Sevginin ekonomisi

Firmaların bu güne özel düzenledikleri kampanyalara, etkinliklere dair basın bültenleri çoktan gelmeye başladı..
Esnafın gözü kapıdan içeri girip alışveriş yapacak sevgilide, sevgilinin aklı ise 14 Şubat’ta kendisine uzatılacak paketin içindeki hediyede..
Sosyal paylaşım sitesi Facebook’ta, Sevgililer Günü ile ilgili yüzlerce grup kurulmuş.
Bunlardan bir kısmı hararetle bu günü desteklerken, bir kısmı anlamsız olduğunu ilan edip ‘direniş’e geçmiş.
Hatta Sevgililer Günü’nün tatil ilan edilmesi için kurulan gruplar bile var.
* * *
Neden olmasın..!
Ülke olarak tatil cennetiyiz..
Bu yıl da Sevgililer Günü’nde, romantizmi eşyaya endeksleyen sektörlerde bir kıpırdanma yaşanacak. Birbirini seven insanlar el ele, göz göze, diz dize olacak.
Ancak madalyonun bir de öbür yüzü var..
Türkiye geneli istatistikleri yan yana koyduğumda ortaya çıkan sonuç, son 10 yıl içinde 1 milyonun üzerinde evliliğin boşanma ile sona erdiğini gösteriyor..
Geçen yılın sonunda Adalet Bakanı Sadullah Ergin’in bir soru önergesine verdiği cevaba göre, sadece 2002-2007 arasındaki beş yıllık dönemde boşanan çift sayısı 965 bin 812 olmuş.
* * *
Boşanma istatistiklerine göre ise yoğunluk, büyükşehirlerde..
Yani ‘büyük ekonomilerde’ ve en fazla boşanma da evliliğin birinci yılı ile beşinci yılı arasında gerçekleşiyor.
14 Şubat anlamlı olsun ya da olmasın, sevginin de bir ekonomisi olduğunu ortaya koyması açısından önemli..
Ve ben ‘sevginin ekonomisi’ne, tek taraflı bakılmaması gerektiğini düşünüyorum.
Boşanma nedenlerinin başında, ‘şiddetli geçimsizlik’ gelirken, ‘ekonomik geçimsizlik’ ön plana çıkan bir faktör gibi gösterilmiyor.
Ama ben yine de merak ediyorum.
Ekonomik geçimsizlik, sevgiyi bitiren hangi nedenleri gizli gizli besliyor..?
Abidin Dino’nun çizdiği ‘mutluluğun resmi’ gerçeği ne kadar yansıtıyor..?