Başkalarını kendine tercih etmek

Kuşkusuz iyilik yapmak, başkalarına yardım etmek olumlu bir davranıştır. Toplumun yaralarını sarar, insanların birbirleri hakkında olumlu düşünceler taşımasına yol açar.
Huzur, iyimserlik, barış insanlar arasında çoğalır, yaygınlaşır.
Kıskanmak, imrenmek, ‘bende niye yok” duygularını törpüler; saygıyı artırır.
Gösteriş ve üstünlük duygusuyla yapılmadığı sürece, ihtiyaç sahiplerine yardım, yoksulları gözetmek, onları arayıp bulmak ve yarasına merhem olmak sosyal barışa en önemli katkıdır.
Ama bir de, bunun da üstünde, bunu da aşan bir duygu var ki, yüksek erdem, yüksek karakter ulaşabilir ancak.
‘Diğergamlık.’
Başkalarını kendimize tercih etmek; kendimizi unutarak başkalarının kederlerine, ihtiyaçlarına ortak olmak; başkaları için mücadele etmek; bize verilen bir şeyin başkalarına verilmesini istemek.
Trafikte geçiş üstünlüğü bizdeyken karşımızdakine yol vermek de bir ‘diğergamlık’; bize teklif edilmiş bir mevki, makam için başka bir arkadaşımızı önermek de.
Erdemli olmanın, yüksek karakterli yaşamanın bir bedeli vardır.
İçimizdeki ‘ben’ duygusunun bastırılmasıyla doğru orantılıdır erdemlilik.
Bir yoksula, bir ihtiyaç sahibine, bir fakire imkânı olanın yardım etmesi değil; kendimizin de ihtiyaç ve isteği varken, hatta kendi hakkımız olanı başkasına, gönüllü olarak vermektir ‘diğergamlık’.
Başkalarının mutluluğu için yaşamak, başkalarını mutlu etmek; kendi mutluluğumuzun da güvencesidir.
Elimizdeki fazlalıkları dağıtmak, herkesin yapabileceği; ihtiyacımız olanı vermekse, zor ama erdemli olanların ortaya koyabileceği bir davranıştır.
 
DERS DIŞI EĞİTİM ETKİNLİKLERİ

Bilindiği gibi eğitim ayrı, öğretim ayrıdır.
Okullarımızda sadece öğretim yapılmıyor.
Öğretmenlerimiz, sadece derslerini anlatarak çocuklara bilgi vermiyorlar. Onların eğitim süreçleriyle de yakından ilgileniyorlar.
Ankara’nın tarihi ve turistik mekânlarını gezdiriyorlar, başka okulları ziyaret ediyorlar, tiyatroya götürüyorlar; okul çevresinin sosyal durumunu da göz önüne alarak, çocukların eğitimlerine katkı sağlayacak her türlü etkinliğe imza atıyorlar.
Geçenlerde, Esenboğa Havalimanı’nda, bir grup öğrenciyle karşılaştım. Havalimanından bir görevli, çocuklarımızın bilmesi, görmesi gerekenleri anlatıyor, gösteriyordu.
Öğrencilerimizin, başlarında öğretmenleri vardı. O da, kuralları anlatıyordu.
Daha ilkokul sıralarındayken, çocuklarımızın bu şekilde bir deneyimle karşılaşmalarından memnuniyet duyduğumu ifade etmeliyim.
İçinde bulunduğumuz öğretim yılında, tam 16 bin 649 ders dışı eğitim faaliyeti oldu Ankara’da. Ve bu faaliyetlere bir milyon yüz bin civarında katılımcı oldu.
Ders dışı eğitim faaliyetlerine, eğitim-öğretim yılının henüz yarısını biraz geçmişken, öğrenci sayımızdan daha fazla katılımın olması ayrı bir memnuniyet kaynağı.
Bir öğrenci, bir tek faaliyete değil, bir çok etkinliğe katılıyor demektir bu.
Okullarda folklor ekipleri kuruluyor; tiyatro, müzik, resim alanlarında çalışmalar yapılıyor; kitap okuma saatlerinde kitap okunuyor; kitap okumayı teşvik için, çok okuyanlara ödüller veriliyor; bu alanda yarışmalar düzenleniyor.
Çocukların yaş grubuna, ilgisine; okulun çevresel özelliklerine uygun her türlü program, etkinlik, gezi düzenleniyor.
Son yıllarda öğretim boyutu kadar, eğitim boyutuna da ağırlık veriyor okullarımız.