Fabrikayı kurtarmanın ödülü

Herkesin malumu olduğu üzere, fabrikanın eski Finli patronları fabrikanın son yıllarda geri gidişi nedeniyle fabrika ile ilgili satış kararı almıştı.
Bu satış ile ilgili olarak da uzunca bir süreç yaşandı.
İşte o süreç yaşanırken de deyim yerindeyse fabrika batma noktasına kadar geldi.
Doğrudan 1500 çalışanı olan, dolaylı yollarla da 3 bin kişinin ekmek kapısı Döktaş Dökümcülük ila nihai olarak da Güriş Grubuna satıldı.
Satış süreci işin neresinden bakarsanız bakın, 2 yıl sürdü.
Bu 2 yıllık dönem ise tam bir kabus gibi geçmişti.
Hatırlanacağı gibi Finlandiyalı Componenta firması fabrikadaki ekonomik durum nedeniyle aldığı satış kararı sonrasında fabrikanın o günkü yönetim kadrosu sırf fabrika düze çıksın fabrikadan ekmek yiyen binlerce insan mağdur olmasın diye olağanüstü bir çaba göstermişti.
Yıllardır Orhangazi’de gazetecilik yapan birisi olarak süreci de yakından takip etme şansımız olmuştu.
Ve iyi biliyorum ki, fabrikanın üst yönetiminden bir grup ile birlikte, fabrikanın beyaz yakalıları, hatta mavi önlüklüler ve işçi kadrosu o dönemde belki de yarın ne olacağını bilemeden büyük çabalar harcadılar.
Üst kadro gece demeden gündüz demeden uğraş verdi. Çalıştı çabaladı, yeri geldi evlerine dahi gitmeden günlerce fabrikada sabahlayıp bu devasa fabrikayı kurtarabilmek, yeniden eski günlerine döndürebilmek için çaba göstermişti.
Ve bu çaba da karşılıksız kalmadı.
Satıştan kısa bir süre önce de fabrika yavaş yavaş eski günlerine dönmeye başladı.
Ve o dönemde de satış gerçekleşti.
Fabrikanın yeni patronları Güriş Grubu oldu.

***

Herkes yeni dönem ile ilgili umut beslerken,
Ne yazık ki tam tersi bir durum yaşanmaya başladı.
Döktaş Dökümcülük fabrikasında son 1 aydır çok sayıda çalışanın işine son verildi.
İşine son verilenlerin ortak özelliği ise en az 15 yıllık çalışan olmaları
Fabrikadaki sistemi çok iyi bilmeleri, ve o sancılı günlerde de olağanüstü mücadele vermeleriydi.
Gelin görün ki, fabrika tam anlamı ile bir kıyım başlattı.
Çok sayıda insan işinden gücünden oldu.
Üstelik işsiz kalanların büyük bir çoğunluğunun yaşları ise 40’ın üzerinde.
40 yaşın üzerindeki eski bir fabrika çalışanının bir iş bulması, hayatını idame etmesi de hak verirsiniz ki kolay olmayacak.
Üstelik gelen haberlere göre de işten çıkarılan işçilerin tazminatları ile ilgili 45 günlük de bir süre konuyor.
Tazminatlar yatırılıp, bir anlamda yasal yolların da önü kesilmek isteniyor.
Bu durum işten çıkarılanları daha da mağdur hale getiriyor.

***

Uzun lafın kısası, Döktaş Dökümcülük’ü kurtaran, o zor günlerin atlatılmasını sağlayan işçilerin verdikleri bu mücadelenin ve özverinin karşılığı da işten çıkarma oldu.
Böyle olmamalıydı.
Bu konuda fabrika yönetiminin biraz daha hassas davranmasını da bekliyoruz.
Evet, Döktaş Dökümcülük bu ilçenin bir markası.
Daha da öte ilçenin gözbebeği, ilçeye 40 yıldır istihdam sağlayan bir kuruluş.
Döktaş Dökümcülük’ün kültüründe hiç olmayan bu durum, bugün yadırganıyor, insanları zor durumda bırakıyor.