Dilim varmıyor

Semih Şentürk-Nihat Kahveci yine çift santrfor? Ve hücuma yöneldiğimiz her pozisyonda kenarlardan Arda Turan ve Tuncay Şanlı’nın katılımıyla çoğalan bir hücum mangası...

Hevesimiz ve amacımız belliydi. Ancak, oyuna ısınmakta sıkıntılar yaşadığımız ilk 15 dakikalık bölümde bir kahraman yarattık.

Skoru koruyan ve oyuna denge getiren bir kahraman: Volkan Demirel.

10.dakikada Riera’nın gollük şutunu köşeden çıkartırken bir harikaydı. Onu her anışımda alkış yağmuruna tutacağım. Gerçekten inanılmaz bir kurtarıştı. Ve oyunun da kırılma noktasıydı.

Bundan sonraki dakikalarda varlığımızı hissettirmeye başladık. İspanyolların ayağa ve çabuk pas trafiğini, tehlikeli bölgelerin dışında tuttuk. Ve Arda Turan ile hücum hevesimizi sol kanata taşıdık. Gol de, Arda’nın ayağından çıkan akıllı bir pasla geldi.

* * *

İlk 45 dakikanın görüntüsünde, rakibi akıllıca kontrol eden, pozisyon vermeyen, kendi bildiğini oynayan ve yardımlaşmaya aşırı özen gösteren bir Milli takım vardı.

İlk yarı biterken bir atakta rakibi ceza alanına kadar kovalayan Tuncay Şanlı ile Nihat Kahveci’nin çabaları kazanma hırsımızın ve yardımlaşmanın bir örneğiydi.

Her maçta pis gol yeme alışkanlığımızı dün gece yine tekrarladık. İspanyolların ilk golünde kornerden gelen bir topu Volkan kısa yumrukladı. İbrahim Üzülmez, gereksiz yere kolunu kullandı. Ve hiç yoktan yarattığımız bir penaltı başımıza iş açtı.

Bu golden sonraki dakikalar gerçekten önemliydi. Bernabeu’da çektiğimiz sıkıntıların bir benzerini Ali Sami Yen’de yaşayabilirdik. Ve yaşadık da...

Oyunu kontrol etmekte ve özellikle rakibin yıpratıcı pas bütünlüğünü bozmakta zorlandık.

Yine de bir golün peşindeydik. Ve iyi oynamaya başladığımız dakikalarda beklenmedik bir savunma hatası, 2010 hedefimize beklenmedik bir darbe indirdi.

Ali Sami Yen’den böyle bir skorla ayrılacağımı, hiç düşünmemiştim. Hele Semih Şentürk’ün golünden sonra...

Bundan sonra oynayacağımız tüm maçları kazanmak gibi zor bir savaşa gireceğiz. Becerebilir miyiz bu işi?

Yediğimiz goller aklıma takıldıkça, şüphelerim artıyor. Doğrusu, Atı alan Üsküdar geçti demeye de dilim varmıyor!