Paylaş
Kurumsal hayatta inanılmaz büyük ve önemli dahiler var!
Başarılarını, beyinlerinin çalışma şeklini, yeni nesil bakış açılarını, anlama ve anlamlandırma biçimlerini,
kalitelerini ya da onlarda var olan parıltıyı anlatmak
imkan dahilinde değil!
Herkes bir dahi…
Yok yok genius !
Hatta ciniyuuuuusss!
Yahu bu eski ve köhnemiş, insanları birbiri ile çatıştıran,
anlamsız ve kalitesiz rekabeti oluşturan,
sistem ve kurum hakkında olumsuz algı yarattığı gibi çalışan memnuniyeti için de “ilk zehir” olan,
birkaç kişiyi gereksiz parlatıp onlara bile zarar veren bu
dedikodu kültürünü terk etme zamanı gelmedi mi?
Kabul edelim ki;
çok özel ve teknik alanlar dışında hiçbir iş öğrenilemez değil ve
hatta kişi istekli ise iş gerçek niteliği ile ancak işte öğrenilir,
okullar önemlidir ama iş hayatına hazır adaylar yetiştirmez (belki de zaten hedefi bu olmamalıdır),
etrafınızda ortalama zeka seviyesinin üzerinde birini çok nadiren görürsünüz (%2,5-%3),
hatta ancak %1'i iyi bir eğitim ile “dahi” özelliği gösterir,
vs vs.
Yani o çokça imrenme ile izlediğin genç direktörün dahi değil, sadece başarılı bir beyaz yakalı
ve ne yazık ki bu söylemlere o da inanma eğiliminde olabiliyor.
Aaa konu kendisinin müdahil olamadığı genetik faktörler ile kendisine bahşedilmiş bir zeka değilse ne mi ?
Mesela;
gerçekten kaliteli çalışma, iyi bir iletişim,
kendine karşı özen ve saygı,
iyi insan olma güdüsü, çokça çaba,
birçok kurumsal çalışanda olmayan cesaret, yeniliklere açık olma,
fırsat gördüğünde hareket etmekten geri durmama, gelişme isteği ve çoğunlukla geliştirme isteği,
mutlu olmak ve pozitif olmak
gibi faktörler büyük başarı farkları yaratıyor olabilir…
Tabi illaki bu kişiler “dahi” benden olmaz, diyorsanız tavsiyem;
kendisinden imza almanız, birlikte selfi çekmeniz, her zaman sindiğiniz köşenizde küçük depresyonlara girdiğinizde çikolata yemeniz
ya da aman boş ver klişesine tutunmanız olabilir.
ŞahapT.
Paylaş