Politik turlar, cehennem tatilleri

“Nalıncı keseri”nin bir üst modeli olarak hadiseleri kendine değil de yaranmak istediği kitleye, lidere, partiye, cemaate, derneğe yontan “nalıncının keseri”ne dönüşen yorumcuları dışarıda bırakarak...
Gerçekten “komik” yazarları listelemem gerekseydi...
P.J. O’Rourke’u ilk sıraya koyardım.
Okurken yüksek sesle gülmemi sağlayan bir yazardır.
Amerikalı gazeteci/yazar P.J. O’Rourke’u Rolling Stone’da yayınlanan yazılarıyla tanıdıktan sonra kitaplarına balıklama dalmıştım 1990’larda.
En sevdiğim kitabı da “Holidays In Hell” (‘Cehennem Tatilleri’ diyelim) olmuştu.

Daha önce çeşitli gazete ve dergilerde yayınlanmış röportajlarından derlemişti bu kitabı P.J. O’Rourke.
Gazetecilik mesleğinin en havalı ve en tehlikeli alanında kalem oynatıyordu.
Riskli bölgelere, iç savaş yaşayan ülkelere, diktatörler tarafından ezilmiş coğrafyalara gidiyor ve izlenimlerini komik bir şekilde yazıyor, yazabiliyordu.
Ortada “gülünecek bir durum olmadığını” biliyordunuz ama yine de gülüyordunuz.
Bunu acı çeken insanlara saygısızlık etmeden, genellikle içinde bulunduğu ortamda kendi tuhaflığını anlatarak beceriyordu ki zor iştir.
1980’li yıllarda gittiği Beyrut, El Salvador, Filipinler, Panama ve Nikaragua’dan hem taş gibi gazetecilik yaparak hem de gürül gürül güldüren metinlerle dönmüştü P.J. O’Rourke.
İşte “Cehennem Tatilleri”nde bu yazılarını topluyordu.
Yazının bu noktasında vedalaşıyoruz P.J. abimizle.
Ancak formunu hâlâ koruduğunu göstermek bakımından 2010’da
çıkardığı kitabının adını aktarayım: “Don’t Vote!-It Just Encourages the Bastards/Oy Kullanmayın! Piçkurularını Yüreklendirdiğinizle Kalıyorsunuz”.

Akşam’da önce Tuğçe Tatari pazar günkü sütununda verdi haberi. Dün de yine Akşam’ın manşetinde Bülent Şanlıkan’dan okuduk “Türkiye temalı politik turlar”ı.
NY Times’ın eski muhabiri Nicholas Wood’un kurduğu “Political Tours”, müşterilerini Libya, Kuzey Kore, Gürcistan, Kuzey İrlanda, Mısır, Etiyopya gibi ülkelere götürüyor.
“Politik turist”, gittiği ülkelerdeki çatışmaları, krizleri, ayrılıkları, kırılmaları yerinde izliyor, şirketin ayarladığı
uzmanların görüşlerini dinliyor.
Türkiye’de ilk tur “Erdoğan ve
Anadolu Kaplanları” temasıyla gerçekleştirilmiş.
Önümüzdeki sonbahar gerçekleşecek turun teması ise daha iştah açıcı: “Kemalist Cumhuriyetçiler ve İslamcı Kapitalistler”.
Tuğçe Tatari’nin yazısından bir de “Türkiye ve Kürtler Turu” planlandığını öğreniyoruz.

“Ben taa 2006’da ‘Kuzey
Irak’ta Süper Tatil’ başlıklı bir yazı yazmıştım” diye rol çalmayacağım.
Hakkımı saklı tutacağım ama bu turları eleştirmeyeceğim, dalga geçmeyeceğim.
Ama öğrendim ki kişi başı 2 bin 500
Euro bayılıyormuş katılımcılar.
Sadece bir güzellik olsun diye tasarruf sağlayabilecekleri şu fikri vereceğim:
Ey turist!
Parana yazık diyemem ama daha ucuza halledebilirsin bu işi.
Gel memlekete, dal bir bara veya
kahveye ve anahtar soru cümlesini kullan: N’olacak birader bu memleketin hali?..
Hiçbir sorun cevapsız kalmaz.
Lamba gibi parlayacak seviyede aydınlanırsın.
Paran da cebine kalır.
Hatta hesap da ödetmez bizim millet misafirsin diye.
O derece...