehlikeli bir yerden girdi Aygün:
Hande’nin Barış’la filmdeki en şehvetli sahnesini seçip paylaştı, altına “namus abidesi” yorumunu yazdı.
Bu sözün bir erkekte ve onun ailesinde neleri tetikleyeceğini bile bile...
Yani oyununu en kirli yerden oynuyor.
Allah’tan deli muamelesi yapıyorlar da mahkeme mahkeme süründürmüyorlar.
Bu ünlülerin kendi aralarındaki yakınlık-mesafe anlayışları da bir tuhaf.
Mesela siz Hande’siniz.
O gün Barış’la o sahneleri çektiniz, akşam Hakan’ın yalıya geldiniz.

Ne dersiniz sevgilinize?
Konuyu nasıl açarsınız?
Mesela: “Ya kızarsın diye korkuyorum ama bizim filmin bazı sahneleri böyle biraz, nasıl desem...”
Yahut da hiçbir şey söylemeyip, “Film çıkınca görsün, bakalım ne diyecek” stratejisi mi izlersiniz?
Ben mesela, kesin
ikinci.
Sonra caz çıkarsa da “O anda öyle değildi, kameranın açısından öyle çıkmış” ayakları falan çekerim.
Belli ki Hande’yle aynı kafadayız!
Ayrıca film, memleketi ikiye böldü iyi film/kötü film diye.
Çok da anlam yüklememek lazım bence “Rüzgâra Bırak”a.
Büyük oyunculuk gerektirmeyen, orta halli bir çerezlik işte.
Barış Arduç profesyonelliğine bile gerek yokmuş hatta, Hakan Sabancı oynasa, o da olurmuş.
Öyle bir “gör/görün-göster/röntgenle” devrinde yaşıyoruz ki Hande ile Hakan’ı beyazperdede izlemeye çok fazla insan giderdi sinemaya.

Külkedisi’nin ayağı mübarek!

Merve Taşkın’a bulunamayan kelepçe bulundu. 400 bin lira karşılığında yalnız erkeklerle yemeğe çıkacağını duyurduğu için ayak kelepçeli ev hapsine çarptırılmıştı ama fenomenin ayağına bir türlü kelepçe uydurulamıyordu. Nihayet uygunu takıldı.

Külkedisi’nin ayağı mübarek! Evde kelepçeli haliyle poz veren fenomen, renginin siyah olmasından mustarip. Maalesef renk alternatifi yokmuş.
Sistemle, bizimle, her şeyle dalga geçiyor resmen. “Kelepçeniz vız gelir, tırıs gider. Ancak bu kadar umurumda, rengi bile benim için daha önemli” mesajı veriyor.

Bir yanıyla cesur bir tavır. Çünkü siz de gayet iyi biliyorsunuz ki bu kız bunu yaptığı için değil, duyurduğu için “odana git” cezası aldı. Yoksa dışarıda...
Dur onun dilinden teselli edelim bari: Takma Merve, siyah kullanışlı renk, her şeyle gider...

Khaleesi Sibel ve ejderhaları

Sibel Can ve imajları... Amazon ormanları kadar gazete kâğıdı harcanmıştır bu mevzuya. Sayfaları yere sersen Türkiye’yi üç kere kaplar.

Aslında normal. Kariyeri dansözlükten assolistliğe, oyunculuğa, sunuculuğa evrildikçe her birine ayrı görünüşler gerekti zaman içinde.
Ama özünde alaturka bir tip Sibel Can. İmajları zaman içinde değişse de o çizgisini hep korudu: Baskın makyajlı, hafif etli butlu, janjanlı ve cilveli. Tutmuş bir formül bu. Beğeneni, alıcısı hiç eksik olmadı. İyi taşıdığı için Sibel de ekmeğini çok yedi.
Sibel Can şimdi bunca zaman sonra, yeni albümü “Drama” için, “Game of Thrones”tan bir karakter olarak karşımızda.
Saçlar Khaleesi sarısı.
Kıyafet: Az önce ejderhalarını emzirmiş.
Bakış: İntihara meyilli Kuzey Avrupa şarkıcısı.
Bir el bir gözü kapatmış. Diğeri kalbinde.
“Eyes Wide Shut” mı desem, İlluminati mi?
Şaştım kaldım: Sibel Can oldu Saybıl Ken.
Hiçbir şeye puan vermezseniz, emeğine verin bari. Az buz iş değil.
He... O donun alışmadık yerde durup durmayacağını ise...
Zaman içinde göreceğiz tabii.