Siz de Süt Kardeşiniz olsun ister misiniz?

Fotoğraf: Ceren NALCI

Sosyal medyada birkaç aydır yaptığı paylaşımları görüyordum, beğeniyordum da. Geçtiğimiz akşam da aradığında daha derin detaylı bahsetti.

Yaptığı bu yardımlardan tepki görmüşlüğü de var, alkış almışlığı da. Yani “Yapılan yardım gizli olur” diyeni de var “Paylaş ki bilinç oluşsun” diyeni de…

Eleştirilere rağmen paylaşmaya devam ediyor. Evet, bir elin verdiğini diğeri görmeyecek ama bazen de göstermek şart…

Şimdi onlarca çocuk onun sayesinde temiz güzel kıyafetlere sahip oldu ve de olmaya devam ediyor.

Bunun yanında bir de sohbetimiz sırasında söyledi, kendi markasını çıkarmış. “Yeliz Yeşilmen Kids”  Anne çocuk takımları.

Siz de süt kardeşi olmak istiyorsanız iletişime geçebilir, çocukları sevindirebilirsiniz.

Süt kardeşliği projesi nasıl çıktı?

Kendimi bildim bileli kendimin, çocuklarımın eşyalarını düzenli olarak toplayıp veriyordum. Sosyal medyadan da bana bir sürü hediye geliyor, insanların gözü kalıyor, bir sürü laf dönüyor. Galiba yanlış anlaşılıyorum dedim. Zaten veriyorum ama birkaç defa göstererek yapayım. Asya ve Birbey’in kıyafetlerini duyuru yaptım, ihtiyacı olan kişilere verdim.

Sonra?

2 hafta boyunca böyle kendi eşyalarımla devam etti sonra kız kardeşimin çocuklarının kıyafetlerini verdik. Bunun adını koyayım dedim ne olsun derken “Süt kardeşliği” dedim. Aynı anneden süt emmiyorlar ama adı böyle olsun, kulağa hoş ve anlamlı olsun dedim.

Süt kardeşliği ölene kadar kardeşlik demek, bu süt kardeşliği de uzun yıllar devam edecek bir yardım mı?

Ben öyle istedim aslında, Türkiye genelinde olsun hatta yıllar önce televizyon programı olarak düşünmüştüm. Mesela Gülben Ergen ile konuşup çocuklarını doğudaki biriyle buluşturacağım, ömür boyu kıyafet gönderecek şeklinde.

Zaten herkes küçük gelen kıyafetlerini veriyor!?

Aynen öyle. Zaten hepimiz veriyoruz ama burada önemli olan gerçekten ihtiyacı olan kişilere ulaştırmak.

Temiz ve gerçekten yeniye yakın bir ikinci el ama değil mi?

Tabii ki!

Sosyal medyada bunları paylaşınca tepkiler nasıl oldu?

Bunu bekliyorlarmış! Evde toplanmaya başlandı kıyafetler, artık önünü alamadım, ofiste toplamaya başladık. İki gönüllü var Meryem ve Songül onlar planlıyor programlıyor ihtiyaç sahiplerini bulup beraberce dağıtıyoruz.

Yardım yapılan çocukların fotoğraflarını paylaştığın için de tepkiler var?

Sorma! Paylaşmaya da devam edeceğim. Gönderen kişiler kendi eşyalarının bir çocuğa ulaştığını görünce çok mutlu oluyorlar. Türkiye’nin her yerinden geliyor bu eşyalar. Paylaşmayınca illegal bir iş yapmış gibi oluyor. Pardon da bu çocukların anneleri zaten çekip bize gönderiyor, aksi bir durum olsa zaten göndermezler ve biz de paylaşmayız. Aksine aslında birçok insan için de bu paylaşımlar teşvik edici oluyor. Televizyonlara her türlü işkenceye maruz kalmış çocuklar eli yüzü açık yayınlanıyor da benim masumca bir çocuğun sevincini paylaşmam mı rahatsız edici? O zaman bütün yardım programları yayından kalksın.

Sadece kıyafet mi?

Mama da geliyor, oyuncak da geliyor. Biz bunu olabildiğince büyütmek istiyoruz. Şuanda herkesin imkânı ikinci ele yetiyor arada etiketi üzerinde ürünler de var ama neden hepsi sıfır yeni ürün olmasın ki ama. Mesela durumu olmayanlar da gönderiyor, “Ben 2 yaş gönderiyorum ama benim de 5 yaşa ihtiyacım var” dedi. Bakar mısın nasıl güzel oldu, takas gibi de oluyor.

Hangi illerde var?

Hep Adana’ya verdik çünkü hala bana gönderiliyor. Oysa söylüyorum Antalya’da şu kişiye, Mersin’de şu kişiye gönderin diyorum ama koliler yine ben de. Ben tek başıma yetişemiyorum. Artık gelenleri bir ay boyunca toplayacağım, şehir dışına ayda 1 gideceğim. Hatta gıda yardımı için de sponsor ayarlayacağım. Mesela “Süt kardeşliği” projenin adı, sponsor bulursam süt dağıtmak istiyorum çocuklara. Yurtdışından göndermek isteyenler var ama kargo çok pahalı. Kargolara sponsor bulsak çok iyi olacak ama bilemiyorum tabii.

Dernekleştirmeyi düşünüyor musun?

Vakıf yapmayı düşünüyorum. Şuanda prosedürleri araştırıyoruz. Bir kerelik değil, maksat devam etsin işe yarasın diye doğru adım atmaya çalışıyorum.

Talepler artıyor mu?

Tabii ki neler neler var.  İş isteyen filan... Ben belediye başkanı değilim, vali değilim, Cumhurbaşkanı değilim. Elimden geldiğince yapıyorum ama gerçekten taleplerin boyutunu görsen.

Projene destek olmak isteyenler ne yapmalı?

Bana çok kolay sosyal medyadan ulaşabilirler, her mesajı kendim okuyup cevaplıyorum.

Yeni işe dönelim. Birbey uğurlu mu geldi ne oldu? Ticaret başladı?

Sorma! 15-20 günde ortaya çıktı. Çocuk markası kuruyorum, marka başvurusunu da yaptık. Çocukların modacısı olmak istiyorum.

Nerden çıktı?

Asya’yı giydirmeyi çok seviyordum düşün kendime özenmiyorum Asya’ya fena özeniyorum. Madem bu beni mutlu ediyor, başka çocukları da giydirebilirim dedim. Aslında yaz kreasyonu hazırlıyordum, kış sürpriz oldu. Sevgililer günü için bere yaptım. “En büyük aşk evlat aşkıdır” sloganını koydum.

Büyür mü buda?

Yeliz Yeşilmen Kids marka, inşallah büyüteceğim. Dışardan görüldüğü gibi hiç kolay değil. Sıfırdan ürün üretiyorum düşünün. Her aşama ile kendim ilgileniyorum, beğenmediğim ürünü hemen geri gönderiyorum.

Satışlar nasıl gidiyor?

Tahminimden çok çok iyi… Daha bir iki gün oldu ona rağmen çok iyi. Şuanda bir modelden bana bile kalmadı yani. Mesela türbanlı hanımlar “Biz de çocuklarımızla aynı giyinmek istiyoruz bize bir şey yok” diye geri dönüşüm aldım. Onlar için de tasarım yapacağım.

Peki eş olan Yeliz ne yapıyor?

Evde yemek yapıyor! (Gülüyor) Ali’nin “Evde şu yok bu yok” dediği hiçbir şey yok.

Son olarak eklemek istediklerin?

Bu projemi televizyon programı yapmak istiyorum. Ürün yelpazemi genişletmek istiyorum. Bakalım girdim bir yola. İnanıyorum ki güzel olacak. www.yelizyesilmen.com web sitem orada ürünler ve proje daha çok yer alacak. Güzel bir site yaptık, bakalım.