Aldatmak da bir çözüm.

Hala karışık kafam.

Herkese de iyi yıllar bu arada.

Her ne kadar yıl berbat başlamış olsa da, kelle avcılarını avlamak için dere tepe düz gidip bu işi halledecek olsak da, moraller bozuk.

Zor bir dönem.

Hem kişisel olarak zorlanıyoruz, hem toplumsal olarak.

Yukarıda uzun zamandır kafamı kurcalayan en baba soruyu sordum gitti.

Acaba esas sorun; devamlı aynı kadınla sevişmek, yatmak-kalkmak, konuşmak ve paylaşmak mı?

Evlilik hakikaten bir Çin işkencesi de, ben mi kabul etmek istemedim? Belki yüzleşmek bana zor geliyor. Evliliğimi devam ettirmek; düzen, güven ve  kolaylık demek.

Alışkanlıkların devamı demek.

Belki aşağılık, bencil herifin tekiyim.

Karımı da belki bu yüzden kendime hapsettim.

Belki karım da benden başkasını bilmediği, düşünmediği, uzun zamandır aklına (umarım) getirmediği için bu halde.

Belki sırf bu yüzden tıkandık.

Baksanıza aynı evde duramaz haldeyken, ayrılınca birbirimize yapıştık.

Bir otel odası kadar mı bu aşkın bedeli?

O zaman kıymetli olmayan neydi de şimdi oldu?

Benim için ne ise, aynısı karım için de geçerli.

Belki benden bıktı.

Belki bedeni başka bir adamın bedenini çekiyor, belki ruhu köreldi, belki çok kanıksadık birbirimizi.

Ama bunları kimse konuşmaz.

Bir evlilik de en büyük yasak da, yalan da budur; aldatmak.

Evlenince olay bitmiştir, konu kapanmıştır.

Çıkarken adam aldatır, affedilir.

Evlenince yaparsa, terk edilir.

Bir de araya önceleri olmayan bir mesafe girer. Tabular mantar gibi biter etrafında birden ve hepsi karınla aranda bir yılan misali sssslayarak gezinmeye başlar, asla ona yanaşamassın.

Tabuların ne kıyısından, ne de köşesinden geçemezsin.

Kadın da, adam da herşeyi içine atar.

Belki karımla beraber olmaktan, başka kadınların ve zevklerin varlığını unuttum.

Belki kafayı karımla bozduğum için, onu sevmediğimi bile farkedecek durumda değilim.

Yine söylüyorum; bütün bunlar onun için de geçerli.

Dikkat ettim, hoşlanmadığım bir kadınla ilişkim mükkemmel.

İşin içine ne zaman sevgi ve aşk girdi, kavga başladı!

Severek ilişki yaşamak hastalıktır.

Hastalıklı oluyorsun.

Alışkanlıklar, rutinler, özel günler peşinde koşmaktan oyunun parçası olup çıkıyorsun.

Zorakiliğe çaktırmadan dönen bir oyun bu.

Hoşlanmadığın kadınla, olay farklı.  

İlişkinin şekli farklı.

Belki başka bir kadınla beraber olsam, belki karımı aldatsam...

Anlamam lazım.

Adam

adam@hurriyet.com.tr