İkiz babası Engin Civan ve komşusu Selim Edes

Rüşvetin belgesi mi olur p...!
Civangate skandalının mahkeme salonunda çınlayan unutulmaz repliği...
Engin Civan kendisine rüşvet verdiğini söyleyen Selim Edes’e “Aldıysam belgesini göster” demiş, Edes’in, “Rüşvetin belgesi mi olur p..!” cevabı, rüşvet literatürüne damgasını vurmuştu.
1994’te yaşanan, mafyadan siyasilere kimi ararsan içinde bulabileceğin beş milyon dolarlık rüşvet skandalı, Emlak Bankası ile kredi ilişkisi olan müteahhit Selim Edes’le dönemin Emlakbank Genel Müdürü Engin Civan arasında yaşanmıştı.
İş vurmaya, vurdurmaya kadar uzanmış, Civan ve Edes hapisle cezalandırılmış, ardından ikisi de Amerika’ya yerleşmişti.
Selim Edes geçen haziranda Tolga Tanış’a röportaj vermiş, Amerika’da danışmanlık-aracılık yaptığını anlatmıştı.
Peki ya Engin Civan?
Civan tüm borçlarını ödeyen Amerikalı eşi Michele J. Civan’ı iki yıl önce kanserden kaybetmiş, oğulları Erol ve Eren ile baş başa kalmıştı...

İKİNCİ KEZ EVLENMİŞ

Engin Civan geçen yıl Nihal Subaşı adlı bir hanımla evlenmiş.
Bethesda Maryland’de yaşayan çiftin geçen martta da ikiz kız çocukları olmuş. Engin Civan’ın ne iş yaptığı belli değil ama eşi hem Türk-Amerikan TV’de çalışıyor hem de PGC Public Schools’da öğretmenlik yapıyor.
Veee
İstemediğin ot burnunu dibinde biter misali, Engin Civan ile Arlington’da oturan Selim Edes Washington’da da neredeyse komşu olmuş...
Yani şöyle tarif edeyim, biri Etiler diğeri Beşiktaş’ta oturuyor gibi...
Merak ediyorum,
Karşılaşmışlar mıdır hiç?
Oturup bir acı kahveyle eski günleri anmışlar mıdır?
Ya da Engin Civan’ın evinde verdiği ‘bebek hediyesi’ davetine hediyesini alıp gitmiş midir Selim Edes?

Vicdansızlığın cezası yok mu

Dünyaya gelmesine daha bir ay vardı...
Annesi Yeliz Karahasanoğlu, Ümraniye’de sokak ortasında kurşunlandı.
Vuran kişi, aynı mahallede oturan Mehmet Selim Geçimli.
Evli ve çoluk çocuk sahibi Karahanoğlu ile aynı durumdaki Geçimli’nin aralarında bir ilişki olduğu iddia ediliyor ama gerçekte ne yaşandı kimse bilmiyor.
Yeliz olay yerinde öldüğü için konuşamıyor, Mehmet Selim ise susma hakkını kullanıyor.
Peki annesi öldüğü için sezaryenle alınan, uzun süre oksijensiz kaldığı için yaşıyor olmasına bir mucize olarak bakılan, ancak hayatı boyunca o günün izini fiziksel olarak taşıyacak Zeynep Gülfem bebeğin de bir hakkı yok mu?
Ne anasının ne de babasının ne de kendi ailesinden bir kişinin bile görmeye, dokunmaya ve koklamaya tenezzül etmediği bebeğe neyse ki Sosyal Hizmetler sahip çıktı.
Yeliz’in 12, dokuz ve üç yaşlarında üç çocuğu daha var. Eşi felçli ve bakıma muhtaç Mehmet Selim’inse 18 ve 17 yaşlarında iki çocuğu.
Yani her koşulda, artık annesi yaşamıyor olsa da, bebeğin kardeşleri var bu hayatta. Belki üç, belki beş tane...
Yeliz’in eşi, olaydan hemen sonra çocuklarını da yanına alıp mahalleden taşınmış. Geçimli Ailesi ise zaten hiç kimseyle görüşmezmiş.
Bugün yaşamının 23’üncü günü Zeynep Gülfem’in.
İnsanların 23 yılda bile taşıyamayacağı onca acı, onun ilk 23 gününe sığdı...
Her ne kadar geçen hafta tek başına soluk almaya başlasa da daha çok uzun süre o hastane odasında kalacak...
Tedavisi bitince de sosyal hizmetlerin bakımı altındaki yüzlerce ‘kimsesiz’ çocuktan biri olacak; kardeşlerine rağmen...
Özellikle sordum herkese, yok mudur bu ‘yok saymaya’ bir cezai yaptırım diye; vicdansızlık en büyük cezayı almalı çünkü...
Yokmuş...
Doktorlar son durumu şöyle anlatıyor: “Yaşadıkları şok geçince gelir, bebeğe sahip çıkarlar sandık. Gelmediler. Bu saatten sonra gelseler de fark etmez. Zeynep Gülfem için artık sosyal hizmetler devreye girdi. Ailesinden biri gelse bile teslim etmeyeceğiz. Zaten bebek sadece tek başına soluk alabilmenin dışında henüz yaşamsal bir başka tepki vermiyor. Emme ve yutma gibi refleksleri yok. Bakıma muhtaç. Uzun bir süre daha bizimle kalacak.”