Bu ülkede bizim sesimizi duyacak hiç mi iyi insan yok?

Video’da minicik bir kız cumhurbaşkanımıza sesleniyordu. Mesajı gönderen kişiye Gizem’in ne derece yakını olduğunu sordum;

“Babasıyım Ayça hanım”

Bir babanın çaresizliğini, dünyalar güzeli minik prensesi için verdiği mücadeleyi kelimelerden dahi anlamak hiç zor değildi.

Minik Gizem’in büyük mücadelesi ve hikayesi anaokulundayken başlamış.

Gizem, Yozgat'ta yaşıyor. Şuan 7 yaşında, kronik böbrek hastası. Hastalığının 3.döneminde ve kısa bir zaman sonra 4.döneme girecek, yani son döneme! Minik Gizem ikinci sınıfta okuyor ama diğer çocuklar gibi okula gidemiyor, haftada yalnızca bir veya iki gün gidebiliyor.

Gizem’in babasıyla bizzat konuştum. Şimdi paylaşacağım satırları lütfen empati yaparak, bu durumun her an bizlerin, çocuklarımızın da başına gelebileceğini düşünerek okumanızı istiyorum.

HİÇ BİR ŞEY UMRUMDA DEĞİL, KIZIMIN İHTİYAÇLARINI KARŞILAYAMAMAK BENİ MAHVEDİYOR.

Abdullah S. : Gizem’i, önceden aşırı derecede su içiyor diye hastaneye götürdüm ama doktor bana kızdı, “çocuk su içiyor kötü birşey yapmıyor ki” dedi ve bizi gönderdi. Okuldan Gizem’in boy ve de kilosunu öğrenmemiz için bizi sağlık ocağına gönderdiler orada ki doktora durumu tekrar anlattım. Doktor bana tanıdığı bir çocuk doktoru olduğunu söyledi ve beni oraya gönderdi. Doktor kan tahlili istedi, sonuçlarda böbreklerin ikisinin de bitik olduğunu ve acilen iyi bir hastaneye götürmemi söyledi. Ankara’ya gittim, aynı gün Gata Ankara Tıp Fakültesi hastanesine gittim tahliller için bize randevu verdiler, bir gün sonrada tanık sayesinde Gazi hastanesine gittik, profesörler muayene ettiler ve acilen hastaneye yatırdılar. Yaklaşık bir ay hastanede yattı, bir ay içinde çocuğun psikolojisi bozulmaya başladı, bizi bile tanımaz oldu, bize bağırmaya başladı. Doktoruyla konuşup taburcu ettirdim sonra eşimin ve benim böbreğimizin uygun olup olmadığını öğrenmek için tahliller yaptırdık. Eşimin böbreği uygun çıktı ve başladık nakil için işlemlere, tahliller ve tetkikler için hemen hemen hergün hastaneye gidip geldik bu işlemler tam sekiz ay sürdü. Sekiz ay sonra doktor, eşimin böbreklerinde bir sürü taş olduğunu ve nakilin yapılamayacağını söyledi biz de çaresizce memleketin yolunu tuttuk.

İNTİHAR ETMEYİ BİLE DÜŞÜNDÜM!

Bu sekiz ay süresince sürekli tanıdıklarımdan aldığım borç paralarla idare ettim, işimi de kaybettim. Memlekete gelince bankadan 10. 000 TL kredi çektim, borçların bir kısmını dağıttım ama bitiremedim. Bir 5.000 tl daha bir arkadaşıma çektirdim. Kredi kartı ile yaptığımız hastane masrafları ve de Gizem’in tedavisi için çektiğim kredi borçları derken bir türlü kendimi toparlayamadım. İş için bir çok yere müracaat ettim ama hiç bir sonuç alamadım. Öyle zor günler geçirdik ki, intihar etmeyi bile düşündüm. Gizem’in hastaneye otobüslerle gitme şansı yok çünkü sürekli su içip idrara çıktığı için özel araçla götürmek zorundayız ama maddi açıdan bittik artık hastaneye bile gidecek durumumuz yok. Gizem sağlık bakanlığın’da böbrek sırasında, yüzde 90 ağır özürlü raporu var. Tek isteğimiz düzenli ve de sürekli bir iş. Bunlar olursa en azından çocuğumun kontrollerini düzenli yaptırırım. Gizem hastalığının 4. dönemine girdiği zaman kontrolleri daha da sıklaşacak nasıl götüreceğimi inanın bilmiyorum, bildiğim tek şey bu dünyada Allah’tan başka hiç kimsemizin olmadığı. Oturduğumuz ev dedemin, dedem ve babam vefat etti. Yurt dışındaki akrabalarım bir hafta önce gelip evi satışa çıkardılar. Sekiz tane mirasçı var. Bundan sonra ne yapacağımızı inanın bilmiyoruz. Hiç bir şey umrumda değil, kızımın ihtiyaçlarını karşılayamamak beni mahvediyor.

Minik Gizem’in babası tek bir cümlesi ile aslında hepimize birer tokat atıyor ve dayanışma konusunda ne kadar zayıf olduğumuzu bir kez daha hatırlatıyor bizlere.

Hayır Kurumu Vakfı (CAF) her yıl yaklaşık 135 ülkeden 130 bin kişi ile görüşerek "Dünya Paylaşım Endeksi (DPE/WGI)" adı altında bir endeks yayınlamakta. Bu endekste yardımlaşma ve paylaşmaya ilişkin üç basit soru soruluyor.

Bunlar:

Geçen ay yardıma ihtiyacı bulunan hiç tanımadığınız birine yardım ettiniz mi?

Bir yardım kurumuna parasal bağış yaptınız mı?

Bir hayır kurumuna gönüllü olarak zaman ayırıp destek oldunuz mu?

Bu üç sorunun ortalamasından her ülke için "paylaşım" skoru elde ediliyor. Türkiye bu endekste 135 ülke içerisinde yüzde 18 oranla 128. olarak en sonlarda yer alıyor.

Biliyorum, ülkemizde binlerce Gizem’in durumunda olan minik prensler, prensesler var.

ONUN İÇİN FARK ETTİ AMA.

Yazı yazmak için okyanus sahillerine giden bir yazar, sabaha karşı kumsalda dans eder gibi hareketler yapan birini görür. Biraz yaklaşınca bu kişinin sahile vuran deniz yıldızlarını, okyanusa atan genç bir adam olduğunu fark eder. Genç adama yaklaşır:

- Neden deniz yıldızlarını okyanusa atıyorsun?

Genç adam yanıtlar;

- Birazdan güneş yükselip, sular çekilecek. Onları suya atmazsam ölecekler.

Yazar sorar;

- Kilometrelerce sahil , binlerce deniz yıldızı var. Ne fark eder ki?

Genç adam eğilir, yerden bir deniz yıldızı daha alır, okyanusa fırlatır.

- Onun için fark etti ama...

Bu cevap yazarı şaşırtmış, ne söyleyeceğini bilememiş. Geriye dönmüş, yazısının başına geçmek üzere kulübesine gitmiş. Gün boyunca birşeyler yazmaya çalışırken genç adamın görüntüsü gözünün önünden hiç gitmemiş. Aklından çıkarmaya çalışmış, ama bir türlü olmamış. Nihayet akşama doğru farketmiş ki, bu gencin davranışının özünü kavrayamamış. Çünkü bu gencin asıl yaptığının; evrende bir gözlemci olmayı ve olup biteni gözlemeyi değil, evrende bir oyuncu olmayı ve fark yaratmayı seçmek olduğunu sonradan anlamış ve utanmış. O gece sıkıntı içinde yatmış. Sabah olduğunda birşey yapması gerektiğini bilerek uyanmış. Yataktan kalkmış, giyinmiş, sahile inmiş ve o genci bulmuş. Ve bütün sabahı onunla okyanusa deniz yıldızı atarak geçirmiş.

Siz de minik Gizem ve ailesi için fark yaratın ve “bu ülkede sesinizi duyacak iyi insanlar var” diyerek olduğunu gösterin.

Sevgilerimle
Ayça Akın
www.aycaakin.com
www.motivasyonatolyesi.com
www.facebook.com/aycaakinofficial
www.instagram.com/aycakn
www.twitter.com/aycakn

İletişim için aycaakinhs@hurriyet.com.tr / aycaakin@aycaakin.com