KAZIM Kanat’ı da kaybettik... İçimizden biriydi. Sadece spor yazarı olarak değil, topluma omuz veren bir gazeteciydi.
Yıllarca kanserle uğraştı, mücadele etti. Hiç akla gelmedik bir zamanda aramızdan ayrıldı. Kazım Kanat, hayal ettiği gibi yaşadı. Yazacak, anlatacak, tartışacak, koşturacak...
Son yıllarda bir tekne edindi. Bu, Kazım’ın belki çocukluğundan bu yana gönlünde yaşattığı deniz aşkıydı. Sonunda bir tekne sahibi oldu, uçsuz bucaksız mavilikler onundu artık. Fırsat buldukça Bodrum’a gidiyor, teknesiyle mutluluğa yelken açıyordu.
Geçenlerde Bodrum’daydım. İçimden onu aramak geçti. Hep gönül koyardı, "Ağabey sen adada ben Bodrum’da bir türlü buluşamıyoruz"... Az görüşüyorduk. Ama sevgimiz bakiydi. Kazım’ı aradım. Oğlunu askere götürmüş. Tekne sefamız bir türlü gerçekleşmedi.
Bir bir eksiliyoruz. Artık anılarımıza sığınacağız. Kazım maçta, Kazım TV’de, Kazım Beşiktaşlılar arasında, dostlarının, okurlarının gönlünde....Sivri bir kalemi vardı, dobra dobra yazardı. Bugün Kazım’a veda günü. Ama Kazım istediği gibi yaşadı. Bodrum kıyısındaki demirli teknede Kazım’ın, sevenleri, okurları... Bir hüzün denizi... Kazım sonsuzluğa yelken açıyor...Güle güle kardeşim!!! Sevgilerle...