Kupanın ağıdı Darijo Srna'dan...

Cezayir Üniversitesi’nin genç takımında tutkuyla oynayan bir kaleciydi.

Ta ki tüberküloz hastalığına yakalanana kadar... Yokluk içinde babaannesinin yanında büyüyen Camus’ya bir gün sorarlar: “Neden oyunun içi değil de çizgiyi tercih ettin?”

Cevap, “Çünkü en az kalecinin ayakkabısı yıpranıyordu..”

BİR ÇİFT KRAMPON
Hırvatistan’ın Metkoviç kentinde bundan yıllar önce bir baba oğluna 1 hafta satıcılıktan biriktirdiği parayla bir çift krampon alır. Oğlunun futbol tutkusunu taçlandırmak için. Ve oğluyla eve öylece gider. O gün evine ekmek yerine oğlunun yüzüne yansıyan tebessümü getirmiştir.. Oğul Darijo Srna, baba da Uzeir Srna..

Ve bu ikili geçen gün vedalaştı.

Darijo Srna, Euro 2016’da Türkiye’ye karşı oynadığı sırada baba Uzeir son nefesini verdi..

Müslüman bir Boşnak olan babanın dram dolu bir hayatı vardı..

2. Dünya Savaşı’nda henüz 3 yaşındayken hayatı savrulmaya başladı. Uzeir ve abisi Safet o savaşta önce annelerini sonra babalarını en sonunda da birbirlerini kaybetti. Uzeir, yıllar sonra abisi tarafından Slovenya’da buldu. Yokluk içinde. Ekmeğe muhtaç.

ANNEYE MERCEDES
Memleketi Bosna’ya döndü iki kardeş. Uzeir futbola meraklı.. İyi de oynuyordu. FK Sarajevo’nın dikkatini çekti. Bir süre orada oynadı. Ardından inişli çıkışlı bir grafikle bir çok takımın kalesini korudu. Uzeir, daha sonra teknik adamlık da yaptı..

İki oğlu var... Darijo ve İgor.. Darijo futbolcu oldu. İgor ise down sendromlu doğdu. Anne ile birlikte baba İgor’a kahrolurlarken Darijo’nun önce Split ardından Shakhtar’daki futboluyla gurur duyuyorlardı. Fakir bir hayattan gelen Srna ilk büyük transfer parasıyla annesine lüks bir araba hediye etti..

20 TON MANDALİNA
Futboldan büyük paralar kazanan Srna, hem doğduğu kentteki hem de ekmek parasını kazandığı Shakhtar’daki kimsesizlerin kimsesi oluyordu.

2 yıl önce Metkoviç şehrindeki çiftliklerden 20 ton mandalina alıp o dönem Ukrayna Savaşı’ndan etkilenen onbinlerce çocuğa dağıttı.

Maçlarını Donbass Arena’da oynarlarken yüzlerce ilkokul öğrencisine bilet alıp davet ediyordu.. Maç sonrasında da onları alıp yemeğe götürürdü..
İşte o Srna, Euro 2016’ya gelirken babası kanserle boğuşuyordu. Srna sağ kanatta bize karşı yılan gibi akarken baba Uzeir son nefesini verdi. Oğlunu son bir kez izleyemeden..

GÖĞSÜNDEKİ DÖVME
Haber, Srna’ya maçtan sonra verildi.. Federasyon Başkanı Davor Şuker, talebesini soyunma odasında çekti bir köşeye ve sarıldı. “Baban sen şu güzel oyunu oynarken veda etti bu dünyaya...”

Srna’nın göğsünde kalbinin hizasında bir dövme var. Down sendromlu kardeşinin adı yazıyor. “İgor”..

Srna şimdiye kadar bütün golleri kardeşine adıyordu. Artık orada İgor yalnız değil. Baba Uzeir’in şu sözü yankılanıyor kulağımda..

“Sıkış biraz İgor, ben geldim...”