Terörün yeni rengi

Oysa sabıkalı bir tondu. İkinci Dünya Savaşı sırasında Avrupa’yı terörize eden, masum insanları katleden Nazilerle özdeşti.
İkinci Dünya Savaşı öncesi Fırtına Birliği için üniforma dikilecekti. Ucuza getirmek için tek tip kıyafetler, depolarda bekleyen Birinci Dünya Savaşı’ndan kalma kumaşlardan biçilmişti.
“Kahverengi Gömlekliler” çoktan tarih oldu ama anlaşılan o hastalıklı ideolojileri topluma zehir salmaya devam ediyor.

HEINRICH SCHLIEMANN. Truva hazinelerini talan eden Alman işadamı ve arkeolog. Truva antik kentinde pahada ağır, yükte hafif ne varsa 19’uncu yüzyılın sonunda Türkiye’den kaçırdı.
Şimdi bu hikâyenin kahverengi terörle ne ilgisi olduğuna geleceğim.
Gamalı haç, binlerce yıl önce Yunanistan ile Truva, dünyalar güzeli Helen yüzünden savaşa tutuştuğunda yaygın bir simgeydi.
Arkeolog, kaçırdığı çanak çömlekle birlikte gamalı haçı da ihraç etti Avrupa’ya. Hint-Avrupa kökenli atalarımızın dini sembolü diye pazarladı.

GAMALI HAÇ. Başlangıçta masumdu. 3 bin yıllık tarihinde çoğunlukla güç, bereket, şans getirsin diye kullanıldı. Kimine göre, dört kolu tabiatın dört gücüne işaret ederdi; toprak, güneş, hava ve su.
Nazi lügatına girmesi ise 1920’li yıllara denk geldi.
Adolf Hitler, batıl inancı bol bir adamdı.
Gamalı haç ise 20’nci yüzyılın başından itibaren Avrupa’da moda olmuştu. Alman Nasyonal Sosyalist İşçi Partisi de bu akıma uydu, gamalı haçı 45 derece çevirerek parti amblemi yaptı.
İşte umudun sembolünün, nefretin işaretine dönüştüğü evrim süreci burada başladı.

UWE MUNDLOS. Kahverengi terörist. Sekiz Türk, bir Yunanlı ve bir Almanı öldüren çetenin iki erkek üyesinden biri. Komünist Doğu Almanya’da doğmuştu. Aşırı sağa sempati duymanın en büyük suç olduğu günlerdi o zamanlar. Ancak o, okuldaki el işi dersinde gamalı haç oyacak kadar takıntılıydı üstün ırk meselesine.
Sonrası malum. Adaşı Uwe B. ve Beate Z. ile Alman istihbaratını uyutarak Türkleri terörize etti.

KRİZ YÖNETİMİ. Bir sanattır aslında. Avrupa’daki borç kriziyle baş etmeye çalışan Almanya Başbakanı Angela Merkel, hiç beklemediği bir anda kendini neo-Nazi skandalının içinde buldu.
Esnaf cinayetleri için önce “Almanya’nın utancı” dedi, sonra videolu açıklama yaptı. Belli ki üzgündü; “Ben de ailelerle yas tutuyorum” diye sürdürdü. Hukuk devleti Almanya, cinayetleri, karanlık bağlantıları aydınlatmak için elinden geleni yapmaya çalışacaktır.
Ama kurban yakınlarına yaklaşım konusunda bir şeyler eksik, yavan kaldı. O boşluğun nedenini sorguladım. Sonunda buldum. İnsani dokunuşta biraz geç kalındı. Şimdi umudum, Cumhurbaşkanı Christian Wulff’un düzenleyeceği anma töreninde.