Robot Roz’da Siri’den ilham aldım
Peter Brown’un çok satan kitabından uyarlanan “Vahşi Robot” (The Wild Robot) adlı animasyon film fırtınada ıssız bir adaya sürüklenen robot Roz’un hayatta kalma ve doğayla uyum sağlama mücadelesini anlatıyor. Etkileyici görselliği ve dokunaklı hikâyesiyle ‘en iyi ses’, ‘en iyi animasyon film’ ve ‘en iyi orijinal müzik’ dallarında Oscar’a aday gösterilen yapımda Roz’u ödüllü oyuncu Lupita Nyong’o seslendirdi. Filmin yönetmeni Chris Sanders ve Lupita Nyong’o ile Kelebek okurları için konuştuk. Lupita Nyong’o filmin çok beğenilmesinin mutluluğunu paylaştı ve izleyicinin filmi izledikten sonra nezaketin güç olduğu mesajını almasını umduğunu belirtti.
◊ Bu kadar geniş bir duygu yelpazesini yalnızca sesle ifade etmek ve bunu mekanik bir hisle yapmamak… Bunun nasıl üstesinden geldiniz?
- Chris inanılmazdı. Bu işin başında ona neden beni Roz rolünde düşündüğünü sordum, sesimin sıcaklığını sevdiğini söyledi. Yani, benim gibi sesi olan ama ve onun geçirdiği evrimi tasvir eden bir Roz istediğimizi biliyorduk. İş başlayınca bir nevi tersine mühendislik yaptık. Siri’den, TikTok ve Instagram’daki seslerden ilham aldım... “Vahşi Robot” için çok sayıda deneme yanılma yaptık, Roz’un birçok versiyonunu hayata geçirdik. İki buçuk yıl boyunca çalışmanın güzelliği de bu zaten. Senaryo geliştikçe ses de gelişti. Zaten senaryoda Roz’un sesinin yeni ortamına nasıl uyum sağladığına dair işaretler vardı... Sadece ne zaman ve nasıl olduğunu ayarlamak gerekiyordu...
◊ İzleyicilerin bu filmden almasını istediğiniz en önemli mesaj nedir?
- Nezaketin bir güç olduğu mesajı. Bence çoğu zaman nezaket bir zaaf gibi düşünülebilir. Ve bu filmde bunu gösteriyoruz... Hesaplaşılması gereken bir güç.
DOĞRU YARATICI KİMYAYI BULMAK ÇOK ÖNEMLİ
◊ Kayıt deneyimi nasıldı? Ses kabininde neler yaşanıyordu?
- Çok eğlendim. Her kayıt oturumuna gittiğimde, yeni sayfaların üstünde yönetmenimize notlar vererek başlardım. Ve Chris buna çok açıktı... Bunu Chris’le paylaşmak gerçekten harikaydı. Sayfada yaşadığım sorunu ele alırdı, kabin sessizleşirdi. Ben diğer odada neler olup bittiğini duyamazdım. Chris sonra mikrofona geri dönerdi ve sorunu çözmüş olurdu. Harika bir ilişkimiz vardı. Filmde kendimi değerli ve katkı sağlayan hissettim. Bu yüzden, son ürünü gördüğümde bir parçası olduğum için parmak izlerimi üzerinde gördüğüm için minnettarlıkla doldum. Sonra herkesin filme kattıklarını gördüm. Bu harikaydı. Bence doğru yaratıcı kimyayı bulmak çok önemli. Ayrıca kendime karşı nazik olmayı öğrendim çünkü bir ses kazası geçirdim.
◊ Nasıl bir ses kazası?
- Roz’un önceki kısımları üzerinde çalışırken, o parçadaki ses benim için vokal olarak oldukça atletikti ve yapmaya çalışırken kendimi yaraladım ve üç ay boyunca sessiz yaşadım. Orada çok önemli bir ders aldım. Sınırlamalarıma dikkat etmem gerekiyor.
ÇOCUKLARIN MASUMİYETİNİ HATIRLAMAK İLHAM VERİCİYDİ
◊ Bu filmi yaparken herhangi bir çocukluk anınızı hatırladınız mı?
- Roz çok sofistike bir robot. Ama o adaya indiğinde, tamamen bir çocuk gibi. Ve bence onu bu kadar sevimli bir karakter yapan şey de bu. Vahşi bir adada hayatın nasıl olabileceğine dair o kadar saf ki. Bu yüzden, çocukların masumiyetini hatırladığımı düşünüyorum. Benim çocukluğumdan kalma bir şey değil, ama çocuklarla etkileşimde bulunduğum anları hatırladım. Gerçekten garip şeyleri söylüyorlar, örneğin dün bir çocuğa ‘Yeni tanıştığın diğer insanlara nasıl bakıyorsun’ diye sorduk. ‘Teleskopla’ cevabını verdi. Harika değil mi? Ve bir yetişkin olarak biz böyle düşünmüyoruz değil mi? Ama Roz düşünüyor. Çocukların masumiyetini hatırlamak çok ilham vericiydi.
ChrIs Sanders: Hepimiz değişimden nefret ediyoruz
◊ İzleyicilerin bu filmi izlerken neleri düşünmesini istiyorsunuz?
- Ön planda ve merkezde, bir noktada, bir şeyi başarmak için programlamamızı değiştirmemiz gerekeceği fikri var. Ve bence hepimiz alışkanlıklarımızın yaratıklarıyız, değişimden nefret ediyoruz ve belki de bazen korkuyoruz. Programlamamızı değiştirirsek, bir şekilde kendimizi kaybedeceğiz diye düşünüyoruz. Mantıklı ve daha iyi bir programlama yaparsak kendimizi kaybetmeyeceğiz. Daha boyutlu bir varlık olacağız. Ve bu daha iyi olacak.
◊ Roz’un gemi kazası geçiren bir robottan ada ekosisteminin önemli bir parçası haline gelme yolculuğunu hayal etme sürecinizi bize anlatır mısınız?
- Gerçekten kaotik. Roz’u çok fazla ifadeyle inşa ettiğimizden emin olmak istedim. İnsansı olması gerektiğini biliyorduk ancak aynı zamanda onun şaşırtıcı ve ilginç olmasını istedik. Animatörlere Roz’u ilginç şekillerde hareket ettirme şansı vermek istedik, bu arada yaptıkları işle aştılar diyebilirim.
◊ “Vahşi Robot”la 11 yıl sonra yeniden animasyon filmi yönetmeye geri döndünüz. Animasyon yaparken sizin en dikkat ettiğiniz şeyler neler?
- Animasyon çok uzun bir zaman diliminde yavaşça gerçekleşir. Oyuncularla iş birliği yapmak çok önemli. Animasyon filmlerinde çok daha fazla etkileşim var, mümkün olan en iyi şekilde birimlerle etkileşime girilmeli.
