KOSTA RİKA GEÇİLMEZ!

Her şey birdenbire oldu.

Birdenbire vurdu gün ışığı yere;

Gökyüzü birdenbire oldu;

Mavi birdenbire.

Her şey birdenbire oldu;

Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;

Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.

Yemiş birdenbire oldu.

Birdenbire,

Birdenbire;

Her şey birdenbire oldu.

Kız birdenbire, oğlan birdenbire;

Yollar, kırlar, kediler, insanlar...

Aşk birdenbire oldu,

Sevinç birdenbire.

Orhan Veli’ni ‘Birdenbire’ şiirini Hollanda’ya armağan ediyorum. Dakikalar 88’i gösterdiğinde Brezilya’ya veda etmek üzereydiler. Sonra birdenbire Wesley Sneijder’ın golüyle 1-1 oldu ve uzatmada da birdenbire Robben penaltıyı aldırdı Huntelaar da “Hollanda kalıyor, Meksika gidiyor” dedi. Evet her şey birdenbire oldu. Hollanda için sevinç, Meksika için ise hüzün birdenbire oldu…

BÖYLE GİTMEZ AMİGO!

Meksika iyi başladı ve iyi götürdü. Öne geçti… Sonra ne olduysa oldu ve Portakallar canhıraş saldırmaya başladı. “Ama böyle nereye kadar Amigolar” dedik, demesine de duymadılar bizi! Kupanın en iyilerinden Robben’in daha ikinci turda evine dönmeye hiç niyeti yoktu. Van Gaal’in pozisyonunu değiştirmesiyle, tek başına isyan bayrağını açtı. Sonra işte 88… Top öyle bir yerde öyle bir adamın önüne düştü ki gol kaçınılmazdı. Ceza yayı üzerinde Sneijder ile randevulaşan topun akıbeti ağlarla buluşmak olurdu elbette. Turnuvanın en iyi kalecilerinden Ochoa, -ki elenip gitmelerine rağmen maçın adamı seçildi- ilk defa bir topta kıpırtısız kaldı.

Ve penaltı… Robben, rakibin ilk hamlesinde de kendini atabilirdi ancak atmadı… İkincisinde ise pas geçmedi ve hakemin kendisini yerde görmesini sağladı. İlk hareketten topladığı iyi niyetle düşemişti Meksika’nın gideceği cehennemin yolunun taşlarını(!) Sosyal medya hükümsüz kaldı penaltı kararında.

Meksika, iyi güzeldi ve elenmesini istemezdim. Lakin şu 74 ve 78 versiyonlarına göz kırpan Hollanda’nın da elenmesine gönlüm rıza gelmiyordu. Ayrıca turnuvanın en formda hocası Van Gaal’in bu erken sonu hak ettiği düşünmüyordum. Yedekten soktuğu topçularının skora katkısına bakın yeter…

BUNLAR SAHURA KADAR PENALTI ATARLAR

Dün gecenin diğer çeyrek final adaylarının müsabakasında Kosta Rika ile Yunanistan karşı karşıya geldi. Sosyal medyada bu eşleşmeye dair korkular atılan mesajlarda alenen dile getiriliyordu. Ortak görüş bu maçın sabaha kadar bitmeyeceğiydi… Öyle ki iş penaltılara kadar kalır ve penaltılar da 33, 34, 45 vs diye giderdi.

Bu maçta da Orhan Veli’yi anmamazlık olmaz. Tam kumandaya elimi uzatmış kapatma idmanları yapıyordum ki birdenbire Sokratis sahneye çıktı ve “Nerey komşu, daha karpuz keseceğiz” dedi bana. Usar Çınar’ın doğum günü kutlamasından bitap düşmüştüm zaten. Üstüne gece maçı da uzayınca…

66’dan itibaren 10 kişi oynayan Kosta Rika, 1-0 önde olmanın da halet-i ruhiyesiyle “Çanakkale Geçilmez”i oynadı. Ne var ki ablukaya 90+1’de teslim oldular. Uzatmalarda Sirtaki izledik ama tabakları kıracak gol gelmedi ve haliyle penaltılara kaldı iş. Eyvah yoksa sabaha kadar penaltı atışları sürecek kehaneti tutacak mıydı? En büyük sıkıntıyı da TRT rejisi yaşıyordu zira sahur programı yaklaşıyordu(!)

Neyse ki korkulan olmadı fakat benim açımdan istenilen oldu ve Kosta Rika, penaltılarla çeyrek finale adını yazdırdı. Bu aynı zamanda tarih yazıcılığıydı. “Yap bi güzellik Gekas” dedim attığım Tweet’te, sağolsun o da kırmadı ve yaptı güzelliğini! Bu işler de hep böyle olmaz mı? Maçın en iyisi trajediye de en yakın olandır. Gekas da ‘Yunan tragadyası’nın kahramanı oldu! Penaltılar topa ‘abanan’ların işidir. İki ekip de genelde abandı. Yunanistan’da Mitrogluo, Kosta Rika’daysa Cambell, artistik vuruş tercihinde bulundu muvaffak da oldular.

Hasılı kelam ‘Kosta Rika geçilmez’! Yeşilçam’ın ölümsüz karakterlerinden Ahmet Kostarika’ya da bir kez daha selam olsun…

Bugünlük de bu kadar…