Tek bir umut ışığı

Ancak bu kez daha ciddiydi liderin hâli diyemesek de en azından niyeti öyleydi... Gaziantepspor bugüne kadar deplasmanda sadece iki gol bulmuş ve üç puan toplayabilmiş bir ekip de olsa, Hikmet Karaman genellikle büyük maçlara iştahla yaklaşan bir hoca olsa da, G.Saray hem olumlu hem de olumsuz sayılabilecek şartları hesaplamış gibi duruyordu.

Hücum anahtarı kayıp

Bir yanda Eboue, Melo, Riera... Bu oyuncuların formlarında küçük sıçramalar yaptıklarını görmek belki de ilk yarıyla ilgili tek olumlu tespit olacaktır. Öte yanda ‘Rus Ruleti’ gibi bir performans gösteren, ne zaman patlayacağı belli olmayan ve patlamama ihtimali de bulunan Amrabat... İlk yarının genel manzarası bundan ibaretti. İkinci yarıda Galatasaray açısından elbette işler biraz değişti. Antep ekibi bir diriliş diyemesek bile, bir direniş gösterdi. Başta kaleci Mahmut ve Binya olmak üzere müthiş ve sağlıklı bir direnç sergileyen Gaziantepspor’u sadece Elmander’in ruhu ve Burak Yılmaz’ın inatçılığı ile zorlayabildi sarı kırmızılılar. Hem sakatlıkla hem de kartla eksilen lider galibiyeti zorlayacağı anlarda sendelemiş oldu. Galatasaray’ın hücumda gerekli anahtarı bulmakta zorlandığı ve defansta çok kırılgan olabileceğini gösterdiği maçlardan biri oldu. Bu felaket gibi görünen lig mücadelesi için tek bir umut ışığı yanıyor ileride: Braga maçı ve Şampiyonlar Ligi’nde devam.