Bu maç berbaerlikle biter!..

Hasta denilebilecek kadar fanatik bir aile büyüğümüz vardı. Hayatı statlarda geçti, yaşlandığında yakınırdı: "Şu maçı görmek için servetimi verirdim." Gözü açık gitti. Tuttuğu renklere doyamamıştı.

Zamanı satın almak mümkün değil. Taraftar maçla doğar, takım aşkıyla yaşar, ölümsüzdür.

* * *

Vapurda ateş gibi gençlerin arasındayım.

- Beşiktaş, Fener’e 5 çeker

- Yok yaa... Ufak at da civcivler yesin.

Ezeli rekabetin çok az şaşan gerçeği bu. Favori kaybediyor. Bugünkü maçın tahmini bu değil. Genelde öyle denir. Kartal, kendi evinde rahat, Kanarya misafirlikte gergin.

* * *

Ben de taraftardım. Delikanlıyken böyle maçlar uykularımı kaçırırdı. Kaç tane yiyeceğiz, kaç tane atacağız? Yatağın içinde dön dön... Mesleğin kuralları ağır bastı. Eğriye eğri, doğruya doğruya doğru...

Şimdi 100 yıllık rekabetin son manzarasını hüzünle izliyorum. Acaba bu maçta kavga çıkacak mı? Kaç kırmızı kart? Kaç sakat? Artık korkudan uykumuz kaçıyor. Hele o seyircisiz maçlar... Artık taraftarlar, geçmişte olduğu gibi derbi maçlarına yan yana giremiyor, stadın kapasitesine göre kontenjan tabi. Bir avuç konuk taraftar tribünlere dikilen "utanç duvarları"nın içinde hapis!!! Nereden nereye geldik. Suç kimde mi? Hepimizde. Ayağa kalksak arkamızda neredeyse alnı açık seyirci kalmayacak.

* * *

Mesleğimizin anıt adamı Eduardo Galeano, "Gölgede ve Güneşte Futbol" adlı kitabında, "Toplumların afyonu mu sorusunu" şöyle cevaplandırıyor: "Futbol Tanrı’ya ne yönüyle benzer. Birçok insanın ona inanmasına ve entellektüellerin ona kuşkuyla yaklaşmasına. Çağın en muhteşem tutkusudur futbol". İtalyan düşünürü Antonio Gramsci şöyle der: "Açık havada ortaya konan insan sadakatinin krallığıdır futbol" Biz de sadık kulları.

* * *

"Haticeyi bırak neticeye bak. Yani maçı kim kazanacak onu söyle !!! "Sıkı durun: Favorisi vardı, yoktu geçelim. "Bu maç beraberlikle bitecek"

Evet birlik ve beraberlikle... Ezeli rekabete saygı, sevgiyle ve dostça... İçimde yeşeren umut bu. İnşallah mahcup olmam.