Hayatın içinden gelen bir masal

11 Şubat 2024’te şöyle yazmışım: “Devletin koruması altındaki çocukları hep onlara hediyeler verilirken görüyoruz. Peki büyüyünce nasıl bir hayatları oluyor?”

Sonra da devletin korumasında büyüyüp başarıya ulaşan o çocukların hikâyeleri yazmıştım.

Kimisi büyük bir işadamı, kimisi kaymakam, kimisi uluslararası çapta virtüöz olmuşlardı.

İçlerinden birisi Sabri’ydi.

Sabri anne babasını kaybedince büyük bir travma yaşıyor. Bakacak kimsesi kalmayınca da küçük Sabri’ye devlet elini uzatıyor. Siirt Yetiştirme Yurdu’nda orta ve liseyi okuyor. Zor günler. Acılı, ağrılı günler. Yalnızlık duygusu korkuyla yarışıyor. Ama devletin sıcaklığı onu biraz olsun rahatlatıyor. Lise sonrasında Denizli Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Bölümü’nü kazanıyor. Okul bitiyor.

Devlet koruması altındaki çocuklar, üniversiteyi bitirince devlet onlara kamuda iş olanağı sağlıyor. Sabri’ye de Milli Eğitim Bakanlığı’nda bir görev öneriliyor.

Ama Sabri’nin aklı ve hayali başka bir yerde. O Aile Bakanlığı’nda çalışıp kendi durumunda olan çocuklara yardım etmek istiyor.

Ben “Niye?” diye sorunca da şu cevabı veriyor:

“Aile ve Sosyal Yardım Bakanlığı bana evim gibi geliyor. Aidiyet duygum var. Başka bir yer istemedim. Yani, şimdi bizim olduğumuz yere bir gariban, bir engelli geldiğinde bizim onun dertlerini hissetmemiz, empati yapmamız çok daha farklı oluyor. Çok daha iyi hissediyoruz onların durumunu.”

Sonra...

Sabri 22 yaşında Aile Bakanlığı’na giriyor. İlk görev Ağrı Çocuk Evleri Sitesi’nde öğretmenlik.

Çocukların “Sabri Abi”si o kadar seviliyor ki...

Ağrı’da kız çocuklarından bir futbol takımı kuruyor. Tabii ikna etmek kolay olmuyor. Ama başarıyor. Şimdi o takım Kadınlar İkinci Ligi’nde...

ŞIRNAK’A TAYİN

Aradan zaman geçiyor. Sabri sınava giriyor. 2500 kişi arasından 9’uncu olarak Şırnak’a kurucu müdür olarak tayin oluyor.

Ardından Batman...

O kadar çalışıyor ki; Bakan Mahinur Göktaş, Sabri’yi bu defa doğduğu topraklara müdür olarak tayin ediyor.

Düşünebiliyor musunuz?

10 yaşında kimsesiz kalıp Siirt’te Aile Bakanlığı’nın korumasına verilen küçük Sabri,

Yıllar sonra, doğup kimsesiz kaldığı Siirt’te, Aile Bakanlığı’nın müdürü oluyor.

Sabri’yle konuşurken bir şeyi fark ediyorum... Öylesine sahici, öylesine candan ki... Her cümlesi insana gülümsüyor.

O zaman sormuştum:

-Sabri peki bir evlilik falan yok mu?

-Vallahi sırada var. İnşallah yakın zamanda...

Ve aradan aylar geçti. Önceki gün DHA’dan bir fotoğraf...

Aile Bakanlığı Siirt İl Müdürü Sabri Sidar’ın Elif Hanım’la nikâhı kıyılıyor.

Nikâh şahidi Bakan Mahinur Göktaş.

Mahinur Hanım’ın çalışmalarını zaman zaman yazıyorum.

Ama beni en çok etkileyen bu insani yönüdür.

Kimsesiz kaldığı topraklarda en büyük aileyi kuran Sabri Sidar ve eşi Elif Hanım’ı tebrik ediyorum.

Bahtları açık olsun,

Ve arkadaşlar;

İşte hayatın tam içinden gelen bir masal.

Bütün kahramanlarını alkışlıyorum.

Bu durumda olan bütün çocuklarımıza moral olsun...