Türkiye’nin mühendis kızı dünya inşaatının başına geldi

O izlemeye gelirdi. 

Yer yerinden oynardı.

Bir defasında Nihat Özdemir’i yendiğimde kupayı Aziz Yıldırım’dan almıştım.

Ben kupayı alıp babasını “hafiften iğnelerken” o yine gülüyordu.

Nihat Özdemir’in kızı Ebru’dan söz ediyorum.

Neden “Ebru” diyorum.

Çünkü onunla hep bir kardeşlik hukukumuz oldu.

Saygılı, ağır başlı, iç disiplini olan, güler yüzlü bir genç kızdı.

Sonra Boğaziçi’nde mühendislik okudu. Yurtdışında eğitimler aldı.

Kısa zamanda Limak Holding’de inanılmaz işlere imza attı.

Benim en sevdiğim ise;

Onun “mühendis kızlar” projesiydi.

Erkek egemen şantiyelerde kendini yalnız hissediyordu.

Öyle ya.

Mühendis denilince nedense akla hep “erkek” gelir.

Şantiye, erkek işi gibidir.

Kızlar mimar, mühendisler erkek gibi bir algı oluşmuştur.

Ebru belki de dünyada bu algıyı değiştirmek için harekete geçen tek kadındır.

Limak Holding bünyesinde başlattığı “mühendis kızlar” projesi öylesine büyüdü ki.

Liselere gittiler. Oralarda Ebru ve arkadaşları genç kızlara mühendisliğin güzelliğini anlattılar.

İddiasını ve yaratma duygusunu anlattılar.

Ben “mühendis kızlar” projesinin ilk üyelerini Siirt’te bir baraj inşaatında görmüştüm.

Ebru Özdemir o zaman bana şöyle demişti:

“Şantiyelerde kız mühendislerimizin çoğalması için bir proje geliştirdik. Artık bütün şantiyelerimizde kız mühendislerimiz de görev yapıyor.”

Öyle de oldu.

Sonra o mühendis kızlara Yusufeli Barajı’nda rastladım.

Sonra..

O kızlar Çanakkale Köprüsü’nün zirvesindeydiler..

Bulutların üzerinde konuştum o kızlarla.

Böylece büyüdü proje.

Son olarak Avrupa futbolunun mabedlerinden Camp Nou’da gördüm o mühendis kızları.

Barselona’daki stadı yıkmadan yeniden yapıyorlardı.

Ve geldik bugüne.

Önceki gün bir haber:

“Limak Holding Yönetim Kurulu Başkanı Ebru Özdemir, Dünya Ekonomik Forumu (WEF) bünyesinde yer alan Mühendislik ve İnşaat Sanayi Grubu Başkanlığı’na getirildi. Gruba iki yıl boyunca başkanlık edecek Özdemir, bu göreve getirilen ilk Türk ve kadın yönetici oldu.”

“Vayyy” dedim.

“25 yıl öncesinin o saygılı genç kızı şimdi dünyanın en önemli mühendislik ve inşaat grubunun başına geliyor.”

Gurur duydum.

Düşünün ki...

- Türkiye’de “mühendis kızlar” projesiyle kadınları şantiyelere sokan.

- Kadınları mühendis olarak inşaatlarda söz sahibi yapan Ebru;

Şimdi bir kadın olarak ilk kez dünya inşaat sektörünün çok önemli bir organizasyonunun başında.

Söz sahibi oldu.

DÜNYA MARKASI OLMAK

Aslında burada olan şudur:

“Küresel insan markası olmak.”

Neden?

Çünkü büyük köprüler yapabilirsiniz. Devasa yollar yapabilirsiniz. Havaalanları, barajlar yapabilirsiniz.

Bir nesnenin, bir cihazın dünya çapında üretici markası olabilirsiniz.

Ama...

Bütün bu başarıların yanında “mühendis kızlar” gibi insana yapılan yatırımlarla öne çıkınca;

Gerçek anlamda bir “dünya markası” olabilirsiniz.

Bir “insan markası” olursunuz.

Bravo Ebru.

(78 CANIMIZ VE AĞIR İHMAL ÜZERİNE SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİM. NUR İÇİNDE YATSINLAR. SUÇLULAR MUTLAK CEZALARINI ÇEKMELİ. BU ARTIK BİR İBRET OLMALI.)