O golü 3 sayıyorum

Uzun zamandır böyle güzel bir gol izlememiştim. Bu yüzden o golü bir değil üç sayıyorum. Sadece gol değil, Fenerbahçe de uzun zamandır olmadığı kadar iyi oynadı. Hani sanırsınız, Aziz Başkan savcıdan özel izinle Samandıra’ya gidip bir konuşma yaptı. Oyuncularına mektup yolladığını biliyorum ama, geçen hafta izlediğim Fenerbahçe’ye değil mektup telgraf çeksen değişmeyecek gibi duruyordu... Şimdi bunları söylerken Aykut Kocaman’a haksızlık etmemeli... Onun sırtlandığı dertler, göğsünde yumuşattığı sancılar, Fenerbahçe’nin tarihe ”kara dönem” olarak geçen bir süreçte bile şampiyonluğa oynamasını sağlamıştır. İnişler, çıkışlar elbette futbola dahildir. Fakat bazı futbolcuların istenileni veremediği de bir gerçek. İşte böyle durumlarda ne taktik ne de idman derman olur. Fenerbahçelilik ruhu ile profesyonellik arasındaki ince çizgiyi aşmayan başarılı oluyor, izliyoruz...

Sek Sek Dansı

MAÇ güzel, stad güzel, goller güzel, futbol güzel... Amma ve lakin; futbolda bazı anlar patlamanın dozunu artırır, morallere moral katar ve motivasyon olur. Emre’nin gol sevincinden bahsediyorum... Attığı akıl dolu golden sonra yaptığı “sek sek dansı” başka bir şey kattı geceye. Tıpkı Deivid’in yengeç dansı gibi... Vücut dili, mimikler, hem seyirciyi, hem de takım arkadaşlarını öyle pozitif etkiliyor ki başka birşey katıyor futbola.

Top 5

1-Muhteşem Miroslav.
2-Sihirbaz Alex.
3-Ulubatlı Emre..
4-Gladyatör Mousa.
5-Eşsiz Fenerbahçe Taraftarı.

MAÇIN ÜÇ ADAMI

Miroslav Stoch – Alex De Souza – Emre