Öcalan, "Patron benim"...

Hasan Cemal Kuzey Irak'a gitti de, biraz olsun etrafımızdakilerin neler düşündüklerini, Kürt Sorunun'da nereye doğru gidildiğini öğrenebildik. Milliyet'teki yazıları, özellikle dünkü son değerlendirmesi çok önemliydi.
 
Hasan'ın bize yansıttıklarından ben iki sonuç çıkardım.
 
Biri, bölgedeki karmakarışılıklık. Ne zaman nasıl bir gelişmeyle karşı karşıya kalacağımız belli değil. Tabii durum böyle olunca, kafalar da karışıyor. Barzani' nin söylediği gibi, belirsizlikler içinde yürüyoruz.
 
Diğeri de, böylesine kaygan bir zeminde, tüm gözlerin Türkiye'ye dönmüş olması.Cemal bunu çok doğru tespit etmiş.Türkiye, bölgedeki Kürt Sorunu'nun kilit ülkesi, bu kilidi açacak anahtar olarak da Erdoğan görülüyor. Ancak ne yazık ki bizde, 2014'deki Cumhurbaşkanlığı seçimlerine kadar, kimse ne kilidi ne de anahtarı düşünüyor.
 
Kürt Sorunu yumağı giderek daha da karışıyor. Çözümü daha da zorlaşıyor.
 
Bir başka söylemle, her geçen gün Türkiye'nin kafasındaki çözümden uzaklaşıyoruz. Kürtlerin istekleri ağır basıyor. Bizler, bazı gerçekleri görmezden geldikçe, o gerçekler kapımızı zorluyor.
 
İşte bunlardan birini şu anda yaşıyoruz: Açlık Grevleri...

ÖCALAN, BDP'NİN BİR KESİMİYLE BİRLİKTE GREVLERİ DURDURDU VE GÖRÜŞMELERİN YENİDEN BAŞLAMASINA ZEMİN OLUŞTURDU. ŞİMDİ NE OLACAK ?

Her ne kadar resmi yetkililer onu "başkaları gibi sıradan bir mahkum"olarak nitelese dahi, Öcalan liderlik gücünü bir daha gösterdi ve bir mesajla açlık grevlerini sona erdirdi. Hasan Cemal'in söyleşileri sırasında, hem Barzani hem de Talabani aynı noktaya dikkat çekmişlerdi: Patron Öcalan'dır.
İktidarı çok güç bir durumdan da kurtarmış oldu. Zira, tüm sert çıkışlara, "bunlara pabuç bırakmayız " demeçlerine rağmen, Devlet sıkıntı içindeydi. Sadece hükümetin değil, hepimizin korkusu, hapishaneden cenazelerin çıkmasıydı. Şehirler ateş topuna dönebilirdi. Açlık grevleri üstümüze bir kara bulut gibi çökecekti.
 
Derin bir nefes aldık.
 
Şimdi kalkıp "Bunların tümü bir oyundu. Öcalan'ın güçlü olduğunu gösterebilmek için sergilenmiş bir senaryodan ibaretti...Biz kulak asmadık, bak sonunda geri adım atmak zorunda kaldılar" diyenler çıkacaktır.
 
Varsın, desinler.Bunlar, terörün devamını isteyen,kısır düşünenlerdir.
 
Asıl önemli olan, hükümetin içindeki sağduyuyuluların yaklaşımları. Onlar bu sonucu orta ve uzun vadede yeni bir fırsata dönüştürebilmek ve görüşmeleri yeniden başlatabilmek için uğraşıyorlar.Eğer kimse çomak sokmazsa, Öcalan' ın, avukatlarını görmesine de bir formül bulunacaktır. Asıl önemlisi ise, giderek Oslo tipi görüşmelerin yeniden başlamasının sağlanması.
 
İşte bu kriz ,bizi oraya götürebilir.
 
Yeter ki PKK yine çomak sokmasın.

KARAYILAN MEMNUN MU ?
 
Tam grevlerin bitişine seviniyorduk ki, Şemdinli olayı patladı.
 
Ne derece doğrudur bilemiyorum, ancak herkesin kafasında aynı soru doğdu:
 
"Acaba bu saldırı, Öcalan'a haddini bilmesi yönünde bir mesaj mı ? "
 
Kesin bir yargıda bulunmak zor.
 
Tamamen bir rastlantı da olabilir. Askerle birden karşılaşma sonucu çatışma çıkmış , ya da çok daha önceden planlanmış bir saldırı ile karşı karşıya kalmış olabiliriz. Ancak, İmralı' daki havayı, BDP'nin çabalarını yakından bilenlerin verdikleri ipuçları, grevlerin bitmesinden PKK'nın hiçte memnun olmadığı şeklinde.
 
Silvan saldırısı hala akıllarda.
 
Oslo görüşmelerinin medyaya dağıtılması unutulmadı.
 
PKK'nın, Türkiye Cumhuriyeti resmi yetkilileriyle İmralı'nın temsilcileri veya Öcalan ile temaslardan ne kadar rahatsız olduğu, örgütün sırtından vurulabileceği-satılabileceği kaygısı içinde olduğu da biliniyor.
 
Sorun da bundan kaynaklanıyor.
 
Muhatap kim? Kimle konuşulacak?
 
Patron hapiste, silah Kandil'in elinde...
 
Karayılan ile Öcalan arasında hem üslup, hem de genel strateji açısından görüş ayrılıkları olduğu sır değil. Kimle ne görüşeceğinin bilinememesi, farklı gurupların farklı çıkarlarıyla karşı karşıya kalınması, her kafadan başka bir sesin çıkması işleri zorlaştırıyor.
 
Türkiye Cumhuriyeti Devleti şu sıralarda kendine tek bir muhatap bulma çabasında.
 
Muhataplar arasında da, "O makam benim"mücadelesi var.
 
PKK aylardır terör yağdırıyor, ancak toplumu rahatsız etmekten başka hiçbir başarısı yok.Bilanço parlak değil.
 
Dikkat edecek olursanız, Öcalan'ın mesajında önemli bir nokta var. Terör yerine, gösterilerin tercih edilmesini istiyor. Bu yaklaşım sürerse, Kandil hiç memnun kalmayacaktır.
 
İmralı ve Kandil'in şimdi tek beklentisi var: Ankara, grevlerin bitirilmesi karşılığında Öcalan'ın avukatlarıyla görüşmesine izin verecek mi ?
 
Eğer bir formül bulunursa, bu süreç yumuşamayı da beraberinde getirir.