42 yıl olmuş 

Darbe olalı 42 yıl geçmiş. Fakat bıraktığı izler, bugüne kadar uzanıyor. Hâlâ bir sivil anayasa yapamadık. 

Gerçi bu halkın “asker veya sivil anayasa” ayrımı yaptığı falan yoktur, her türlüsüne saygılıdır ama siyaset bunun sancısını çekiyor. 

* 

27 Mayıs 1960 darbesi bile, her işini 1 yıl içine sığdırmış, anayasasını bile 1 yılda tamamlayıp referanduma sunmuştur. 

Bir de 12 Eylül’e bakın. 

42 yıldır aynı anayasa. 

- Üstelik delik deşik. 

Her tarafıyla güya oynanmış ama omurgası hâlâ yerinde. 

Nedir bu? 

Sivillerin basiretsizliği mi? 

* 

Siviller dedim. 

Elbette. 

Teslimiyetçi ve davetkâr sivilleri kastettim. Her darbenin nimetlerinden yararlanmak   üzere -peşinen- hep mevzilenmediler mi? 

28 Şubat’ı hatırlayın.  

İrtica geliyor diye bağırıp, milyarlarca doları hortumlamadılar mı? 

15 Temmuz girişimini hatırlayın. 

O gece esrarengiz bazı ilişkilere sığınıp, darbenin akıbetini heyecanla beklemediler mi? 

* 

Neyse... 

Bunların hepsi geride kaldı. 

Bugün, 12 Eylül’ün 42’nci yılında bir daha darbelere toslamayacak bir Türkiye temennisiyle o sayfaları kapatıyor ve coğrafyamızdaki ülkelere bakarak, demokrasimize bin kere şükrediyorum.