Minimum maksimum

“Normal şartlar altında” topu rakibine veren ve karşı ataklarla baskın yapan, hızıyla rakibinin aklını ve puanlarını alan karakterdeki takım İBB’dir. G.Saray da malumunuz, sürekli topa sahip olmak isteyen, oyunu rakip sahada oynamaktan hoşlanan, bu duruma alışık bir takım. Fakat bu kez işler tersine dönmüş gibiydi; G.Saray erken bir gol bulduktan sonra “Al kardeşim top senin olsun, ben istersem, fırsat bulursam, bir boşluğunu yakalarsam zaten gelirim. Önümde de sıkışık bir maç trafiği var, sen oyna...” dedi.

* * *

İlk yarı sona ererken Galatasaray ikinci golü de bulunca uyguladığı taktik 45 dakikada kendini temize çıkartmış oldu.
Fakat yapıştırma karakter problem yaratabilir, hatta yaratır.
İkinci yarının başında belki de son yıllarda ilk kez rakip sahada baskı kurmak zorunda kalan İ.B.B. -Efe’ye şapka çıkartmak şart- tehlikeli olmaya başladı. İşte bu noktada G.Saray’ın savunma konusundaki zaafı ortaya çıkıverdi. Bir süre kalesini cansiperane şekilde korusa da direnci uzun sürmedi ve golü yedi.

* * *

Galatasaray bunalımın eşiğine sürüklenebilecekken İ.B.B.’nin üçüncü golü yemesi maçı çözdü.
Kalan sürede lider oyun kalitesi açısından gömlek farkını gösteremese de farkı artırabilecek pozisyonlar buldu.
Carvalhal’ın ekibi eğer 1-2 noktasında biraz direnebilseydi ortaya farklı bir skor çıkar mıydı bilinmez. Galatasaray kendi ezberiyle birlikte birlikte rakibinin ezberini de bozan takım olmayı başardı.
Önündeki zorlu maç trafiğnde hep yürüdüğü yolu değiştirmesinin faydalarını görebilir sarı kırmızılı ekip. Neticede zorlu bir deplasmandan 3 gol bularak çıktı.
Ezber bozmak iyidir, özet bu olmalı...