Eşimin eski karısını çok kıskanıyorum

Sevgili Güzin Abla 24 yaşında, çalışan, yaşından çok daha olgun bir kadınım. Bu nedenle hayatımın her döneminde hep kendimden büyük erkeklere karşı bir çekilme hissettim.
Bunun nedeni biraz da annemle babamın ben çok küçükken ayrılmış olmaları, babamın benimle fazla ilgilenmemesi olabilir. Belki de yakınlaştığım erkeklerde baba figürü aramış olabilirim.
Bu nedenle ailemin karşı çıkmasına rağmen kendimden 20 yaş büyük, evlenmiş ayrılmış, bir çocuğu olan bir beyle bir sene önce evlendik. Eşim benden bu durumu asla saklamadı. İlk günlerden itibaren bana evlenmiş ayrılmış olduğunu ve bir de çocuklarının olduğunu söyledi.
Onun boşanmış bir adam ve çocuğunun olduğunu bilerek isteyerek evlendim.
Eşim 44 yaşında, olgun aklı başında, yaşından genç görünen başarılı bir iş adamıdır. Birlikte aslında çok mutluyuz. Eşimi çok seviyorum ve şu an hamileyim.
Aramızda ciddi hiçbir sorun yok ancak ben zaman zaman onun eski eşine karşı ilgisini, onu sık sık aramasını sorun ediyor ve evde tartışma çıkarıyorum.
Eşim bu duruma çok üzülüyor, boş yere huzursuzluk çıkarttığım için kırılıyor. Eski eşine karşı hiçbir duygusu olmadığını zaten öyle olsaydı evliliklerini sürdürmeye devam edebileceklerini söylüyor.
Yakında anne olacağım için benim hassaslaştığımı düşünüyor.
‘Unutma ki arada bir çocuk var ve ben bu çocukla ilgilenmek zorundayım. Bak yakında anne olacaksın, bir çocuğun ne kadar büyük bir sorumluluk olduğunu anlayacaksın. Eski eşimi zaman zaman arıyorsam sırf oğlumla ilgili bir sorun olduğu içindir ya da oğlumu görmeme izin vermediği için onunla tartışmak içindir. Lütfen bu konuda anlayış göster, arada bir bu yüzden konuşmak zorundayım” diyor.
Ancak ben ona o akşam hak vermekle beraber bu konuyu sık sık açmakta, ona sitem edip, ‘hâlâ ona karşı bir şeyler hissediyor musun’ gibi sorularla eşimi huzursuz ediyorum.
Daha sonra düşündüğümde bunun ne kadar yanlış olduğunu fark ediyorum ama elimde değil bu. Söyleyin ne yapmalıyım? ◊ Rumuz: Sorun mu bu

YANIT

Sevgili kızım eşinin sana karşı gerçekten büyük bir sevgi ve sabırla davrandığını anlıyorum.
Ancak daha önce evlenmiş ve ayrılmış üstelik bir de çocuğu olan bir erkekle bekar bir genç kadının evliliği işte bu tür nedenlerden dolayı sorunlu olabiliyor.
Senin bu konuda çok anlayışlı, olgun ve her şeyden önce büyük bir güven içinde olman gerekir. Aksi halde kendini hem eşini sürekli huzursuz ederek mutsuz bir yuva yaratabilirsin.
Eşin şimdilik sana karşı büyük bir anlayış içinde olmalı. Ama bu durum böyle devam ederse inan bana evliliğin çıkmaza girebilir.
Eşinin dediği çok doğru, boşandığı kadının yanında onun da bir oğlu var ve bu çocukla ilgilenmek zorunda.
Eğer ilgilenmeseydi onun düzgün bir erkek olduğunu düşünür müydün? Yakında sizin de bir çocuğunuz olacak, o zaman onun iyi bir baba olabileceğini düşünür müydün?
Hem bak, senin baban da seninle hiç ilgilenmemiş, iyi mi yapmış sanki? Ve belli ki adamcağız huzursuz bir yuvadan kurtulmuş ve mutluluğu senin gibi gencecik bir kadının yanında aramak istemiş.
Eğer mutlu olsaydı o kadından neden ayrılsın? Seni sevmiş ki seninle evlenmek istemiş. Hâlâ aklı o kadında olsaydı seninle evlenir miydi?
Bırak lütfen bu saçma düşünceleri, ikinize de huzur ver, aksi halde eşin belki de artık dayanamayıp, onu mutlu edecek bir başka kadına kaçabilir.
Erkeklerin en önemli isteği evdeki huzurdur çünkü...
Onu başkalarına iteleme...